Ben misschien soft, maar voel me niet minderwaardig, altruïsme volgens Dalai Lama?

afbeelding van mrbean

Heb net interview van de Dalai Lama gezien op tv, 1 ding heeft me erg aangegrepen, over altruïsme. Zijn geheim van geluk is eerlijkheid, transparantie, openheid, altruisme. Zowel vriend als vijand op deze wereld krijgen zijn respect en liefde, hoe kan dit? Hij had namelijk over soort universele liefde, we leven allemaal op dezelfde aardbol, er is op een zekere hoogte geen sprake van winst en verlies voor de een en ander, we zijn tenslotte allemaal één? Is dat de reden waarom ik me altijd bereid ben om belangeloos anderen te helpen, waardoor ik zelf ook gelukkig word? Geldt zowel voor mensen als dieren, eerlijkheid, transparantie, geen trucs, dan sta je open voor liefde, open je hart, alle levende dingen op deze wereld is er gevoelig voor. Is geen naieve geloof in de goedheid van de mens, ik ben wel degelijk realistisch, maar ik ben met de Dalai Lama eens dat zowel goede als slechte mensen openstaan voor liefde en respect, we zijn tenslotte allemaal mensen met dezelfde bron. Echte slechte mensen bestaan volgens mij niet, alleen hurt souls, mensen die verdwaald zijn. Ik heb zo vaak meegemaakt dat als je iemand met respect behandeld, je bijna altijd respect terugkrijgt, althans, je moet iemand altijd 1 of meerdere kansen geven. Want vijandig terugreageren voelt op kort termijn goed, maar op langere termijn je hart op die manier verharden voel je je niet gelukkig door. Er is veel kracht en moed nodig om je hart altijd open te stellen, maar het loont wel, je leidt hierdoor een veel gelukkiger leven.
Om mijn vrouw juist met respect en eerlijkheid te behandelen kan ik mijn angst overwinnen en kan ik zelfs boven het huwelijk staan, maar daar tegenover kamp ik uiteraard met mijn menselijke emoties, die met golven weer terugkomt. Maar door haar zo te behandelen ipv ruzie heb ik het gevoel veel beter en sneller alles te verwerken, ik ben geen psycholoog, maar ik ken mezelf maar al te goed. Begrijp me niet verkeerd, ik weet ook wel dat er duidelijkheid moet zijn, hoe hard dat ook is, geen valse hoop en niet laten dooretteren. Die duidelijk is op dit moment, ik heb nu geen valse hoop, maar ik kan ook niet in de toekomst kijken, enige wat ik nog verwacht is respect voor elkaar, en voor de kinderen vooral. Zodat hun stabiele basis niet in 1 keer wordt afgepakt. Meer verwacht ik niet meer. Maar begrijp me niet verkeerd, er zijn 2 kanten, soms komen namelijk pijnlijke, menselijke emotionele momenten van me naar boven, dan heb ik een luisterend oor nodig, en uiteraard dit forum, en een schouder of een knuffel.
Geluk of verdriet is uiteindelijk een weg waar je voor kiest, ik besef ook wel dat men in staat is mits sterk genoeg om zelf het geluk op te zoeken, om hierin invloed uit te kunnen oefenen. Maar moet wel eerst door een diep dal, alle pijn uithuilen, uitschreeuwen, dan voel ik me weer als herboren, soms meerdere malen, maar de pijn wordt wel minder.
Ik heb steeds meer perspectief gekregen, durf meer en meer in de toekomst te kijken zonder haar, maar misschien wel met nieuwe vrienden, werk, afleiding en happiness. Ben ook minder bang om alleen te zijn, en haar niet los te kunnen laten door het verleden. Wat dacht je van al die momenten die we samen hadden, heel veel herinneringen, foto's, feestjes, vakanties? Voelt als groot verlies, alsof die momenten van me is afgepakt, hoeveel pijn en onzekerheid heb ik hierdoor gekregen. Wat wel heeft geholpen is dat ik symbolisch afscheid heb genomen van mijn vroegere vrouw, degene die wel innig van me hield. Dan kan ik het een plek geven, is een soort rouwverwerking. Met de huidige versie praat ik niet meer met haar over mijn diepste gevoelens, is vaak op een drama uitgelopen, ze wil gewoon niet meer. Ze heeft daar nu een ander voor, de keiharde realiteit. Dus moet mijn gevoelens met anderen delen, degene die wel willen delen en luisteren. Heeft enorm geholpen, heb nog geen pillen, drank of andere uitvluchten gezocht, alleen dit forum en een goede vriend, mijn hart uitgestort. Heb tot nu toe altijd positief in het leven gestaan, totdat mijn vrouw een ander heeft, maar zelfs dan laat ik me niet kleinkrijgen, dan juist kan ik laten zien wat ik waard ben, uit welk hout ik gesneden ben, zowel positief als negatief, heb er veel van geleerd.

Ik begon over de Dalai Lama, ik wil dan ook over hem afsluiten, alhoewel ik van Chinese oorsprong ben, heb ik ook enorm respect voor hem. Zijn levenshouding, altijd positief blijven, zo krachtig, eenvoudig, eerlijk en liefdevol, respect voor iedereen. Ik wil dan ook alleen hebben over zijn boeddhistische levenshouding, en niet over politiek, ben zelf iemand die openstaat voor alle goede dingen in alle religies, ben niet gebonden aan 1 geloof.

Deze avond en nacht is warm van binnen, niet meer zo koud, kil en eenzaam, vooral het gevoel van universele liefde heeft mij veel goed gedaan. Voor het eerst kan ik deze avond/nacht afsluiten met een goed gevoel, zie in hoe rijk ik ben, miljardair, 4 kinderen, 4 miljard. Ze slapen trouwens alle vier in onze kamer, erg gezellig, voel me koning te rijk. Ja, geluk zit vaak in de eenvoudige dingen.

Groetjes,

Mr Bean

afbeelding van ief

Heb het ook gezien. Mooie

Heb het ook gezien. Mooie man, humor ook volgens mij en inderdaad, tegen zijn overtuigingen is weinig in te brengen. Apart eigenlijk hoe iets wat zo 'logisch' is opeens zo'n impact kan hebben, alleen omdat het op een bepaalde manier gebracht wordt. Fijn dat je er wat aan hebt, vasthouden dat gevoel!

afbeelding van Ann1972

alleen respect voor dit schrijven...

Je zou eens moeten weten hoeveel van jou schrijven ik dezelfde levensvisie heb...
Het is raar... wij hebben zoveel gelijkenissen?
Ik ben het dus bijna volledig met je eens...
alleen ik heb het programma niet gezien... dus op dat gebied ben ik er even niet... Glimlach

afbeelding van verwijderd!

Dalai Lama

laat ik toch het voorrecht gehad hebben met een naaste persoon van hem gesproken te hebben vandaag , ruim een uur lang

ik was ingevallen vandaag als kapitein bij de rondvaart in amsterdam en als runner , ach ja was weer eens wat anders dan thuis ziien achter de computer

er ging zo,n rust van deze man uit met zijn goede lach en zijn vriendelijke stem

ja zo zouden alle mensen moeten zijn met rust en toch een eigen mening hebben zonder geweld , dan zou de wereld er veel beter uitzien

ik vond het een rijke ervaring

zxz

afbeelding van mrbean

inderdaad een voorrecht

Hoi ultiemleven, inderdaad, zo iemand ontmoeten moet wel zeker een verrijking zijn, zo'n iemand alleen op tv in een interview zien geeft mij al een enorme verrijking, laat staan zo'n iemand ontmoeten.
Heb eerder nooit echt behoefte gehad, maar ben nu veel gevoeliger voor, om open, eerlijke, simpele en lieve mensen te ontmoeten, zonder een masker ervoor, zo puur. Net als wij volwassenen zouden we terug moeten gaan naar onze kindertijd, zonder masker, zo puur onszelf, het kind in ons.

Groetjes,

Mr Bean

afbeelding van verwijderd!

David Carradine

toen ik mijn bed in stapte vannacht besefte ik dat dit toch wel een soort unike ervaring geweest was

maar wat ik wel frappant vond dat ik eerst las dat David Carradine was overleden aan wat ? ( dit was toen een van mijn favoriete tv serie,s ) en dan nog geen 24 uur later een soort zelfde persoon tegen kwam een man die warmte en rust uitstraalde en er heel speciaal uitzag ook door zijn kleding en zijn uiterlijk

in deze tv en film ster speelde david zo goed zijn rol als grashopper als een man die ook onderdrukt werd en gediscrimineerd werd ook een soort monnik

zo als ik ook hier als eens heb aangegeven was er ook een man met de naam osho ( de oude bachwan ) die ook de mensen probeerde op andere gedachten te brengen , op een vreedzame manier , ok ik was het niet met alles wat hij zij eens maar dat gaf ook niets in zijn ogen , zijn levens wijze daar kan de wereld ook nu nog een hoop van leren ( vrede eerlijkheid en oprecht zijn )

hij is nu al jaren dood maar hij is nu nog elke week op de tv in amsterdam en op de radio , 2 keer per week

er word in de wereld te veel misbruuik gemaakt van mensen en dus ook gebruikt , dat geld dus ook in relatie,s , de een gebruikt de ander en als ze dan een ander tegen komen en denken er beter van te worden en word de ander weggetrapt en ingeruild

de vrede bij veel mensen is zoek , laat staan dan het echte houden van , dat kunnen deze mensen helemaal nooit vinden , of meer vinden

ik vind wel nu dat het leven opzich te gehaast is om dus toch je echte innerlijke ziel te kunnen door gronden , maar als er een hele grote gebeurtenis je overkomt ( zoals nu ) dan krijgt men wel een grote schok , en gaat men de dingen van een ander gezichts veld bekijken

mijn motto is en was ook altijd wees eerlijk en oprecht en alles ik bespreekbaar , dan leef je veel rustiger en dan hoeft dan ook nooit achterom te kijken ( dat heb ik mijn kinderen ook altijd voorgehouden , en nu nog )

maar ik vond het toch wel leuk om dat meegemaakt te hebben , ja dat is weer het voordeel van een wereld stad als amsterdam , ook met zijn leuke en minder leuke dingen

zxz

afbeelding van mrbean

inderdaad, monniken leven vredig, staat aan de zijlijn

Inderdaad, monniken stralen een soort rust uit, zeker omdat ze op de een of andere manier aan de zijlijn staan. Er is een gezegde, degene die aan de zijlijn staat ziet het helder, degene op het veld, degene die het leven zelf beleeft niet. Soms moeten we onszelf, ons eigen leven vanaf de zijlijn eventjes bekijken, dan zien we alles veel helderder. Vaak is dat pas als we schokkende gebeurtenissen hebben meegemaakt, helaas, so be it. Dan weet je pas wat belangrijk is, voor deze schokkende gebeurtenissen leefde ik niet zo bewust als nu, niet zo intens, alles is nu veel helderder, vind geld veel minder belangrijk, heb ook veel minder angst, heb ook minder het gevoel geleefd te worden.
Zoals veel van die levenswijsheden ook aangeven, dat je in je leven heel vaak wordt afgeleid, soms moet je je leven kunnen evalueren, vanaf de zijlijn, misschien door iemand anders, even op adem komen, pauze nemen. Het leven gaat tegenwoordig zo hard, mensen raken snel overbelast, leven veel verder van de bron, de natuur. Mensen hebben in wezen maar weinig nodig om gelukkig te zijn, alleen door de afleidingen maken we onszelf wijs dat we veel nodig hebben, dure huis, auto, topbaan, veel geld, status, macht, roem, aanzien, eer, trots. Uiteindelijk vinden we ons geluk in ons hart, beseffen dat we maar heel weinig nodig hebben, soort mindfullness, dat dat losstaat met wat je HEBT, maar meer om WIE je bent, jezelf, je hart, je eigen ziel gevonden hebben. En het liefst een relatie, iemand met wie je je leven deelt, wij zijn tenslotte ook mensen, altijd op zoek naar ons andere helft.

Groetjes,

Mr Bean

afbeelding van ikhoopopbeter

hi ultiem

Dit moest zo zijn! zou je misschien nooit meegemaakt hebben was je nu nog samen met je vrouw ... een magere troost misschien, maar het is er wel één! Zulke mensen ontmoeten is een voorrecht, inderdaad.

Houd dit moment vast!

groetjes