Bijzonder...

afbeelding van JT

Nu alweer ruim 2 weken. Als donderslag bij heldere hemel haar woorden: "We moeten praten". Drie heel erg vernietigende woorden als ze in die volgorde worden gebruikt.

Echt praten is nooit gebeurd. Geen duidelijkheid meer dan: "Ik hou van je, maar moet aan mezelf werken, dit kan ik alleen in m'n eentje"

Alles in een klap weg. Net terug van een fantastische vakantie samen. Dag ervoor nog de melding "ik heb zo'n zin dat je hier komt wonen over enkele maanden." Tot een zeer heftig woordengebeuren heen en weer op app (stom, stom, maar telefonisch of in echt gewoon niet te pakken te krijgen) Ik verzocht werd om een dag later al m'n spullen, inclusief kat direct op te halen.

Nog kans gehad haar te bedanken voor de mooie tijd. Geprobeerd nog iets los te krijgen. Maar ze stond ijskoud. Totaal niet de vrouw die ik kende. Met een vriendin die heerlijk zwartmakend lachend zei: "Alleen maar mooie woorden, alleen maar pietpraat om zo goed mogelijk over te komen". Ik meende het wel echt. Alles.

Had mij je twijfels verteld in plaats van ze met anderen te delen. Had mij laten weten wat er misschien aan gedaan kon worden. Had het mij verteld, dan had ik gevochten. Die deur lijkt nu echter helemaal dicht. Ik word niet meer geloofd. Niet meer gehoord. Krijg niet de kans te laten zien dat het me zoveel waard is om voor te knokken. Gewoonweg kapot, verdrietig en gebroken door dit alles...

Luisterde je maar, dan liet ik je zien wat je laat lopen...

afbeelding van Glnn

Hey JT, Ik herken je

Hey JT,

Ik herken je verhaal.Ik en mijn ex hadden de week ervoor nog plannen gemaakt om samen op reis te gaan.DE DAG VOOR dat mijn vakantie ingaat kreeg ik ook te horen dat we "eens moeten praten"
Ik had er totaal niks van gemerkt van hoe ze zich voelde....de weken ervoor maakten we nog grootse plannen en zei ze me mij zelf dat ze nooit meer zonder mij kon..
Als ik haar nu een app'je doorstuur,reageert ze ijzig en afstandelijk....alsof het haar niks meer doet...en dat vreet aan je..

Je bent dus niet alleen...Ik ga de vrouwen NOOIT meer begrijpen of een stuk van mijn hart geven.

Ik heb de klik gemaakt van het te laten gaan.Geen tijd en energie in te steken.Ik date ondertussen alweer voorzichtig,en probeer veel plannen te maken.Het helpt Glimlach

Sterkte

afbeelding van chelle

@Glnn: emotionele beschikbaarheid

Je bent 33 jaar en ervaart voor het eerst van je leven liefdesverdriet. Ik wil niet jouw pijn en verdriet bagatelliseren, maar dat je op basis van deze eerste en meteen enige ldvd-ervaring in jouw leven meteen zware conclusies trekt over hoe jij eventueel toekomstige relaties ziet, betekent wellicht dat je jezelf eerst de tijd behoort te gaan gunnen om deze teleurstelling te gaan verwerken.

Glnn schreef:

Ik ga de vrouwen NOOIT meer begrijpen of een stuk van mijn hart geven.”

Glnn schreef:

“Ik date ondertussen alweer voorzichtig…”

Ik vraag mij af, gezien je verklaring dat je alweer ‘voorzichtig aan het daten bent’, wat jij een vrouw te bieden hebt als jouw mindset en instelling momenteel is ‘dat je vrouwen NOOIT zal begrijpen of een stuk van jouw hart gaat geven’.

Lijkt mij bij voorbaat al een ongelijkwaardig vertrekpunt, wanneer je vanuit een relatiebreuk het besluit hebt genomen om jezelf niet/nooit meer voor een andere vrouw open te stellen, maar jezelf vervolgens wel in het dating-circuit loslaat.

Ik hoop in ieder geval dat de vrouwen die jij date, scherp genoeg zullen zijn om aan te voelen dat jouw keuze om weer te gaan daten, niet automatisch betekent dat je ook 'emotioneel beschikbaar' (voor hen) bent.... Knipoog