Wilde gewoon zeggen dat sinds ik hier ingelogd ben, uit pure wanhoop, me toch wel enorm geholpen heeft (zelfs maar een paar dagen). Totaal niet wat ik verwacht had.

Kom op, zou graag meer verhalen willen horen, meer activiteit. Helpt om jezelf erin te herkennen en sterker uit de miserie te komen. Iedereen heeft er baat bij.

Alsook wil ik de mensen bedanken die op mijn vragen beantwoord hebben.

Ik was daarnet eventjes onstabiel en woedend. Ben nu terug rustig. Maar misschien kunnen jullie mij helpen met de volgende vraag.

Hoe kan het dat iemand, twee weken voordat zij de relatie beëindigd, zeggen dat ik "de ware" ben, ik haar alles ben, dat zij van mij houdt enz ...

Ik ben aan het tobben, ik begrijp het gewoonweg niet. Ik had op het einde naar mijn gevoel geen erge fouten gemaakt ofzo.

Mijn rationeel verstand zegt dat als zij nog echt verliefd is, ze wel zelf zal terugkeren. Hoe meer je probeert, hoe averechtser het gaat werken.

Mijn hart aan de andere kant schreeuwt om actie te ondernemen, aan haar deur te staan, gitaar te spelen, brieven en rozen te sturen.

Ik vraag mij af waarom evolutie ons deze intense gevoelens gegeven heeft nadat een relatie beëindigd is? Gedurende een relatie ervaar ik deze intense gevoelens niet ...

Weet er iemand een antwoord op?

Mijn ex heeft onze relatie beëindigd ergens eerste week van juli, ze barstte in huilen toen ze wegliep. Ik heb haar nog achterna geroepen dat ik van haar hield! Dezelfde dag nog heb ik haar opgebeld, maar zij bleef voet bij stuk houden dat het gedaan is. Ik verloor controle over mijn emoties en werd woedend.

De twee weken die volgden heb ik een paar sms'jes gestuurd die zij redelijk koel beantwoordde. Maar ze zei nog wel dingen als "my everything" "baby" enz ...

We hebben dan afgesproken, was gezellig en leuk. Gedurende het gesprek zei ze nog dat ze me graag ziet.