al bijna 5 maanden gedaan...

afbeelding van cin

Hoi

Ik zit al enkele dagen wat op de site te kijken, maar nog niet echt de moed gehad om wat neer te schrijven, maar hier gaan we dan hè...
Ik ben een paar jaar samen geweest en bijna even lang samen gewoond met een jongen (ik ga niet zeggen ex want dan moet ik huilen...). En dan maakt die het uit. Het ging al even niet zo goed, veel woorden enzo, maar ik dacht echt dat alles wel goed zou komen. Gewoon een groot probleem was dat hij niet wou praten erover. Uiteindelijk begon die me gewoon te negeren, ging altijd bij zijn vrienden enzo... Ik zat er erg onderdoor, ben ook in opname gegaan enkele weken en nu lukt het me nog altijd niet. Ook omdat we dus nog contact hadden en hij enkele keren heeft gezegd van het rustig aan te doen. Maar nu negeert die me dus helemaal. Heb van de week nog een uitbrander gekregen omdat ik maar bleef sturen en bellen, maar vind ik wat zijn eigen schuld. 2 weken geleden zei die weer dat we het rustig aan kunnen doen, om me dan 2 dagen later zonder enige reden opeens te beginnen negeren. Ik werd er echt niet goed van. Heb hem toen enkele dagen gelaten en toen nog eens geprobeerd en toen die uitbrander gekregen dat ik hem in de put duw enzo. Dus nu is dag 2 dat ik hem met rust laat en het is echt moeilijk. Ik begin me ook terug af te sluiten van men vrienden, ik wil er bijna zelf niet meer over praten.

afbeelding van JoyAndPain

Hoi cin, Probeer je niet af

Hoi cin,
Probeer je niet af te sluiten van je vrienden...praten is juist goed.
Het zijn een hoop emoties die eruit moeten en dat kan je net in je eentje, of het duurt allejezus lang.
Er is maar een weg en dat is er dwars doorheen, pijnlijk maar uiteindelijk kom je er wel doorheen.

afbeelding van cin

Hoi JoyAndPain Allereerst wil

Hoi JoyAndPain
Allereerst wil ik je een gelukkige verjaardag wensen!!!
Weet wel dat het niet zo leuk is met ldvd, maar hoop toch dat je enigzins een aangename dag hebt.

Ik heb het gevoel dat ik men vrienden al zolang opzadel met dat "gezaag" over men ex, daarmee dat ik me zo afsluit.
En dan dat ik hun waarschijnlijk nog teleurgesteld heb dat ik er nog een aantal keer ben geweest. Ik kan er niet aandoen maar ik mis hem. Ik mis hem zo om me heen en dan die herinneringen, pfff...
Het is me allemaal wat!

afbeelding van pluis

eens

ik ben het compleet eens met joyandpain. Je moet je niet afsluiten en inderdaad...er is maar 1 weg en dat is er dwars doorheen. Alleen dan verwerk je alles! Dan word je er sterker van. Ik heb mijn ex 4 maanden niet gesproken, gezien of wat dan ook. Het is verschrikkelijk moeilijk en het knaagt elke dag aan je, maar ik denk dat dat wel het allerbeste is om te doen. Dan neem je afstand en kun je op een dag zeggen dat je echt los bent van hem.
Ik praat met iedereen om me heen over mijn situatie, heb het gevoel dat ze soms gek van me worden, maar integendeel...ik groei dichter naar al mijn vrienden en familie toe, omdat ze je op dit soort momenten echt leren kennen...niet alleen je leuke kant, maar ook je zwakke kant. Je hebt mensen om je heen nodig om dit te doorleven!