Bad Day

afbeelding van MissMousse

Slechte dag gehad vandaag. Elke morgen weer alleen en veel te vroeg wakker worden met een superslecht gevoel en hopen dat het allemaal een nachtmerrie is geweest.

Hoe stop je je "mind" met continue al die mooie momenten te doorlopen? Je zou zeggen dat je werk je afleidt maar toch gaat je brein alsmaar verder in je achterhoofd; die fantastische vakantie, dat leuk gesprek, samen naar de supermarkt, de stomste kleine dingen.

Denk aan de minder fijne momenten, zeggen ze dan. Maar wat als dat voor jou zo niet was? Wat als er te weinig irriterende, mindere momenten waren, die je je niet eens kan herinneren...

Gisteren op msn nog even gevraagd of er iets wat ik niet meer vond nog bij hem lag, en hij doet dan zo normaal tegen mij, of we altijd al vrienden geweest zijn. Mist hij mij dan totaal niet? Is al dat gevoel van de ene op de andere dag weg? Zou hij nooit denken aan al die mooie momenten die we samen gedeeld hebben?

afbeelding van marcellozz

he..

hoe oud ben jij? en hoe oud is hij?
zijn wel belangrijke zaken....
en voor allebei de hoeveelste relatie?

afbeelding van MissMousse

Ik ben 26, hij 37 (in

Ik ben 26, hij 37 (in leeftijd, in mind eerder een jaar of 32), maar dat is nooit een probleem geweest. En de hoeveelste relatie? Ik ben geen vlinder, heb slechts enkele relaties gehad, maar geen enkele voelde zo juist aan als dit, vanaf dag ?ɬ©?ɬ©n. Hij heeft al enkele serieuze relaties gehad, twee keer samengewoond met iemand...

afbeelding van Ikke78

Lieve Missmouse, Het lijkt

Lieve Missmouse,

Het lijkt inderdaad in het begin een hele dikke vette nachtmerrie. Je hooft draait overuren, je hart spreekt 24/7. Geloof de mensen maar gewoon als ze zeggen dat het over gaat?¢‚Ǩ¬¶. Het is echt zo.. Het slijt beetje bij beetje..
Ik weet dat je je heel slecht voel, verdriet hebt, pijn voelt, maar probeer te denken en te geloven dat dit een tijdelijke rotfase is waar je doorheen moet. Ik zit er zelf ook in, maar door mijn gedachtes naar positief te sturen is het allemaal zoveel draaglijker.

Ik had nergens zin in, wilde niet weg van huis, helemaal niets.. Maar daar ga je je alleen maar ellendiger van voelen, eenzamer, en des te meer ga je de tijd met HEM idealiseren en enorm missen. Want nu ben je alleen, voel je je rot, dus tuurlijk was met hem alles super.
Dus gaan ondernemen, ook al voel je je niet oke, dingen gaan doen, met vrienden, vriendinnen.
En idd, wat ze jou zeggen, niet alles idealiseren, maar denk ook aan de dingen die niet goed waren.

Misschien kan je jezelf ook keihard voor ogen houden dat hij het maar uit moet zoeken, niet weet wat hij laat lopen, en dat jij enkel iemand wilt die onwijs veel van jou houdt. Een man die niet gevoelens heeft, die wil je toch zeker niet?
Soms helpt een beetje boosheid ook wel.. Maar misschien ben je nog niet toe aan die fase.

Kop op?¢‚Ǩ¬¶ Sterkte.. Het lijkt nu allemaal niets?¢‚Ǩ¬¶ maar op een dag zul je weer zeggen, ik geniet weer!!! Echt waar!!!!

Lfs