In de eerste plaats wil ik de site bedankten voor het prachtige werk dat hier al jaren geleverd wordt.
Destijds, zeg nu 4 jaar geleden heb ik deze site veel bezocht. Zonder ooit zelf iets neer te pennen. IK kwam uit een relatie van 9 jaar met mijn jeugdliefde waar ik immens van afzag. Ik zocht hier naar oplossingen en naar verhalen met een happy ending. Verhalen waar ik mij aan kon optrekken en verhalen waarvan ik hoopte dat het bij mij net zo zou gaan. Het was een relatie met een leuke vrouw waarvan ik dacht dat het eeuwig zou duren. Nu we waren aan het bouwen en toch paste ik niet meer in haar leven. Ik heb de schuld steeds bij mijzelf gelegd, maar dat is het nooit. In een relatie ben je steeds met twee en ieder heeft zijn tekorten. Ik plaatste mijn ex steeds op een standbeeld en ik zag haar tekoren niet. Kortom het heeft lang geduurd voor ik het zag. Nu waarom schrijf ik dit ?
Gewoon om alle mensen die op dit moment door een zgn rollercoaster gaan een hart onder de riem te steken. Onthoud steeds goed” hoe slecht alles ook gaat, je komt er door, je staat terug op benen maar dat vraagt tijd”.
Waar ik wil op wijzen is: gun jezelf die tijd een verlies of het nu een einde is van een relatie of een dood van geliefde het blijft een rouwproces en hier staat geen tijd op. Laat je niet opjagen en laat jejezelf niet vreemd voelen dat het bij jou net iets langer duurt. Om mezelf als voorbeeld te geven. Het is nu 4 jaar geleden en ik heb er toch wel zeker 2 jaar geduurd voor de intense gevoelens weg waren en dan moet je nog verder verwerken. En mensen die hopen dat alles teruggoed komt. Staar je daar niet op, en leef er zeker niet naar. Het is weinigen gegund en als het dan lukt staat jullie nog een lange weg af te leggen. En ook daarna. En ik kan het als de beste weten verliesverking is arbeid.
Kortom bij deze kan ik zeggen bedankt voor alles en veel succes in jullie arbeid.