Geen idee of het je helpt maar je bent niet alleen.
Zelf zit ik al drie weken huilend thuis,iedereen zegt het wordt minder en slijt wel,ze zullen ongetwijfeld gelijk hebben,gaat alleen veel tijd kosten. Ik houd me één ding voor ogen.
Liefde moet van twee kanten komen en als hij die gevoelens niet voor jou heeft dan is hij je niet waard.
Je moet maar zo proberen te denken.....hij is gek dat hij je laat lopen.
Wens je heel veel sterkte.

O,ja...schrijven hier helpt.

Grace

Gek, iedereen hier kent het gevoel en dat maakt het delen ervan zo makkelijk. Ik schreef al eerder dat alle steun, schouders om op uit te huilen en lieve adviezen van vrienden goedbedoeld zijn maar niets uithalen. Niemand kent het gevoel van in de steek gelaten zijn totdat je er zelf in zit. Dat gevoel valt ook niet uit te leggen.
Maar als ik alle verhalen hier lees dan weet ik precies welke emoties er spelen, welke knoop je in je maag hebt, welk verdriet, alle vragen, de twijfels, de hoop enz. enz. enz.
Het helpt je niet verder maar realiseer je dat je hier met lotgenoten zit en gedeelde smart is halve smart. Probeer het een plek te geven en denk maar zo dat het feit dat je in de steek bent gelaten meer zegt over hem als over jou. Jaaaa, weer zo'n dooddoener ik weet het maar wel een feit toch?
Sterkte en tijd heelt op den duur alle wonden. Die van mij is ook nog vers en het is een gemene wond!
Groetjes, Rob

In mijn geval hoorde ik niks meer.
Als ik in het begin een berichtje stuurde kreeg ik wel antwoord en hij nam ook zijn telefoon op. Maar uit zichzelf stuurde hij niks.
Nu hoor ik hem enkel voor praktische dingen en dat is goed voor mij.
Ik bel of sms hem ook niet zelf meer.