Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Afspraak met ex
Dag allemaal,
Ik zal eerst even kort de situatie schetsen: Na een jaar relatie heeft mijn ex er vorige week een punt achter gezet.
Dit kwam voor mij nogal onverwacht, ook omdat we dezelfde dag nog allemaal leuke dingen zijn gaan doen en het oprecht een fijne dag was.
Mijn ex had de neiging om me woorden in de mond te leggen die ik eigenlijk niet meende (uit eigen onzekerheid denk ik, hieronder meer uitleg).
Na die fijne dag in Antwerpen dus gingen we iets eten en iets drinken. We hadden na een tijdje beiden teveel gedronken en toen zei hij dat hij alleen verder moet, hij zou me toch niet gelukkig kunnen maken.
We hebben hier heel die nacht over gesproken en ik ben zelfs nog blijven slapen (zonder seks met hem te hebben, enkel heel hard geknuffeld). Nu lijkt hij wel bij zijn besluit te blijven en redelijk vastberaden te zijn. Toen we 's morgens opstonden (we moesten gaan werken, help) heeft hij me gevraagd of ik een aantal dagen later nog kon langskomen. We hadden sowieso al afgesproken voor alles wat er gebeurd was.
Ik ben gaan werken en heb die dag nog een paar keer contact met hem gezocht om zeker te zijn dat het niet gewoon een ruzie is maar hij is echt vastbesloten zegt hij.
Ook heeft hij die dag nog een paar keer contact met me gezocht om de onnozelste dingen te vragen. Ik ben hier toen niet echt op ingegaan, ook omdat ik even geen behoefte had aan contact.
Dan een paar dagen niks van elkaar gehoord. Hij post wel foto's van MIJN lievelingsfilms en MIJN lievelingsartiest - nummer op Facebook. Ook heeft hij nog geen enkele foto van ons verwijderd en staan we nog in een relatie met elkaar.
Nu is vandaag dus de dag dat we met elkaar afgesproken hebben. Iemand tips met hoe ik hiermee om moet gaan? Wat ik nog moet zeggen aangezien zijn besluit toch vast staat?
Misschien ook handig om te weten dat mijn ex vermoedelijk met een depressie sukkelt, veel slaapproblemen heeft en helemaal niet lekker in zijn vel zit ...
We spraken ook als over samenwonen.
Bedankt voor de antwoorden alvast. Ik weet het even niet meer en wordt geslingerd tussen hoop, wanhoop, verdriet, gemis en dan weer hoop dat het terug goed komt en word hier heel erg moe van.
- Ik3000's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Beetje apart
Ga met hem praten.
Ik heb namelijk niet het idee dat hij bij je weg wil.
Mogelijk heeft hij een fout gemaakt en schaamt hij zich, of wil hij jou niet onnodig pijnigen.
Het kan ook zijn dat hij sterk het idee heeft dat jij bent vreemdgegaan of iets dergelijks, waardoor hij dit uit zelfbescherming doet. Ga goed met hem praten, en maak hem duidelijk dat je wil dat hij alles tegen je zegt.
Aangezien hij mogelijk een depressie heeft kan het zijn dat hij niet goed kan nadenken.
Praat hier met hem over, vertel hem dat hij alles tegen je mag zeggen en dat hij zich nergens voor hoeft te schamen.
Kijk hoe hij reageert. Als je twijfel ziet, blijf dan doorgaan totdat hij begint te praten over wat er echt aan de hand is.
Dit zijn voor nu de enige tips die ik je kan geven.
Als hij helemaal klaar met je was dan had hij die foto's vast wel verwijderd en het van facebook gehaald.
Misschien zit hij al langer niet lekker in zijn vel, en geef je hem het gevoel dat jij hem helemaal niet begrijpt.
Veel succes, en post de uitkomst hier even als je wilt.
Bedankt voor je antwoord. Ik
Bedankt voor je antwoord.
Ik heb zelf ook het idee dat hij helemaal niet bij me weg wil. Al heeft hij wel aangegeven van wel natuurlijk.
Hij gaf de dag nadien ook aan dat dit voor hem echt de beste oplossing op lange termijn lijkt.
Het feit dat ik hem dan een aantal dagen niet gehoord heb lijkt dit natuurlijk ook te bevestigen.
Wel vind ik het dan vreemd dat hij op zijn eigen pagina foto's en liedjes ligt te posten die ik leuk vind.
Wel is dit probleem een tijdje geleden al ter sprake geweest. We zijn afgelopen weekend ook een lang weekend naar Belgrado geweest om daar te gaan kijken naar de show van Nick Cave (de liedjes zit hij nu te posten op zijn eigen facebookpagina).
Hij vertelde me toen al dat hij al heel lang rondloopt met het idee dat hij niet goed genoeg voor me is, dat hij schrik heeft dat ik iemand tegenkom en er dan hoteldebottel verliefd op zou worden ofzo.
Hij wou me toen niet laten gaan omdat hij zoveel van me zou houden.
Ik weet niet wat ik vanavond nog tegen hem moet zeggen. Zijn keuze ligt vast toch?
?
Bedankt voor je antwoord.
Ik heb zelf ook het idee dat hij helemaal niet bij me weg wil. Al heeft hij wel aangegeven van wel natuurlijk.
Hij gaf de dag nadien ook aan dat dit voor hem echt de beste oplossing op lange termijn lijkt.
Het feit dat ik hem dan een aantal dagen niet gehoord heb lijkt dit natuurlijk ook te bevestigen.
Wel vind ik het dan vreemd dat hij op zijn eigen pagina foto's en liedjes ligt te posten die ik leuk vind.
Wel is dit probleem een tijdje geleden al ter sprake geweest. We zijn afgelopen weekend ook een lang weekend naar Belgrado geweest om daar te gaan kijken naar de show van Nick Cave (de liedjes zit hij nu te posten op zijn eigen facebookpagina).
Hij vertelde me toen al dat hij al heel lang rondloopt met het idee dat hij niet goed genoeg voor me is, dat hij schrik heeft dat ik iemand tegenkom en er dan hoteldebottel verliefd op zou worden ofzo.
Hij wou me toen niet laten gaan omdat hij zoveel van me zou houden.
Ik weet niet wat ik vanavond nog tegen hem moet zeggen. Zijn keuze ligt vast toch?
Ik kan niet bepalen bij wie het probleem ligt.
Nu ben ik eigenlijk meer benieuwd naar jouw standpunt hier in.
Hoe erg vind je het, als hij bij je weg zou gaan? Doet het je meer of minder met je dan je had verwacht?
Misschien geef jij hem onbewust het gevoel dat hij niet goed genoeg voor je is en maakt hij daarom deze keuze.
Wil je er nog wel voor vechten? Als ik dit zo lees is er namelijk nog genoeg dat je kunt doen.
Mijn standpunt is op dit
Mijn standpunt is op dit moment redelijk helder hoor.
Ik wil zo graag vechten voor deze relatie. Dat heb ik hem ook meermaals zo gezegd...
Het feit dat hij bij me weg gaat maakt dat mijn wereld in elkaar stort.
Ik heb al behoorlijk wat relaties en korte flirtjes gehad maar dit voelde wel degelijk anders (ik kon me tevoren niet bij iemand voorstellen dat die persoon ervoor kon zorgen dat ik me thuis voelde bij die persoon).
In deze relatie had ik dat wél.
Ik heb het ook altijd zo voor me gezien, dat hij de persoon was met wie ik me zou gaan settelen en een familie zou kunnen maken (met of zonder kinderen).
Dus natuurlijk wil ik nog voor hem vechten...
MAAR, er moeten wel een aantal fundamentele dingen gaan gebeuren. Als hij geen (professionele) hulp gaat zoeken voor de problemen die hij heeft (die eigenlijk geen toepassing hebben op onze relatie, hij is in zijn jeugd seksueel misbruikt en zo zijn er nog een aantal dingen. Hij heeft ook een paar keer bijna zelfmoord proberen te plegen voor we een koppel werd, hij is best depressief) zie ik het tussen ons ook niet echt meer gebeuren.
Ik wil hem daarin steunen, heel erg graag zelfs.
En begrijp me niet verkeerd, ik heb ook fouten gemaakt hoor. Het is echt niet zo dat ik alles wil wijten aan hem en/of zijn depressie.
Hulp
Mijn standpunt is op dit moment redelijk helder hoor.
Ik wil zo graag vechten voor deze relatie. Dat heb ik hem ook meermaals zo gezegd...
Het feit dat hij bij me weg gaat maakt dat mijn wereld in elkaar stort.
Ik heb al behoorlijk wat relaties en korte flirtjes gehad maar dit voelde wel degelijk anders (ik kon me tevoren niet bij iemand voorstellen dat die persoon ervoor kon zorgen dat ik me thuis voelde bij die persoon).
In deze relatie had ik dat wél.
Ik heb het ook altijd zo voor me gezien, dat hij de persoon was met wie ik me zou gaan settelen en een familie zou kunnen maken (met of zonder kinderen).
Dus natuurlijk wil ik nog voor hem vechten...
MAAR, er moeten wel een aantal fundamentele dingen gaan gebeuren. Als hij geen (professionele) hulp gaat zoeken voor de problemen die hij heeft (die eigenlijk geen toepassing hebben op onze relatie, hij is in zijn jeugd seksueel misbruikt en zo zijn er nog een aantal dingen. Hij heeft ook een paar keer bijna zelfmoord proberen te plegen voor we een koppel werd, hij is best depressief) zie ik het tussen ons ook niet echt meer gebeuren.
Ik wil hem daarin steunen, heel erg graag zelfs.
En begrijp me niet verkeerd, ik heb ook fouten gemaakt hoor. Het is echt niet zo dat ik alles wil wijten aan hem en/of zijn depressie.
Heb je hem al verteld dat je vind dat hij professionele hulp moet zoeken?
Dat heb ik al een paar keer
Dat heb ik al een paar keer gedaan.
Hij denkt dat het niet zal helpen en wil dit niet doen.
Depressie
Ook hier een ex met een depressie. Typisch aan depressie is dat ze niet kunnen plaatsen waarvan hun ongelukkige gevoelens komen en zich distantiëren van de mensen die het dichtste bij hun staan met de hoop dat dit hun ongeluk kan verklaren.
Denk niet dat dit kan goedkomen als hij geen professionele hulp zoekt. Aantal gesprekken alleen laten gaan en dan vragen of je een sessie met hem kan doen om over de relatie te praten.
Momenteel ga je toch aan jezelf moeten denken en afstand nemen. Niet alleen om persoonlijk sterker te worden, maar ook om hem jou te laten missen. Hij moet de consequenties van zijn keuze voelen, anders krijgt hij nooit spijt.
Snap dat het moeilijk is, maar tijd heelt en maakt je sterker. Focus je nu op je eigen leven aangezien dit is wat hij vraagt met het uit te maken