bestaat een normaal iemand nog wel?

afbeelding van ivlas

zoals vaker de laatste tijd heb ik in mijn gevoel weer een enorme dip. Nadat nu ongeveer een jaar geleden mijn relatie van 2 jaar is uitgegaan, ben ik voorzichtig aan het daten gegaan. Ik ben niet iemand die alleen door het leven wil gaan. De vorige relatie had ik echt het gevoel dit is het helemaal en ik ben door hem heel erg gekwetst, kort gezegd lijkt het er achteraf op dat hij me gewoon heeft gebruikt en daarna weggegooid. Ik heb een vreselijke tijd gehad en was een tijd lang al het vertrouwen in de wereld kwijt maar nu heb ik het gevoel dat ik er weer bovenop ben en ben weer een beetje aan het rondkijken. Via via en ook via internet weer een paar keer gedate. Maar ik word alleen maar weer somberder van alles wat ik zie. Ik wil mezelf blijven oppeppen en blijven geloven dat er zoiets bestaat als liefde, maar van wat ik zie word ik niet vrolijk. Ik ben zelf een vrij emotioneel persoon die zich nogal makkelijk hecht aan iemand. Na drie dates bijvoorbeeld kan ik iemand echt al een beetje leuk gaan vinden, en dan doet het elke keer zo pijn om er weer achter te komen dat die persoon gewoon WEER niet is wat ie leek te zijn. Nu ook weer, in een maand tijd 3x afgesproken en elke dag gebeld en op msn, elkaar welterusten wensen, in de pauze van het werk elke dag bellen met elkaar, lekker wezen eten lekker gewandeld en goed gepraat, en pas de derde keer een voorzichtig kusje. Geen opdringerig type dus. Kreeg er echt een leuk gevoel over en begon vlinders in de buik te krijgen. Ik zelf wou deze man deze week graag weer zien maar ineens houdt hij de boot een beetje af, op msn mooie woorden ik mis je en ik wil je vasthouden maar gisteren stralend weer maar hij had geen zin om even te wandelen. Hij ging liever naar huis in zijn uppie. Het probleem is dat ik meteen al dingen daarachter ga zoeken, hij vindt me niet leuk, hij gaat misschien naar een ander, wat is er aan de hand. Ik heb dan heel veel moeite om gewoon rustig af te wachten en het blijft door mijn hoofd malen. Mijn vertrouwen is gewoon zo geschaad, dat ik aan de ene kant wel weer wil daten en verliefd wil worden, maar aan de andere kant van alle kleine dingen ga twijfelen of het wel een goede man is. En dan vind ik mezelf weer puberaal, dan wil ik de sterke volwassen vrouw zijn en gewoon denken ok blijkbaar heeft hij geen zin vergeet hem, maar het probleem is dat dit al de zoveelste keer is en dat ik elke keer weer moeite heb om eerst verliefd te worden en daarna iemand weer te vergeten. Ben ik zo abnormaal dat ik gewoon iemand wil tegenkomen met wie ik leuke dingen kan delen? Hecht ik me te snel? Ik ben van nature een zacht en liefhebbend iemand die het ook laat zien als ik iemand leuk vind, moet ik dat dan voortaan niet meer doen en dan echt maar de keiharde vrouw worden die helemaal niks verwacht en zich wantrouwend opstelt vanaf het begin, al meteen denkt in haar achterhoofd het zal toch wel weer een player zijn? Ik geloofde in liefde maar ik begin het gevoel te krijgen dat het allemaal een groot spelletje is, van mensen die elkaar even leuk vinden en daarna weer weggooien. Maar voor mij is het zo belangrijk, ik heb het gevoel dat ik een half mens ben als ik mijn gevoel en gedachten niet met iemand kan delen. Misschien is dat het probleem en moet ik er gewoon aan wennen dat ik zelf de alien ben die aan dit soort dingen teveel waarde hecht? Het is een beetje een lang en niet echt positief verhaal geworden maar ik zit hier echt mee. Hoop dat iemand zich hier een beetje in herkent en advies kan geven...

liefs,

afbeelding van gekwetst

Ik kan je niet echt helpen,

Ik kan je niet echt helpen, ben ik mijn leven slechts 2 keer echt verliefd geworden en ik ben 34. De eerste was op de kleuterschool, vlinders in je buik, hart sneller kloppen, rode kop. Hoe is het mogelijk op die leeftijd? Tussendoor nog wel een paar meiden aantrekkelijk gevonden, maar het verliefde gevoel was er toen gewoon niet. Toen ik een jaar of 20 was korte iets gehad met iemand, die ik heel aantrekkelijk vond, maar haar karakter paste totaal niet bij me, dat heeft maar 4 weken geduurd. In die tijd kon ik mijn ex ook al, maar ik zag haar toen als gewone vriendin, zelfs nog tegen haar gezegd dat ik het helemaal gehad had met vrouwen en voorlopig er niks meer mee wilde. Het heeft 2 jaar geduurd voordat ik verliefd werd op haar. We hebben daarna 12 jaar samen gehad en in al die tijd heb ik niet naar andere vrouwen gekeken, dat ben ik nu pas weer aan het doen. Ik heb geen ervaring met daten, maar het lijkt me als je een paar keer een date hebt gehad en daarna al elke dag een sms of mailtje stuurt dat dat behoorlijk verstikkend kan werken. Ik denk dat je elkaar de tijd moet geven en dat het gevoel moet groeien en ook moet accepteren dat de ander een eigen leven heeft en dat je niet jezelf er direct tussen kan proppen. Ach wat weet ik ervan, ik moet nog op de eerste date gaan....

afbeelding van ivlas

thanks2

hoi,

tja daar heb je ook wel gelijk in, mensen zijn daar anders in misschien. Maar na paar dates elke dag smsen tja dat deed hij vooral ook zelf, zoals ik in het berichtje van nico ook al heb gezet ik ben daarin heel terughoudend al geworden. Vind dat een man maar 'ouderwets' zijn best moet doen voor een vrouw. Maar hij belde elke keer op ook rond 10 uur s avonds welterusten voor straks, gewoon vragen hoe gaat het op het werk en zo. En ik reageerde dan ook terug. Voor mij werkt dat juist helemaal niet verstikkend, misschien voor hem wel dat zou ook kunnen. Daarom laat ik hem nu maar een tijdje met rust en zie vanzelf wel of hij nog terugkomt. Ervaring leert me namelijk ook dat hoe harder je achter iemand aanrent, hoe verstikkender het kan werken, bij een vriendin van mij was het ook zo als zij achter een jongen aanzit komt ie niet maar zodra zij niet meer echt haar best doet krijgt hij ineens weer interesse, dus we zullen zien. Het doet me wel deugd dat er mannen zijn zoals jij die een vrouw dus echt serieus nemen. Misschien raakt mijn beeld door al die foute types die je als vrouw ook tegenkomt in het datingcircuit wel een beetje verstoord, dat zou ook kunnen hoor. Het is allemaal zo hap snap.

afbeelding van Lessie

Er zijn nog goede mensen

Er zijn nog goede mensen genoeg. Ik denk af en toe ook : Bestaan er nog wel vrouwen die willen gaan voor een relatie. Maar als ik deze site lees dan denk ik dat die er nog zat zijn. Ik geef de hoop niet op..

afbeelding van eenling

?

?

afbeelding van eenling

vrouwen ?

ja het zijn meer vrouwen die er veel langer pijn van hebben lijkt wel alleen je moet maar zulke gevoelige mensen tegen komen maar dan in een andere situatie

afbeelding van Nic0

Yo laslal die do plop

Als ik hier op in mag haken. Niemand wil bijna denk ik alleen door het leven gaan, maar je nieuwe vriend /partner zal een aanvulling op jouw moeten zijn. En niet alleen de leegte van het alleen zijn invullen.
Dat gaat op den duur toch niet werken, het moet natuurlijk wel echte liefde zijn Knipoog

Veel mensen spelen spelletjes met mekaar, jammer genoeg verborgen agenda`s niet eerlijk zijn over gevoelens dingen verzwijgen en noem maar op wat voor ellende nog meer, tis triest maar waar zulke dingen gebeuren. Relaties komen en gaan niks is zeker wat dat betreft je begint er aan met de beste intenties en voornemens, oprechte gevoelens en liefde. Tis jammer dat het ook weer voorbij kan gaan. maar dat is gewoon deel van het leven, wat zoveel van ons hier al ervaren hebben in welke vorm dan ook.

Of jij wat verkeerds doet, ik denk het niet jij bent toch jezelf ??? of wil jij jezelf anders voordoen dan wie je werkelijk bent zodat die andere persoon dan wel bij je blijft. Je kan het doen hoor je kan zoiets heel lang vol houden blijven glimlachen als een boer met kiespijn en de schijn ophouden, maar uit eindelijk zal het je toch opbreken. Tis toch immers veel fijner als iemand je neemt om wie je bent echt jezelf kan zijn enje begrijpt.
Verbitterd raken en een keiharde vrouw worden zal alleen maar tegen je werken uit eindelijk.

Wat misschien wel verstandig is, is bij jezelf kijken hoe jij je grenzen aangeeft, of hoe je een relatie begint ga je na 1 week al met hem naar bed of wacht je daar een tijdje mee tot hij zich voor je bewijst.
Voor liede moet immers gevochten worden Glimlach

Wat betreft die jongen dat hij na 3 x afgesproken heeft met je op msn raar doet en alleen wil lopen, nou dan is de boodschap toch duidelijk dumpe! beter kwijt dan rijk. Als ik iemand echt leuk vind wil ik niks anders dan bij die persoon zijn knuffelen ruiken voelen praten Glimlach Je merkt vanzelf wel als gevoelens wederzijds zijn als die persoon voor jouw ook moeite doet netzoals jij voor hem doet, als het van 1 kant komt kan je nog zoveel water bij de wijn doen, dat zal toch niet veranderen.

Je bent trouwens geen allien hoor Glimlach Ik ben netzoals jouw ook lief zachtaardig en ga er altijd voor 100 % voor
maar na een tijdje krij gik te horen 5 maanden was me laaste relatie, ik vind je super leuk je bent alles wat ik wil maar mijn gevoel is weg Tong Kunnen we vrienden zijn ??

Shit happens maar ik blijf wel mezelf, misschien ben ik wel iets veranderd door de dingen die ik steeds bij leer in een relatie, maar de kern blijft onveranderd ik blijf Nico Glimlach

afbeelding van ivlas

thanks

hoi Nico,

dank voor je reactie, wat jij in je laatste stukje beschrijft ja dat gebeurt zeker vaak. Mensen zijn op de een of andere manier zo zoekende en ze zien al snel iemand nieuws voorbij fladderen of denken dat ze iemand beters kunnen krijgen, of zijn verveeld. Het is wat dat betreft een consumptiemaatschappij geworden! En ja een relatie moet een aanvulling zijn maar wat is tegenwoordig nog een aanvulling voor veel mensen maakt het niet meer zoveel uit ze hebben het toch al druk genoeg en je bent makkelijk inwisselbaar. Het is een beetje dit gevoel dat me zo depri maakt soms. Ik ben gewoon zelf totaal niet zo. Weet dat ik mezelf niet moet veranderen en wie weet kom ik nog wel eens iemand tegen die net zoals ik is. Het doet me deugd om te merken dat ik in ieder geval niet de enige ben.

Ik ga zeker niet snel met iemand naar bed, heb wat dat betreft mijn lesje wel geleerd. Ik ben hier echt voorzichtig in geworden. Eerste twee dates met deze jongen is er uberhaupt geen contact geweest en derde date een voorzichtig zoentje meer niet. Dat vond ik juist zo leuk aan hem, sommige mannen zijn daarin veel directer. Gisteren kwam hij met het verhaal dat het zo hard waaide dat hij niet buiten kon afspreken maar idd als je iemand echt leuk vind ga je daarmee ook in de gietende regen lopen of ben ik nou zo hopeloos romantisch... Hij heeft vanmiddag nog wel gebeld maar helaas kan zowiezo niet afspreken want vanavond ben ik zelf al bezet had hij gister zijn kans maar moeten grijpen Knipoog. Kijken of hij het weekend nog wil en anders is het mooi afgelopen. Ik begin er al weer iets helderder over te denken zal straks nog ff zonder plu buiten in de koude regen gaan lopen daar word ik ook weer wel wakker van denk ik Knipoog.

afbeelding van robbedoes5

reactie

Ik ben het overwegend wel eens met hetgeen in deze blog wordt gezegd. Ik
denk dat je gewoon wel 'puberaal' moet doorgaan, maar met een zekere reserve. Als je dat niet doet sta je volgens mij niet meer open voor nieuwe relaties, want hoe ouder je wordt hoe meer bagage en eigenaardigheden de ander heeft en dat moet niet in de weg staan vind ik zelf. Als je van te voren enigszins je gevoel kan beteugelen dan heb je een goede middenweg. Dat helpt voor mij tenminste. Ik ben ook gevoelig. Hierdoor kun je 'open' en obevangen daten, maar zorgt de 'kat-uit-de-boom-kijk' mentaliteit voor een veiligheidspal. Moet je natuurlijk wel kunnen en ik weet niet of je dat kan.

afbeelding van kommer

Consumptiemensen

Lieve Ivlas gewoon blijven die je bent!
De wereld zit vol met consumptiemensen.Mensen die een ander mens als consumptiegoed gebruiken en als het dan ff niet leuk is of als er wat leukers voorbij komt word je als een vieze vaatdoek in een hoek gegooid.
En dat is niet alleen in de liefde zo hoor!
Ik kan me niet herinneren of dat altijd zo geweest is of dat het iets van deze tijd is ( oei oei dat klinkt pas oud hihi)
Maar het maakt niet gelukkig.Op de lange duur ben je gelukkiger en beter af met een zelfde type zoals jij bent.
Geloof me maar ze zijn er wel...alleen dun gezaaid.
Niet met minder genoegen nemen!Hij komt nog wel!

afbeelding van kersje

zo bekend

ik had een relatie van 4 jaar en deze is al 2 jaar afgelopen... en elke dag twijfel ik aan zoveel in het leven... vroeger was ik een zelfzekere vrouw die echt wist wat ze wou in het leven en wat niet... nu ben ik heel onzeker en weet ik niet wie of wat ik kan vertrouwen... ik heb sinds een jaar een nieuwe relatie en voel nu ook aan dat het misschien allemaal fout kan gaan... herkenbare situaties, angst voor gekwetst te worden, niet meer zeker zijn van jezelf en je eigen wensen en verlangens... een ernstige breuk die je niet had verwacht komt oh zo hard aan ... ik probeer steeds het positieve te zien en denk dat je inderdaad zoals nico veel dingen kan leren uit gebroken relaties maar het heeft telkens opnieuw een litteken en dat moet je een plaats geven ... hoe je het ook draait of keert het zal nog lang duren voor dat je uit deze periode komt maar ook ik ben met dezelfde strijd bezig... terugvinden wie ik was en steeds het positieve proberen te zien in iedere situaties opnieuw... ik hoop voor jou dat het sneller gaat dan bij mij ...