Er zijn momenteel 0 gebruikers en 4 gasten online.
afspreken?
Ik mis hem zo erg. Ik heb de hele nacht weer liggen huilen. Hoe kan het nou verder goed met hem gaan, hoe kan hij nou al bij dat meisje in bed liggen en niet aan mij denken? Hij beheerst mijn hele leven en ik word er gek van dat ik niet voor mezelf kan kiezen!
Hij wilde het graag nog weer proberen, maar heeft geen hoop meer en is niet meer verliefd. Maar hij weet wel dat ik mijn fouten in zie. Is het raar om toch nog ergens hoop te koesteren?
Gisteren heb ik foto albums gemaakt van onze prachtige vakantie, hij wil ook graag een exemplaar. Slecht idee om hem volgende week voor een drankje in de stad te vragen en hem dat boek te geven? Ergens hoop ik nog wel dat er dan meer in zit.. Aan het eind van de maand (maart) verhuist of hij of ik.. Ik wil zo graag dat het daarvoor goed komt! Of is dit nu een klassieke fout die ik maak?
- Halfhartje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Veel pijn
Partners verwarren liefde met verliefdheid. En dan daarbij is niemand perfect en is het niet slecht om fouten te maken. Door fouten leer je van elkaar.
Je moet je afvragen waarom hij een album wil.
Hij is al met een ander. Af jij je speelgoed vroeger ook weg en nam je het daarna ook weer terug?
Sorry, ik bedoel het niet hard. Maar wat heb je als jullie weer samen zijn. Dan blijft dit jullie altijd achtervolgen.
sja, waarom hij een album
sja, waarom hij een album wil.. Voor de mooie herinneringen. Wat hij kijkt oh zo positief terug op onze tijd en wil dat ook koesteren, dit moet met een wat sarcastische ondertoon gelezen worden..
Ik heb net blogs van Kiewie gelezen ter inspiratie en eigenlijk zou hij geen album van me mogen krijgen. Mijn aandacht en liefde heeft hij inderdaad verspeeld!
Hij wil ook niks meer.. Maar toch doet mijn hart zo'n pijn. Ik dacht dat ik hem kende, na 3,5 jaar. En als je nog zo verliefd bent, lijkt het onmogelijk dat die ander niet weer verliefd op je kan worden.
Vrienden blijven.. Sja.. Het doet me alleen maar aan hem denken en volgens mij was het voornamelijk uit egoisme. Zodat hij zich niet schuldig hoefde te voelen en op zijn eigen tempo het verdriet kan verwerken. Nu heeft ie een ander en vraagt ie alleen maar hoever ik ben met huizen kijken.. Damn, this sucks..
Klassieke fout...
Ik ben bang van wel, het doet veel pijn dat zal ik niet ontkennen. Maar ik denk dat je er niet zoveel mee opschiet, misschien kun je hem het album geven en dan kijken of hij misschien bijdraait. Maar dan heb je natuurlijk weer hoop en dat is echt killing!
Succes
Uit ervaring kan ik zeggen:
Uit ervaring kan ik zeggen: niet doen.
En dat meen ik uit de grond van mijn hart, hoeveel je hem ook mist, hoe verliefd je ook bent, je bent nu te kwetsbaar en dus per definitie niet leuk genoeg meer. Hij krijgt alleen maar bevestiging van zijn keuze. Je moet sterk zijn nu!
Dat snap ik, maar nadat we
Dat snap ik, maar nadat we maandag koffie hadden gedronken merkte ik dat ik hem nog wel wat deed. Hij moest ook een traantje wegpinken en ik zat er veel 'sterker' bij dan hij (rechtop, rustig.. allemaal fake, maar weet hij niet).. En dan vond ie het zo fijn een goed gesprek te hebben gehad. Ergens heb ik dus het idee dat het nog niet helemaal over is. En als ik volgende week me net weer zo zou opstellen en zeggen dat we gewoon gezellig een drankje kunnen doen.. Kan ie daar dan niet voor vallen? Dat ik in ieder geval doe alsof.. alsof hij me niet meer kan raken? Of is dit een flauw spelletje spelen... Maybe..
Hoi halfhartje, Ik ben echt
Hoi halfhartje,
Ik ben echt benieuwd naar jouw verhaal, het de hoofdlijnen komen overeen met mijn situatie.
In ieder geval het gedeelte over je fouten inzien, maar dat hij het niet meer ziet zitten en geen hoop meer heeft voor jullie en ook niet meer verliefd is, dat is bij mij precies hetzelfde. Ik ben gebroken en kan het niet accepteren en verwerken, maar met hem lijkt het goed te gaan, hij lijkt gelukkig met deze keuze en hij wil zsm verder met zijn leven en wil dat ik dit ook doe.
Ook ik zou hem allang met rust moeten laten en sterk moeten zijn, maar tot nu toe heb ik mezelf alleen nog maar dagelijks voor zijn voeten gegooid (gelukkig figuurlijk) waardoor het overduidelijk is dat ik hem niet los kan laten en achter hem aan blijf zitten.
Ook ik koester nog hoop dat hij van gedachten veranderd, ook al geeft hij me daar amper aanleiding toe om dat te denken.
Mijn enige hoop is dat hij voor zover ik weet nog geen ander heeft, wat me nog 1000x meer zou breken, maar dat zal waarschijnlijk niet lang duren...
Ben benieuwd hoe het nu met jou gaat
Sterkte!