Ja, ik denk dat (ook) ik, me te leen heb gelaten aan het mooie spreekwoord; het bezit van de zaak, is het einde van het vermaak. Ik zeg niet dat het nu al over is tussen ons, alleen ik voel het, ben geen helderziende, maar alle dingen die ik van je krijg bevestigen bijna mijn gedachtes.
Het ligt aan mezelf, of nee, dat is trouwens niet zo, maar misschien wel aan ons allebei. Jij bent independent, ik wil graag bij je zijn en jij ook bij mij, maar blijkbaar op een andere manier. Ik heb mezelf 'gegeven'. ja ik heb met je geslapen. En ja, dat is dom geweest. Misschien niet voor mij omdat ik het goed vond voelen. Maar ja, mannen blijven jagers (niet alle natuurlijk) en dat is me wel duidelijk geworden.
Misschien een wanhopig gevoel van mezelf om weer in iemands armen te liggen, en ja, dan was ik een erg makkelijke prooi. Ik heb het nog niet uitgemaakt, jij ook niet. Laat het niet op z'n beloop, en jij wel. Maar ik wil eerst weten hoe ver jij wil gaan. Wil het niet perse testen, wil mezelf alleen niet laten gebruiken. Verhaal klinkt in veel opzichten vaag denk ik. Maar voor mij zo klaar als een klontje. Je wilde me 'bezitten', dan nu maar even op jachtgebied. En ja, dan merk ik snel genoeg hoe je echt bent, en of ik misschien toch nog een beetje naiviteit had die ik dacht te zijn verloren...