Aljeblieft, help me

afbeelding van BrokenLittleGirl

Liefste lezers,

Ook al ben ik maar bijna 14.
Ik hou echt van deze jongen! En niet vanwege zijn uiterlijk maar vanwege al de goeie tijden die we samen hadden beleefd.

Matteo is zijn naam, we zaten twee jaar in dezelfde klas in het eerste en tweede middelbaar. In ons tweede jaar kreeg ik gevoelens voor hem. We gaven elkaar steeds veel aandacht tijdens de lessen en iedereen kon het merken. Op 11 februari werden we één. Ik was dolgelukkig! Op Valentijnsdag bracht hij me naar een groot meer. Zo romantisch... ik heb met hem kunnen lachen en bij hem kon ik mijn problemen vertellen. Maar mijn verleden beïnvloedde onze relatie samen. Mijn moeder sloeg me vroeger toen ik nog klein was. Nu niet meer, maar ik heb het nog vaak moeilijk.
Mijn moeder verbood me onze relatie. Ze dreigde me met allerlei dingen. Ze wou zijn ouders bellen, hen ondervragen. Dus ik heb het uitgemaakt op 23 augustus. 190 dagen samen waren we, 6 maanden. Sinds het schooljaar opnieuw is begonnen en wij allebei in een andere klas zitten in het derde jaar ben ik zo depressief. Ik hou echt van hem!
We zijn nu al een maand uit elkaar. En elke dag mis ik hem iets meer.. ik heb echt alles al geprobeerd om hem terug te winnen. Romantische brieven, romantische gedichten, ik heb zelfs een lied geschreven om mijn gevoelens te tonen! Hij heeft al drie keer 'nee' gezegd .. ik weet niet waarom. Toen ik we uitelkaar gingen weende hij. Hij hield van me. Dat weet ik zeker.

Hoe win ik deze speciale jongen terug?
Hij veroverde mijn hart.
Ik wil hem niet kwijt.

Dank je.

afbeelding van Letje

brokenlittlegirl

Ookal heb je misschien geen verkering meer, kan je nog wel met praten??
Tuurlijk heb je nu veel verdriet,is logisch, maar als hij heeft aangegeven dat het echt niet meer gaat moet je proberen op een vriendschappelijke basis door te gaan als je dat kan, en... als hij dat ook wil en dan moet je maar even zien hoe het verder gaat, maar niet meer te veel over je gevoelens praten, probeer het luchtig te houden.
Hou je taai
Letje

afbeelding van BrokenLittleGirl

Antwoord

Letje,

Ik wil natuurlijk wel vrienden met hem blijven!
En hij wou dat alles weer zoals vroeger ging zijn maar dat is het niet meer.
Vroeger kon ik met hem zo goed overweg. Telkens als ik zijn klas passeer in de gangen zie ik hem en hij mij. Maar we lachen nooit meer samen. Dat mis ik het meest.
Zijn lach die mij (desondanks ik altijd blij ben) nog een blijere gevoel heeft.
Ik heb zoveel vragen om te vragen tegen hem. Ik durf ze alleen niet te stellen.
Hij is de laatste tijd wel een beetje grof geweest tegen mij, maar dat deert me niet zoveel.
Ik pieker wel soms over één vraag.
Namelijk, hij had vroeger op zijn msn staan dat hij me een knuffel wou geven. Sindsdien heeft hij dat nog niet verwijderd ook al komt hij nog op msn.
Zijn eerste tekstje was : ' I need a hug, Je bent mijn beste vriendin! '
Twee dagen geleden stond er alleen maar 'I need a hug'
Dus beste vrienden zijn we allicht niet meer maar nu mijn vraag, wilt hij mijn knuffels nog?
Want knuffels zijn nog vrijwel wat intiem.
Ik vroeg het me gewoon af!
Dank je!

afbeelding van Letje

@Brokenlittlegirl

Het is ook moeilijk hoor, ik weet niet of je naar hem toe durft te stappen en dan zeggen "kom maar op met die hug" zou hij dat kunnen waarderen denk je????
En ik wil niet te moederlijk overkomen hoor maar heb zelf een dochter van 14 en die hugt de hele tijd met iedereen. als ik haar wel eens van school ophaal moet ze eerst een hele groep huggen voordat ze de auto instapt... weet niet hoe het bij jou op school gaat. Dus als dat bij jouw school ook zo gaat.......
Kan je het een keer wagen, maar als je dit niks lijkt moet je het vooral niet doen hoor..
Hou je sterk!
Letje

afbeelding van mrbean

Mr Bean @BrokenLittleGirl niet serieus genomen

Hoi BrokenLittleGirl, dat is vaak het probleem tegenwoordig, als je 14 bent wordt jouw liefde niet serieus genomen door volwassenen. Ik ben vroeger ook verliefd geweest, en mijn moeder nam dat nooit serieus, eerst goed leren op school, later een goede baan en dan komen de meisjes vanzelf. Alsof ik mijn gevoelens zomaar opzij kan zetten, ik wilde niet zomaar een meisje, ook niet later. Voor mij waren de gevoelens echt en puur. Daarom vind ik dat ondanks je jonge leeftijd jouw ouders jouw gevoelens serieus moeten nemen, en zeker niet zo wreed erop reageren door zijn ouders op te bellen. Jouw ouders zou juist begrip en liefde moeten tonen, ik ken veel meisjes die op deze manier een trauma aan hebben overgehouden, die ze op latere leeftijd nog steeds last van hebben, zoals bij mijn tante.
Op dit moment kun je niets anders doen dan jouw hart volgen, en hopen dat jouw ouders daar begrip voor hebben. Destijds heb je door haar toedoen uitgemaakt, waardoor hij zich waarschijnlijk erg gekwetst voelde, en nu daarom niet meer wil, het kan ook zijn dat hij inmiddels al een ander heeft. Misschien moet je het hem vragen.
Helaas zijn sommige dingen zijn niet altijd terug te draaien, zo zit het leven in elkaar, dus hou daar ook rekening mee.

Veel sterkte!

Mr Bean

afbeelding van BrokenLittleGirl

Antwoord

Dag Mr Bean,

Hij heeft zeker geen vriendinnetje omdat hij eigenlijk niet echt zo goed scoort bij de meisjes.
Iedereen vraagt me daarom waarom ik verliefd werd op hem en ze zeiden altijd dat ik beters verdiende maar ik kon mijn gevoelens niet veranderen!
Iedereen dacht alleen aan het uiterlijk maar hij is gewoon zo ontzettend aardig tegen iedereen.
En zijn typische lach laat mij lachen.
Hij heeft me zoveel mooie herinneringen gegeven die ik nooit zal vergeten. Maar hij is de laatste tijd zo grof tegen mij.. een kant die ik nog nooit van hem gezien heb.
Als ik overstuur ben toon ik dat niet. Dus ik kan vrijwel elke dag gewoon bij mijn/zijn vrienden staan en gewoon staan kletsen met elkaar. Maar zelf praat hij niet met mij. Dat is het probleem, ik neem altijd zelf het initiatief om iets te zeggen. Onze relatie samen kwam eigenlijk door mij, ik zette de eerste stap. Ik wil hem zo graag iets zien doen naar mijn richting toe. Anders heb ik het gevoel alsof ik meer van hem hou dan hij van mij. En ik wil ook niet zielig voorkomen want ik heb de laatste dagen zoveel gedaan om toch een glimp van zijn aandacht te trekken of hem toch te zien lachen. Ik weet niet meer wat te doen.