Hallo mensen,

Ik zou graag mijn verhaal willen schrijven alleen ben ik er niet trots op. Ik heb 8 jaar lang een relatie met mijn ex gehad,waarvan de laatste jaar officieel uit was, wat ik had gedaan, omdat ik twijfelde. Ik was 18 en zij was 16 ik ben nu bijna 27 en we hebben sinds 6 maanden geen relatie meer(niet meer intiem),terwijl ze mij toen nog huilend vroeg of ik haar terug wilde nemen. Ik heb zo een spijt dat ik dat toen niet had gedaan, dan was er niks aan de hand geweest want maakte al plannen voor ons samen alleen wou het even nog op een rijtje zetten voor mezelf. Ik ben de laatste jaar van onze relatie heel lullig tegen haar geweest en geloofde ik er soms niet meer in en had zelfs een andere relatie,zij wel meerdere crushes/relaties tussendoor en omdat wij eigenlijk samen waren opgegroeid moesten we vaak onze draai vinden in onze relatie we waren nog zo jong. Maar we zijn wel altijd bijna 8 jaar lang helemaal gek op elkaar geweest. Ze kwam maar bij mij terug en zij had ook wel eens periodes dat ze verliefd op iemand anders was. Bij mij waren het meer crushes denk ik. Ik ben nu op een punt gekomen dat ik heel veel aan mijn toekomst denk en zou niks anders willen dan dat zij naast mij staat in mijn leven en ben weer helemaal verliefd op haar en weet ook van mezelf dat zij de ware is. Probleem is nu dat ze in die 6 maanden tijd een collega heeft ontmoet waar ze tegen mij heeft gezegd dat ze dat heeft gedaan om zich goed te voelen, een troostrelatie dus. Want hij past totaal niet bij haar en ze weet dat ze ook heel gelukkig met mij zou zijn de rest van haar leven. Probleem nu is dat ze dus ook verliefd op hem is geworden en ze zegt dat ze ook gek op hem is. Ze is dus sowieso in het begin niet verliefd op hem geweest en heeft het in die 6 maanden wel 5 keer met hem uitgemaakt. Ik had 6 maanden lang geen contact met haar, maar ze maakte het dan uit en nam contact met mij terwijl ze al wist dat ik haar toen ook terug wilde. Maar zodra dat gebeurde en zei dat ze het uitmaakte omdat ze hele erge twijfels over hem heeft kwam ze weer bij mij. Maar dat was van hele korte duur want ze was na 2 dagen weer terug bij hem. Het moeilijke eraan is dat het ook een collega is van haar en hem dus ook elke dag ziet. Ze vind het heel sneu voor hem om het zomaar af te kappen omdat het een heel afhankelijke persoon is en hij ook verliefd op haar is. Maar ze voelt nog steeds voor mij zegt ze alleen niet meer met affectie en niet verliefd. Terwijl ik wel heel veel passie voor haar heb en dat heeft zij ook altijd voor mij gehad tot 6 maanden geleden. Ik heb haar toen heel veel pijn gedaan en heb er heel heel heel veel spijt van als ik een tijdmachine zou hebben zou ik alles opgeven en zo teruggaan. Nu heeft ze het sinds gisteren weer uitgemaakt met hem en nu zegt ze dat ze erachter staat alleen nog wel verliefd is op hem en daarom mij niet op de manier kan aanraken en met me weer kan zijn, omdat ze niks voor mij kan voelen en wel voor hem. Ze zegt dat ze nog heel veel van me houdt en niet van hem, wel geeft om. wat moet ik doen? Ik wil haar heel graag terug en wil niks anders dan haar. Alleen ik kan haar hart niet vinden. Hoe vind ik haar hart terug? Zij wil dat ook weer heel graag en ze heeft er nu daadwerkelijk een punt achter gezet zegt ze. Maar ze ziet mij meer als haar beste vriend denk ik vooral omdat we elkaar zo lang kennen en een relatie hadden. Als ze naar me kijkt, kijkt ze als een gelukkig persoon waar ze graag bij is maar niet meer als haar geliefde. Ik denk ook dat het niet helpt dat ze hem elke dag nog ziet en ze zegt dat ze nog wel met hem spreekt en nog steeds verliefd op hem is. Het duurt zo alleen maar langer, terwijl ze weet dat ze het heel graag bij mij wil voelen. Mijn vraag is heeft iemand dit ook meegemaakt en hoe is het afgelopen. Heeft misschien iemand advies, want ik ben hier telkens de 2e keus. De zekere factor is haar leven. Waar het eigenlijk om draait in een relatie vind ik. Zij wil heel vaak de oude IK terug zegt ze, ze weet wie IK ben ik zou nooit veranderen voor haar en van haar houden zoals ik 8 jaar lang heb gedaan. Ik doe momenteel extra lief voor haar en geef haar het gevoel dat ik alles voor haar zou doen. Dat zou ik toen ook hebben gedaan en heb ik ook altijd gedaan 8 jaar lang. Maar het geeft haar een benauwd gevoel denk ik zodat het voor haar lijkt alsof ik op alle kleine details extra mijn best doe, meer dan toen het gewoon was om zulke dingen te doen voor de persoon waar je van houdt,toen vergat ze de details omdat het vertrouwd was en in een relatie zat en nu is dat niet. Wij vullen elkaar aan op alles in het leven. Ik hou zoveel van haar weet niet wat ik moet doen???? Moet ik meer afstand van haar nemen of juist met haar om blijven gaan??? Het doet me pijn als ik met haar omga en te zien dat ze niet hetzelfde voor mij voelt kwa verliefdheid. Maar dat ze wel heel graag altijd bij mij wil zijn en nog contact met mij wil. Want daarom maakt ze het telkens uit. Ze kan haar gevoelens geen richting geven lijkt wel. Wat is de beste positie voor mij hierin want wil mijn ruiten niet ingooien nu. Vooral omdat ze zegt dat ze weet dat ze geen toekomst met hem heeft en wil kijken of ze weer hetzelfde voor mij kan voelen als een paar maanden geleden en jarenlang heeft gevoeld. Hoe laat ik haar weer voelen?? Moet ik meer mezelf zijn en niet zo achter haar aanlopen, want verliefdheid maakt mij ook blind. Ze weet wat ze aan mij heeft en kan hebben en dat ze het ook weer zou kunnen voelen, maar hoe moet ik mij hier opstellen. Ze heeft heel erg de neiging om mij ook alles over haar crush te vertellen. Moet ik tegen haar zeggen dat ik niet de persoon ben om dat te vertellen en dat ik haar ex ben die haar terug wil en niet haar beste vriend wil zijn. Heeft iemand advies of zoiets meegemaakt???