ik denk dat hij weet hoe jij je voelt. vandaar misschien die sarcastische blik van hem. hij kan daar een bedoeling mee hebben, van kijk eens wat je mist? als je hem toch moet zien moet je zorg dan dat je op je sterkst naar voren komt. leuk aangekleed, make up op, ook al voel jij je niet geweldig je moet dat niet aan hem tonen, gun hem dat niet! het loslaten kan je alleen zelf doen, werkt gewoon het beste als je hem helemaal niet meer ziet. soms is het mogelijk om hiervoor dingen af te spreken, zodat je hem niet hoeft te zien, nu doe je jezelf er alleen maar pijn mee, je pest jezelf! zijn er kinderen bij betrokken zodat die één keer in de twee weken naar hun vader gaan, spreek af op een andere plek, parkeer je auto een stuk verder als hem en laat de kinderen naar hun vader toelopen, die afstand die je dan hebt is vaak al genoeg om niet direct confronterend te werken, geef om jezelf!

johnny heeft gelijk! geef jezelf de tijd en ruimte om het te verwerken.
het geeft niet dat je je nog niet geweldig en fantastisch voelt!!!

zoiets heeft tijd nodig, bij de ene iets meer dan de ander! zorg er alleen voor dat je kids er niets van merken.
zij mogen hier niet door beschadigen!

je kan hier natuurlijk ook altijd schreeuwen, schelden en huilen!!! hier krijg je altijd steun... het komt goed meis!! ik beloof het!

x zo alleen

dat loslaten gaat steeds beter naar mate te tijd verstrijkt. steeds sterker zullen dan de dingen gaan overheersen waarom je niet meer bij hem wilt zijn. het is jammer dat je hem toch moet zien, dat maakt het er niet makkelijker op, moet je misschien iets op zien te verzinnen, kind sleutel meegeven? kan deze zelf de deur openmaken hoef je hem niet te zien.