Afgelopen januari kwam er een einde aan een zeer heftige relatie met mijn ex. We hadden heel veel emoties gedeeld en een mooi tijd gehad, maar toch was een break-up voor hem noodzakelijk.

Het is nu 4 maanden uit, en ik geloof dat ik nu alles wat mogelijk is heb gedaan om hem terug te krijgen. Ik heb gepraat, gediscussierd, geschreven, bij hem geweest, intiem geweest, zelfs gesmeekt en gebeden. Alles heb ik gedaan, behalve 1 ding... hem loslaten..
Wat ik ook probeer, wat ik ook doe, ik kan het gewoon niet. Ik mis hem zo erg, hou nog zo veel van hem, het voelt als een onmogelijke barriere om hem te laten gaan.

Als we samen zijn, dan is het zo ontzettend fijn. We hebben lol, goede gesprekken, liefde, etc etc. voor een buitenstaander zouden we waarschijnlijk een net verliefd stelletje lijken. En zo voelt het ook voor mij.

Mijn gevoelens gaan de laatste tijd echt van hot naar her... Dacht ik vanochtend nog dat het best wel goed met me ging en dat ik er langzamerhand (vandaag precies 2 maanden..) aan begin te wennen om alleen te zijn; nu voel ik weer het tegenovergestelde. Alleen, angst, niet kunnen bevatten.. Ik word soms zo moe van mezelf. Ik kan echt uren zitten malen en echt panisch verdriet hebben. Een hele goede vriendin van mij zei deze week voor het eerst tegen me, dat ze naast mijn ex ook mij graag eens door elkaar zou willen rammelen. Omdat ik mezelf in zoveel bochten wring en alles helemaal wil analyseren. Ik geef haar groot gelijk, want ik zou het zelf ook wel eens willen doen.. Soms probeer ik in te zien dat het beter is dat het uit is. Maar die gedachte doet nog zoveel pijn. Meestal kan het me niks schelen of het goed is of niet, ik wil gewoon dat hij bij me terug komt. Maar rationeel weet ik ook wel dat het zo niet kan werken..

Het is nu bijna 7 weken uit met mijn vriendje.. Helaas was hij bang dat hij niet genoeg van mij houdt om door te gaan. Hij heeft het hier zelf ook heel erg moeilijk mee. We hebben namelijk echt zo'n fijne tijd samen gehad met zoveel romantiek..Vorige week heb ik na een erg moeilijke periode besloten om even helemaal afstand van hem te nemen. Om hem niet meer te zien, bellen, smsen, mailen, omdat dat voor mij beter is. Tot nu toe heb ik dat ook vol gehouden, maar ik mis hem vandaag zo ontzettend erg. Ik voel me zo kut. Ik wil nu zo graag naar hem toe gaan. Mijn hele plan kon me gewoon niks meer schelen.