Wat hij ook doet, ik kan hem niet haten. Velen zeggen jij denkt dat hij het ergens goed bedoeld, dat hij onder druk staat, dat hij niet beter weet of kan. Maar hij speelt met je, meissie.
Waarom kan en wil ik dat niet zien, wat hij ook doet, ik blijf hem vergeven, soms doet het nog zoveel pijn, dat ik denk was ik toen maar dood gegaan (sorry). Maar ik snap het niet en nu zegt hij weer ik ben zo happy met haar. Ja ik heb je ingeruild en wist toen niet dat het zo zou lopen. Maar ik kan niet uitleggen waarom en snap ook niet dat het zo een pijn doet. Dan denk ik weer dat hij het niet kan snappen, omdat hij het nooit heeft meegemaakt. Dat hij etc.........

Vannacht over mijn ex gedroomd, volgens mij de eerste keer. In die droom was hij de troep in huis aan het reorganiseren hij had last van de rommel. In het echt niks voor hem overigens. Het was heel depressief kwa sfeer in die droom. Alles voelde alsof het de laatste dagen op aarde waren. Een soort leegte ook, een onbereikbaarheid.
Hij was ook altijd onbereikbaar in onze relatie en misschien heb ik juist daarom zoveel van hem gehouden, ik wilde hem bereiken en was bereid te wachten tot de tijd er klaar voor was en heb mezelf weggecijferd daarvoor. En zij? Zij kreeg hem zoals ik hem wilde.

Vanavond was mijn ex langs, nadat hij een aantal weken op vacantie was. Ik vroeg hoe was de vacantie? Om met een makkelijk onderwerp te beginnen en niet meteen met een zwaar onderwerp.

Want 3 weken geleden kreeg ik een sms dat ie onverwachts op vacantie was met haar tegen de afspraak in. Hij zou namelijk in Nederland blijven, oa uit respect naar mij (en meer redenen die te lang voeren voor hier). Eerder had hij al vele afspraken geschonden en nu deze ook. Terwijl hij me verweet dat ik hem nooit geloofde en vertrouwde en met zijn hand op het hart tot 10 keer toe gezegd had niet te gaan en dat ik hem wel moest geloven. (Hij probeerde de oorzaak van zijn leugens weer bij mij te leggen, want toen ik zei laat je pas dan hier, zei hij je gelooft me weer niet en als je me niet gelooft dan gaan we toch).

God of who-ever...laat dit stoppen, laat er iets gebeuren. Alsjeblieft.
Dit gaat te ver, zo ver dat ik het hier ook niet kan vertellen, dit heb ik niet verdiend en hij komt met zijn leugens overal mee weg....de woorden omdat ik het leuk vind, omdat ik het leuk vind....Ik kots van die woorden. Geen verantwoording, mensen die het al moeilijk hebben er bij betrekken kan die lafaard wel, zolang hij maar kan doen wat hij leuk vind. De laatste belangrijkste afspraak op zo een laffe manier schenden, zonder ruggegraat, nooit iets doen, altijd ik weet het niet en dan weer liegen. Ik en iedereen trappen erin. Ik wil rechtvaardigheid ik wil hem zien vallen....God help me

Wederom na lange tijd heb ik hem gesproken, ik blijf voelen dat ik wil dat hij op zijn bek gaat en zij verdwijnt.

Het doet me pijn te zien, dat hij er voor haar energie in steekt. Hij geeft zelfs toe, dat deed ik niet voor jou, ik maakte alles negatief. Het komt er zo ongeveer op neer dat ik 4 jaar de shit heb gehad (niet de eerste relatie waar dit zo ging),zodat een ander die het kapot maakte er de vruchten van mag plukken, dat gaat er bij mij niet in.

Ik had indertijd gevraagd aan de relatie te werken, hij blijft zeggen dat hij dat toen wel wilde en van me hield, maar toegeven aan zijn verliefdheid was makkelijker. Daarom is hij mij toen weer negatief gaan maken. Onder andere door almaar te liegen, om de kleinste dingen, pathologisch gewoon. Dan zegt hij, ik kon niet nadenken over ons, ik was zo verliefd en jij stelde steeds vragen (moeilijk doen in zijn optiek), ja vindt je het gek? Als ik steeds weer van anderen moet horen, dat het anders was. Of achteraf moest ontdekken dat hij weer een afspraak niet nagekomen was. Hij maakt het expres moeilijk, zodat hij mij weer als negatief of vervelend kon zien.

"Ik denk op een dag, hee weet je wat, na 4 jaar is het niet meer zo spannend als in het begin, misschien vind ik ook wel dat het niet helemaal lekker gaat (ben ook verliefd op een ander dat dat ook wel eens zou kunnen meespelen bedenk ik maar niet), zal ik maar eens bij een ander gaan wonen. Oh kijk zij/hij is ook verliefd, nou dan ga ik daar wonen."

Wellicht is dit de mentaliteit van veel mensen tegenwoordig, niet meer investeren in een relatie, natuurlijk is het niet meer zoals in het begin, maar je kan wel met z'n tweeen zorgen dat het leuk blijft. Maar als je er geen flikker voor doet, dan gebeurd er inderdaad niets. Als je niet leert, haal je je diploma niet, als je geen gas geeft kom je niet vooruit en bij relaties werkt het ook zo men zal er toch wat voor moeten doen.

Hoe gebruikt ik ben, echt gebruikt. Ik zag het niet, omdat ik oprecht van hem hield en alles voor hem deed. Ik woon in een huis waar ik niet wilde wonen, maar nam het voor hem, dan kon hij thuis weg, dat wilde hij. Dat hij dat alleen wilde om te lamzakken dat zag ik niet meer, omdat ie je wist te manipuleren, op het laatst ging het zo ver dat hij zich niet eens waste, ik moest hem onder de douche sturen of zijn voeten wassen zelfs dat deed hij gewoon niet. Stom zo stom van me.....maar ik trapte gewoon in het excuus.....
Kijk als hij dan toen al toch niet van me hield had hij toch kunnen zeggen het is over. Hij zag hoeveel ik investeerde en liet het zich gewoon welgevallen en zo een lul mag nu ff happy worden, dat gaat er bij mij niet in ...Nu is het de burgerman en kan hij het gelijk. Ik kan alleen hopen dat wat hij mij aangedaan heeft ten goed keert voor mij, en dat hij het zich uiteindelijk realiseert, ben alleen bang dat de enige manier is als hij zo hard op zijn bek gaat....