Ik ben nu vier weken verder en heb vaak een blog aan willen maken maar vaak dingen weer gewist. Ik voel me vaak nog verdrietig en verward. Ben wel heel erg dankbaar voor de dingen die er wel zijn. Ik heb zoveel goede vrienden die blijven bellen smsén en luisteren....luisteren..... en luisteren. Tot vervelens toe. Altijd als ik er over tik vloeien de tranen over mijn wangen. Waarom daar ben ik niet uit. Misschien mijn te grote ego. Ik heb alles gegeven emotioneel en matrieel. Maar het was niet genoeg.........Ik kan jullie vertellen dat ik echt alles gegeven heb maar nooit wat terug heb gehad.

Ik had nooit gedacht dat ik op een site zoals deze een verhaaltje zou schrijven. Maar zoals de titel al zegt, ik ben zwaar naar de klote.