Morgen is het 4 weken geleden dat ik mijn droomvrouw kwijt raakte. Door mijn eigen stomme schuld, dat wel... maar dan nog voelt het daardoor niet beter.
En al 4 weken loop ik als een zombie rond. Ik werk 13-14 uur per dag, om maar vooral niet thuis en alleen te zijn, ik eet nauwelijks, slaap nauwelijks en als iemand hard "boe" roept, barst ik in janken uit.

Ik mis haar zo ongelofelijk.. ze is overal.. in alles wat ik doe, in alles wat ik laat, nergens ben ik zonder herinnering aan haar...