Ben helemaal de weg kwijt.

afbeelding van Gerda66

Bij toeval kwam ik op deze site terecht. Was op internet aan het zoeken naar herkenning. Sinds 5 jaar heb ik een relatie, maar van het begin af aan loopt het erg stroef. Hij heeft heel veel boze en depri buien. Als hem iets tegen zit krijg ik uiteindelijk overal de schuld van. Ook was hij steeds meer met zijn telefoon en computer bezig, op een manier die niet goed voelde. Zijn Facebook doet een ieder vermoeden dat hij vrijgezel is en mij wil hij er niet op hebben. Hij heeft immers recht op privacy zegt hij. Hij heeft mij zelfs geblokkeerd, zodat ik niet eens kan zien dat hij Facebook heeft. Op zijn computer heeft hij zelfs een wachtwoord staan, pfffff ik lijk wel een misdadiger in zijn ogen. Als ik ergens naar vraag waarom hij dat doet, zegt hij "hoe weet je dat, ben je me weer aan het controleren". Vorige week ben ik erachter gekomen dat hij contact zoekt met een vrijgezellen dame die ik erg charmant vind en deed haar een voorstel voor een strandwandeling. Ik voelde dat er iets niet klopte en keek op zijn Ipad en vond daar een paar gesprekken met vrijgezellen dames die op zijn Facebook staan. Deze was er een van. Heb hem hiermee geconfronteerd en hij vond deze acties van hemzelf helemaal normaal. Hij had behoefte aan andere contacten. Onze relatie is sindsdien dus echt ten einde, hij was woest dat ik op zijn Ipad had gekeken. Hij wil niemand die aan zijn spullen komt. Hij is nu op zoek naar een andere woning. Voel me helemaal in de war nu. Weet niet meer wat te doen. Ga ook maar op zoek naar andere woonruimte, maar dat valt niet mee. Het is nu echt over, al vraag ik me af of dit laatste de werkelijke reden is, hij is zo snel boos en verder ook best zwaar op de hand. Voel me angstig en in de steek gelaten.

afbeelding van Hetlevenismooi

@Gerda66

Jeetje Gerda, zo een soort relatie wil je toch niet hebben hè?
Jij hebt nergens schuld aan, ren weg ervan. Je intuitie heeft het je goed aangegeven, dat er iets niet klopte.

Kom maar hier met je verdriet hoor, hoop dat je hierop de Ldvd site de hulp zult vinden die je zoekt.

Veel liefs van Hetlevenismooi.

afbeelding van Gerda66

Bedankt

Lieve hetlevenismooi,

Heel erg bedankt voor deze lieve woorden. Steeds krijg ik te horen hoe slecht ik ben, gun hem geen privacy en zo. Vind mijn familie naar, terwijl het zulke lieve mensen zijn. Niemand deugd inzien ogen. Hoe kan ik zo blind zijn geweest. Ik vind mezelf zo stom.....

Maar weet je, ik ben nu zo blij dat ik nu mijn gevoel eens op papier kan zetten. Wil al langer mijn leven op papier zetten,maar heb er de kracht niet voor. En nu kwam ik deze site tegen en mag ik schrijven wat invoel en ervaar.

Heel erg bedankt,

afbeelding van Gerda66

Bedankt

Lieve hetlevenismooi,

Heel erg bedankt voor deze lieve woorden. Steeds krijg ik te horen hoe slecht ik ben, gun hem geen privacy en zo. Vind mijn familie naar, terwijl het zulke lieve mensen zijn. Niemand deugd inzien ogen. Hoe kan ik zo blind zijn geweest. Ik vind mezelf zo stom.....

Maar weet je, ik ben nu zo blij dat ik nu mijn gevoel eens op papier kan zetten. Wil al langer mijn leven op papier zetten,maar heb er de kracht niet voor. En nu kwam ik deze site tegen en mag ik schrijven wat invoel en ervaar.

Heel erg bedankt,

afbeelding van PoemLover

Hier sluit ik me bij aan

Hetlevenismooi schreef:

Kom maar hier met je verdriet hoor, hoop dat je hierop de Ldvd site de hulp zult vinden die je zoekt.

Hetlevenismooi.

Hier sluit ik me bij aan

afbeelding van 2emotional

@gerda66

Hey,

Helemaal niets fout aan wat je deed hoor. Iemand die zo angstvallig vanalles verborgen houdt in een relatie die is niet te vertrouwen. Dat je je in de steek gelaten voelt is heel normaal.

Het einde van je relatie zal nu wel pijn doen, maar ik ben ervan overtuigd dat je er binnen een aantal maanden naar gaat terugkijken met een gevoel van: goed dat ik dat hoofdstuk afgesloten heb.

Veel sterkte,
2emotional

afbeelding van Gerda66

weer een dag verder

Vandaag weer gewoon aan het werk gegaan. Werk voor mezelf en ben er blij mee.
Gelukkig ging het vandaag heel aardig. Maar nu ik er aan denk dat ik straks weer naar huis moet, maakt me erg onrustig.

Eind van de dag zal hij ook gewoon thuis komen. We tolereren elkaar, maar de enorme afstand die er tussen ons is, is met geen pen te beschrijven. Zo raar! Maar goed, vandaag heb ik ook de hele tijd in mijn hoofd wat er allemaal in het verleden is gebeurd en dat is niet mals. Ik weet nu ook wel dat het nog nooit goed is geweest en dat moet ik goed voor ogen houden.

Nu heb ik alleen weer een hele rare avond voor de boeg. Ik ben via facebook in contact gekomen met mijn ex, waar ik 18 jaar heb mee samen geleefd. Ook hij is sinds een aantal maanden weer alleen. We hebben een kort gesprekje gehad en merkten dat we wel behoefte hadden om eens bij te praten. In onze relatie hebben wij toen nog geen vijf minuten ruzie of iets dergelijks gehad. Maar omdat ik dacht dat het gras bij de buren groener was (dus niet), ben ik bij hem weg gegaan. Dat is nu 13 jaar geleden.
Nu hebben wij afgesproken dat wij vanavond samen een kopje koffie gaan drinken bij hem thuis. Pfffff, wat is dit nu weer spannend. Weet ook niet wat ik er van verwachten moet en of ik er verstandig aan doe.
Zijn ouders komen nog steeds bij mijn moeder en ook heeft hij nog steeds goed contact met andere familie van mij. Jemig wat een emotionele achtbaan is dit leven zo.

We zullen zien hoe het weerzien zal zijn na 13 jaar. Hij woont hemelsbreed slechts 500 meter bij mij vandaan. Hoe raar kan het lopen. Wat is wijsheid........

Liefs van mij.