bijna is het zover

afbeelding van trucker1972

Bijna is het zover.dan komen mijn kids naar mij voor het weekend.en dan gaat de moeder een weekend weg met haar nieuwe vriend.een man die ze net 3 weken kent.en nu al een sleutel van ons huis wil geven.ook al woonde ik er officieel niet,was en is nog altijd ons huis.heb er nog spullen staan,kleren liggen..en nu word er iemand anders naast haar wakker.blijft gewoon dubbel.ik gun haar alle geluk en liefde,maar wel het liefste met mij.zal dat ooit slijten?van de week aan de telefoon vroeg ik haar of ze mij ook miste.ja zei ze.zeker mis ik de leuke dingen.maar ze zag geen,toekomst meer met mij.en dat is raar want we deden tot op,het laatst leuke dingen samen.alleen van een weekendje weg met ons 2 was het nog niet gekomen.en nu gaat ze met iemand anders.pff,van binnen heb ik het er maar moeilijk mee.vreet het aan mij.mijn kids zijn het er niet mee eens.maar moeten het maar accepteren.ze wilde hem ook al een sleutel geven van het huis,maar dat hebben onze kids tegen gehouden.voorlopig dan.als ik met vrienden praat zeggen ze allemaal dat dit te snel gaat.ben benieuwd of deze nieuwe relatie een lang leven gaat leiden.ik wens haar alle geluk en liefde toe,maar het liefste met mij.en bujna is het zover,dan gaat de deurbel.kom op sterk zijn...

afbeelding van Zomer2014

Jeetje trucker, wat heftig

Jeetje trucker, wat heftig voor je.

Wat me op valt is dat je nog heel liefdevol bent richting je ex. Je wenst haar het allerbeste, maar vervolgens denkt zij alleen aan zich zelf.
Je schrijft dat het enige wat je kunt doen is er voor de kinderen te zijn. Ik denk dat dat zeker waar is, en knap dat je dat voor ogen houdt. Zij kunnen hier niets aan doen, en moeten ermee dealen. Belangrijk is dat zij bij jou nu een sterke "haven" voelen waarin ze hun verhaal kunnen delen als ze daar behoefte aan hebben. Het zou knap zijn als je daar naar kunt luisteren zonder er een oordeel over te hebben.
Geef ze het gevoel dat ze hun verhaal bij je kwijt kunnen zonder dat je er naar "vist". En natuurlijk is dat heel lastig voor je, want je wil toch graag weten wat ze doet, onderneemt enz.
En hoe die relatie af zal lopen, weet niemand. Wellicht is dit voor haar nu vluchtgedrag....maar dat zal ze zelf moeten gaan ervaren.
Fijn dat je er voor de kinderen wilt zijn, dat zal je uiteindelijk ook sterker maken....

Veel sterkte!

afbeelding van trucker1972

dank je wel

Dank je wel voor je reactie.ik probeer er ook gewoon te zijn voor hun.en gelukkig komen ze ook vanzelf om te praten.en zijn ze ook eerlijk tegen mij.liever dat ze de waarheid zeggen,en het ook thuis leuk hebben.en liefdevol ben ik zeker nog naar haar.ze zit nog altijd in mijn hart.en of ze ook echt gelukkig met haar keuze is?toen ze vanmorgen weg ging nadat ze de kids had afgezet,en ff weer mijn liefde had gevoeld,had ze nog net niet de tranen in haar ogen.of verbeelde ik mij dat?we waren zo lang bij elkaar,en weer opgekrabbeld,en nu dit..ik,probeer mijn leven weer op de rails te zetten,en dan zie ik wel waar mijn reis heen gaat.met of zonder haar...

afbeelding van Hetlevenismooi

@trucker1972

Heftig man!
Kinderen zijn het belangrijkst, richt je daar maar op, doe je goed, zo liefdevol.

En voor de rest zou ik mijn rug rechten, neus vooruit en ZEKER verder gaan!

Heel veel kracht en liefs!

afbeelding van trucker1972

dank je wel

Dank je wel voor je reactie.dat is het moeilijkste die rug recht houden.maar probeer sterk te zijn..gelukkig heb ik een druk weekend.schiet de tijd ook op..

afbeelding van Zomer2014

Beste trucker, Wat bedoel je

Beste trucker,

Wat bedoel je met "toen ze mijn liefde weer had gevoeld"?
Heel begrijpelijk dat ze nog in je hart zit, en dat je dat zo voelt.
En of je gevoel goed is over het feit dat ze er last van had, en moeite had haar tranen in te houden, weet ik natuurlijk niet.... En natuurlijk is dat wel het geen je graag zou willen zien.....wat heel begrijpelijk is.
Ik weet wel dat ik me niet voor kan stellen dat dit voor haar gemakkelijk is....ze zit nu op een roze wolk en kan waarschijnlijk maar aan 1 ding denken. Maar zoals jij ook weet, gaat die roze wolk ook weer weg....en ja hoe zal ze het dan ervaren?
Belangrijk is nu dat jij goed voor jezelf zorgt en dat je er voor je kinderen bent. Zij kiest op dit moment voor een ander leven....waarvan niemand weet hoe dat verder zal gaan.
Maar ik begrijp oh zo goed hoe dat voor je voelt. Je gaat ervan uit dat de ander nu geniet en veel plezier heeft, terwijl jij met je verdriet zit.
Klinkt erg cliché maar het schijnt echt zo te zijn dat je hier sterker uit gaat komen. Blijf vertrouwen houden in de toekomst....en blijf vooral dicht bij jezelf en je gevoel....je hoeft je niet helemaal weg te cijferen in dienst van haar....

Hoop dat je er iets mee kunt...
Sterkte....

afbeelding van trucker1972

sterker

Ik kom hier sterker uit,dat weet ik zeker.en vertrouwen in de toekomst heb ik wel,weet alleen niet hoe die er uit gaat zien.maar dat weet niemand.en dat is soms maar goed ook.en tsja wie hoog op een roze wolk vliegt,kan laag vallen.ik ga het allemaal mee maken en zien.1ding weet ik zeker,ik vlucht niet meer in mijn werk om maar nergens mee geconfronteerd te worden.ik blijf staan,en zorg ervoor dat als de kids mij nodig heb ik er kan zijn.en dat heb ik nu ook wel laten zien aan mijn meiden..bedankt voor je lieve reactie

afbeelding van Zomer2014

Knap van je

Knap van je dat je zo denkt...en uiteindelijk zal het je ook het meeste brengen...

Hou dat vast en onthou dat alles goed komt...ook al denk je dat op dit moment niet ....
Dat geeft mij ook houvast op moeilijke momenten....en probeer van dag tot dag te leven.....

afbeelding van trucker1972

leerproces

Het is gewoon een groot leerproces.en gelukkig heb ik er ook van geleerd,en kan ik het zelf bij mij plaatsen,en veranderen.en gelukkig heb ik mensen om mij heen waar ik mijn verhaal kwijt kan,zonder dat er een oordeel word geveld.en dan kan ik hier nog dingen kwijt.en zo krabbel ik uit mijn dal omhoog

afbeelding van Dolce33

wat een moedig relaas

Ik vind het erg bewonderenswaardig dat je nog zoveel liefde kan en wil geven, naar je kinderen vooral en ook naar haar...

Zo'n verhaal is voor velen erg herkenbaar... Maar de manier waarmee jij ermee omgaat is wel mooi en eerlijk, naar jezelf en naar je kinderen...

Wat knap van je om er zo de moed in te houden en je eigen gevoelens ook onder ogen wil zien... Weet ook dat het ok is om af en toe even wat minder te zijn en in de knoop te liggen met jezelf...

Zoals je het beschrijft zullen je kinderen je wel dezelfde genegenheid en begrip voor je kunnen opbrengen...

Ik neem mijn hoedje voor je af...

afbeelding van trucker1972

eerlijk zijn

Meer als eerlijk zijn naar jezelf kun je niet.ik heb grove blunders gemaakt,die ik helaas niet terug kan draaien.maar heb er wel van geleerd.en denk dat dat het belangrijkste is.tijd is je grootste vijand,en tegelijk je beste vriend.en ik heb iedere dag mijn momenten dat ik ff in de knoop zit.maar ik leer ermee omgaan.en ze te uiten..en dat hoedje mag je best ophouden,ben blij dat ik hier iets kwijt kan,en misschien heeft iemand er nog iets aan

afbeelding van Dolce33

Nu ben toch wel hard voor

Nu ben je toch wel hard voor jezelf...

Iedereen maakt fouten... Als we ze kunnen toegeven en aan onszelf kunnen werken zijn we toch op de goede weg?

Voor wat we anderen aandoen moeten we bij hen vergeving vragen en een kans om te laten zien dat het ook anders kan...
Voor wat we onszelf aandoen moeten we onszelf zien te vergeven... En vaak zijn we strenger voor onszelf dan voor anderen...

afbeelding van trucker1972

toegeven

Ik heb geleerd toe te geven dat ik fouten maak,en ook in de toekomst nog wel eens zal maken.maar ik heb wel geleerd van mijn fouten.en gelukkig ben ik erg vergevings gezind..niet alleen voor mezelf.maar ook naar anderen