Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Afwijzing.
Hallo allemaal.
Even het volgende, ik zit nu al een tijd om LDVD de eerste periode voelde ik me gesteund hier, later voelde ik me vaak afgewezen en daarom kwam ik hier bijna niet meer.
Ik heb in therapie ontdekt dat dit dus hoofdzakelijk te maken heeft met de angst om afgewezen te worden en dat kwam ik dus overal tegen, mijn ex die ik mijn hele hart had gegeven had me afgewezen.
wat te maken heeft met pijn uit mijn verleden.
Als er bijna niet op een blog van mij werd gereageerd of als ik met moeite op een ander blog reageerde voeld ik ook weer de afwijzing daarom hield ik ermee op.
Het is me wel eens verweten hier.
Maar stukje bij beetje probeer ik het risico weer te nemen om mezelf te laten zien, om mezelf belangrijk te gaan vinden.
De angst voor de afwijzing is erg groot merk ik en er zit veel verdriet, maar wil je ergens komen dan moet je eerlijk naar jezelf durven kijken en dingen, ondanks de pijn proberen te veranderen.
Want we hebben allemaal recht op geluk en heel veel liefde.
Werk aan jezelf, probeer je hart weer te openen, eerst voor jezelf, de rest komt dan vanzelf.
Veel liefde, Principessa
- principessa's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van principessa
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
principessa
Hey meid,ik snap wat je bedoelt had gevoel had ik soms ook hoor.. Soms had ik ook maar 2 reacties en de enne keer 8 of 10
Maar weet je ik denk niet dat er bewust niet op jou gereageerd word hoor..
liefs
je bent niet de einige
precies jij bent niet de einige. kijk ma bij andere...
t komt wel goed hier is iedereen emotioneel en we zitten allemaal in een moeilijke tijd
ik zou t leuk vinden als jij ook bij mijn blog reageerd...
oh joh
@princopessa,
Val jij ff binnen (grapje) maar je hebt gelijk, meestal lees ik het wel maar dan reageer ik niet. Ik reageer ook vaak niet omdat ik zelf niet weet wat ik moet zeggen. Dus ik snap wat je bedoeld hoor..maar het ligt niet aan jou verhaal en je wordt door mij niet afgewezen door niet te verhaal te lezen of door niet op je blog te reageren..
Ik krijg ook vaak het gevoel dat ze over je heen lezen..of denken van..oh die is niet belangrijk..
Ik heb hier geleerd en gezien dat de mensen in de zelfde situatie voor je klaar staan..
Voel je dus niet opzij geschoven..is beslist niet nodig!!
Kiki
heelgoed
beste principessa
het klopt precies wat je schrijft
leereerst jezelf leren kennen en wat jezelf echt leuk vindt
waar je jezelf prettig voel en waar jezelf van hou
dan kan je als mens je zelf ontplooien[in dat stadium ben ik
maar mijn ervaring is dan gaat je hart een klein beetje open
en dan zegt die persoon iets wat je in het verleden ook heb gehoordt van me partner [fout
en me hart stoot die persoon direct af en denk netsje afronden en weg wezen[soms leukt dat niet
en toch verlang ik er naar om weer van iemand echt tehouden
ook tijdens gesprekken met gewone mensen die dingen zeggen die me pijn doen vermijt ik
ik weet dat het over gaat maar ik word niet goed van me zelf want zo ben ik zelf niet
ik ploeter verder en heb me zinnen op de zomer gezet
sterkte
k
I know
Ik scheef ook wel eens een hele blog voor en bijna niemand reageerde...ik wist niet eens of iemand het las...
Maar ik was het wel kwijt...en soms had ik keihard hulp nodig gelukkig waren ze er dan voor me hier....
Ik wil alleen maar zeggen dat ik het snap....
Dat afwijzen dat heb ik ook...zelfs toen me vriendje me nooit meenam ...of toen ik bij hem was dat ik niemand zag...
En dat was niet de eerste keer in me leventje...ik voelde me verstopt....dat gevoel riep ik alleen zelf op...dat gevoel dat ik afgewezig zou worden door derden enz enz...
Want ik wist wel dat ik het waard was om gezien te worden....
Maar je mag er zijn vergeet dat nooit
liefs
Ik herken het wel en doe het
Ik herken het wel en doe het zelf ook. Merk dat ik soms weinig puf er nog voor heb om op anderen te reageren momenteel. Hoogstens als het iets in mezelf raakt, dan reageer ik.
Wellicht egoistisch.
Maar ik merk dat ik met het ene onderwerp meer heb dan met het ander. En daar ligt ook de kracht van deze site, ieder kan dat delen wat hen raakt of waar men overeenkomsten ziet. Lotgenootjes!
Ik schrijf mn eigen blogjes vaak in dagboek-achtige vorm. Mijn eigen spinsels. Als er iemand op reageert is dat fijn en mooi meegenomen. Maar het schrijven op zich helpt mij enorm.
Dikke knuff!