... and the battle goes on...

afbeelding van Rodeo

De klik is gemaakt. Ik heb haar losgelaten. Mijn brein heeft de bovenhand terug gewonnen op m'n hart.

Maar wat kan dat hart terugstrijden! Ik merk dat ik terug vaker de neiging heb terug te vallen. God, wat moet m'n liefde voor m'n ex sterk geweest zijn. Om zo te willen blijven strijden.

De ochtenden zijn zo ongelooflijk lastig. De hartzeer van weleer steekt terug de kop op. Elke keer als ik terug aan haar moet denken maak ik de zelf-aangeleerde gedachten waarom ik ze niet terug moet hebben.

Liefdesverdriet is een ziekte... het is niet normaal als je emoties je brein zodanig beïnvloeden dat je aan je eigen rationele denken én waarnemingen begint te twijfelen. Ik heb gezien dat ze nog steeds rondloopt met haar rebound (dus dat is wél nog iets), ik heb gezien dat al haar condooms verdwenen waren en weet dat ze zeker een 5tal keer samen hebben geslapen (hebben wéldégelijk seks gehad), ik wist dat ze bij de eerste vent ook was gaan maffen. Ik weet dat ze altijd gelogen heeft, ook wanneer ik mijn vertrouwen in haar heb pogen te herstellen. Ik weet dat ze liegt, ik weet dat ze liegt, ik weet dat ze liegt.

God, ik hoop dat ik ooit van die verliefdheid genees, want die verliefdheid, dat is m'n ziekte. Mijn ex verdient mijn liefde niet, mijn brein verdient het niet tot twijfels te worden gebracht door m'n zere hart.

Er woedt een innerlijke strijd in mij, en ik denk in velen van ons. Ik schaar me achter de rationaliteit, niet achter de emotionaliteit.

Emoties zijn één ding, zij brengen mensen tot mooie dingen : vergevingsgezindheid, liefde, attenties. Maar rationaliteit heeft de waarheid in pacht. En in een break-up is er meestal enkel dat eerste - vergevingsgezindheid, liefde en attenties - langs één zijde. Daarnaast is er een groot tekort aan waarheid, zeker voor de gedumpte. Daarom is het de taak van de gedumpte om zich te focussen op zijn rationaliteit, eerder dan zijn emotionaliteit : de waarheid heeft zijn rechten, de leugens niet.

Hoger als het emotionele is het morele. Het is de taak van de gedumpte met het gebroken hart zich moreler op te stellen als diegene die liegt, bedriegt, verraad en enkel met zijn of haar eigen geluk bezig is.

Dergelijke morele en rationele levenshouding maken ons tot betere mensen, wat ons fier op onszelf laat worden, ons van onszelf doet houden.

En laat me nu liever van mezelf, eerlijke, attente en respectvolle mens houden, dan van mijn ex die liegt, onattent en onrespectvol is.

De innerlijke oorlog woedt in mij, en ik doe er alles aan om mijn emotionele kant te verdoven met de wapens van mijn rationele en morele kant. Het emotionele is een geduchte vijand. Nooit meer zal ik hem nog zomaar in vertrouwen nemen.

afbeelding van kia

and our battle goes on

Ja, het denken aan je ex, haar of hem telkens voor je zien, heel zeer doet dat. Ik las je bericht en ik moest er erg om huilen, voor jou, voor mij, voor ons allemaal die liefdesverdriet hebben.
Je zegt dat je geen vertrouwen meer hebt in je emotionele kant omdat die je alleen maar zwak maakt en ik geloof dat je daar misschien wel gelijk in hebt. Tenminste op dit moment, dat vertrouwen moet en gaat weer groeien, eerst tot op de bodem van de put om weer naar boven te klimmen..
Heel veel sterkte en wijsheid en een dikke knuffel, Kia

afbeelding van Rodeo

het tij keert terug...

God, die emotionele kant, die liefde voor haar, steekt zo ontzettend hard de kop weer op. Ik voelde me uit de put klauteren, en vandaag lijk ik terug honderden meters diep gevallen. Vandaag was weer een overwinning voor de emoties. Morgen de strijd heropvatten... Het ergste is dat ik vandaag terug het gevoel heb van "ik krijg ze wel terug"... Nu moet ik opnieuw deze enorm moeilijke mentale klik maken, dat ik ze niet meer terug moet hebben... God, er lijkt maar geen einde aan te komen Verdrietig en ben zo verdomd moegestreden... Op dit eigenste ogenblik voel ik me zo ontzettend diep vallen... wist ik maar hoe ik vandaag de val kon stoppen...

Ik dacht dat ik zo sterk stond... wat maak ik mezelf toch wijs... mijn hart klopt nog steeds te hard voor haar...

afbeelding van sunny1

ja ken het gevoel... ben er

ja ken het gevoel... ben er redelijk ver in maar... dan vraagt iemand er weer naar; nog iets gehoort??' NEE niks!! dat is natuurlijk waardeloos, mensen zijn in de omgeving alleen maar met relaties bezig, terwijl er nog zo veel andere leuke dingen zijn. Ik heb mezelf voorgenomen dat ik me niet meer naar beneden laat trekken....
Ik zit er aan te denken om mijn ex eeen laatste mail te schrijven..geen verwijtende, want dat lost niks op... of toch niet.... Gaan we weer!! Dit bedoelen we dus....
je zal zien dat je steeds minder vaak terugvalt hou moed, je kan het! Heel vee sterkte

afbeelding van kia

sterk zijn

Ja, ik blijf ook maar klauteren, naar boven, weer vallen enz.
Het is een zwaar proces, loslaten..
Ikzelf schrijf elke avond een brief naar mijn ex, waarin ik hem gewoon liefie noem en ik net doe of hij op een verre reis is. Ik schrijf dan wat ik voel en wat ik heb meegemaakt, wat we samen deden toen we nog samen waren en alles in detail. Ik blijf positief over hem, over ons, je zou het ontkennen kunnen noemen maar het is mijn manier van afscheid nemen. Misschien moet jij ook een manier vinden om ermee om te gaan want je zit erg diep, acceptatie is de eerste stap, en dan pas rustig en op je eigen manier loslaten. Hou vol, je komt er wel
Dikke knuffel

afbeelding van tripstar

Herkenning

Ik herken je gevoel ten zeerste en zie heel veel punten waar ik nu ook nog mee zit.
Zeker het gevoel in de ochtend, pffff
Maar zoals ik en iedereen me proberen voor te houden: het gaat over !!!

Leef met je mee, succes

afbeelding van Rodeo

traag herstel

Hey, bedankt voor je reactie... ik hoop inderdaad dat het over zal gaan... maar veel langer verdraag ik dit toch niet meer...

Ik heb maandagavond met een goede oude vriendin afgesproken... ik denk dat me dat goed zal doen... ik vermoed dat ik nog niet uit de praat-erover-fase ben geraakt

Wat loopt dit herstel zo ontzettend traag...

Heb je verhaal gelezen... leef ook met je mee! Nog veel sterkte toegewenst!