En daar zit je dan..... Na 7 weken zonder relatie.
Het lijkt wel of het steeds minder gaat. Waar ik een paar weken geleden nog echt afleiding zocht en bezig bleef, heb ik dit weekend sterk de behoefte om alleen thuis te zijn. Daar voel ik me dan vervolgens ook weer schuldig over omdat ik bang ben om alleen te zijn en iedereen om me heen van me af duw. Maar ik kan het nu echt niet opbrengen.
Wat zijn jullie ervaringen? Blijven jullie ook wel eens bewust thuis? Wijzen jullie ook goedbedoelde uitnodigingen van vrienden af?
Is dit nu juist een keer goed om te doen? Al die twijfels of ik wel op de goede manier bezig ben aan het "herstel".
Wanneer gaat dit over!!!!!!!