Hallo iedereen,

Ik (25 jaar) kom hier om hulp te vragen voor het te laat is. Gisteravond kwam ik thuis met een enorm naar voorgevoel aangezien de passie en spanning de laatste tijd ontbrak in onze relatie. De aanleiding voor de spanning was dat de avond er voor mijn vriendin (25 jaar) tot laat in de avond met iemand aan het whatsappen was. Dit terwijl ze de dag er na erg vroeg moest opstaan en normaal gesproken al lang een gesprek zou afkappen om genoeg rust te kunnen nemen. Gelukkig vertrouwde ik mijn vriendin genoeg om geen vermoedens te hebben, maar ondanks dat kreeg ik wel erg nare ideeën en wilde ik het bij thuiskomst bespreken.

Tot een hele grote shock voor mij vertelde ze dat het de afgelopen tijd niet enorm lekker meer ging en dat ze er verder niet meer mee wilde doorgaan. Het gaat hier om de liefde van me leven en we wonen nu ondertussen al weer 8+ maanden in een prachtig appartement waar we hard voor gewerkt hebben. Ik heb haar met alle macht proberen te overtuigen dat we er wel samen uit komen wat nu geresulteerd heeft in een lange week timeout waarbij ze slaapt bij haar ouders.

Ik zag dit helemaal niet aankomen. De enige aanleiding die ik had was dat ons seksuele contact enorm was afgenomen. Verder waren we naar mijn inzicht gelukkig. We zaten in een sleur waarbij we allebei fulltime werken en vaak moe thuis bank hangen. Op onze vrije dagen (die wel overeen komen) kwam het ook vaak voor dat ieder z'n eigen ding deed. Niet zo zeer dat we niets samen wilde doen, maar meer omdat we beide niet wisten wat. Vaak gingen we dan series kijken of ging ik achter de computer zitten en zij met de kat spelen.

Om nog meer informatie te geven zijn we al een keer voor een half jaar uit elkaar geweest. Dit was niet met de intentie om weer samen te komen, echter.. gebeurde dit vanzelf toen we na een maand of 4-5 weer contact kregen. Het half jaar zonder haar was de moeilijkste periode in me leven en ben ik als persoon erg veranderd. Ik was tijdens de eerste relatie met haar niet goed voor der geweest en te egoïstisch. Ik had helaas nooit door dat het zo'n impact had op haar geluk zijn.
Het liefde gevoel kwam echter bij beide van ons terug toen we weer contact kregen zonder dat dit het doel was om weer contact te zoeken. Ze was altijd mijn beste maatje en begreep me goed. Humor past, alles paste net als twee puzzelstukjes in elkaar.
We zijn nu weer 2+ jaar samen. Na een jaar hadden we besloten samen een huisje te zoeken en wonen nu 8+ maanden samen.

Nu was haar reden om het te stoppen dat ze geen toekomst in ons samen zag. Van die hele kleine mini argumentjes die je wel eens kan hebben als je met elkaar samen woont was blijkbaar voor haar enorm erg. Ondanks dat hadden we praktisch elke dag het nog leuk samen. We lachte, maakte grapjes, speelde met de kat, gingen op verjaardagen, uit eten, naar pretparken e.d. als de normaalste zaak van de wereld. Dat de spanning afgenomen was zag ik enkel als een sleur waar we wel weer uit zouden breken. Echter zag ik de dreiging nooit genoeg om het hier over te hebben waardoor het bij haar maar opstapelde en opstapelde.

Ik hou met heel mijn hart van haar en wil er alles aan doen om te zorgen dat de relatie tot stand blijft. Doe ik dat niet zou ik mezelf nooit vergeven dat ik het niet geprobeerd heb. Nu durf ik tijdens onze lange week timeout geen verkeerde beweging maken echter denk ik dat als ik niets doen en maar afwacht tot dat ze volgende week zondag langs komt het gat alleen maar groter wordt. Ze zit nu omringt door vrienden en haar moeder en heeft ze de kat meegenomen. Gaat woensdag nog naar een concert dus ik ben extreem bang dat de verwerking van het uit elkaar gaat plaats vinden ipv het nadenken hoe we het kunnen maken. We hebben te veel geschiedenis en hard gewerkt voor ons huisje (huur, maar grote investeringen) dat het het waard is om er voor te vechten. Ze geeft immers nog steeds veel om mij en weet ik voor 100% hoe ik voor haar voel. Het is nog steeds de grootste verrassing van me leven.

Moet ik nu nog contact zoeken whatsapp/email/telefoon zodat we hopelijk kunnen uitpraten of volledig wachten? Ik weet het niet en durf het niet te zeggen, maar ik heb wel het idee dat ik snel moet handelen en niet enkele dagen moet wachten.