Ik ben nu vier weken verder en heb vaak een blog aan willen maken maar vaak dingen weer gewist. Ik voel me vaak nog verdrietig en verward. Ben wel heel erg dankbaar voor de dingen die er wel zijn. Ik heb zoveel goede vrienden die blijven bellen smsén en luisteren....luisteren..... en luisteren. Tot vervelens toe. Altijd als ik er over tik vloeien de tranen over mijn wangen. Waarom daar ben ik niet uit. Misschien mijn te grote ego. Ik heb alles gegeven emotioneel en matrieel. Maar het was niet genoeg.........Ik kan jullie vertellen dat ik echt alles gegeven heb maar nooit wat terug heb gehad. Geen genegenheid, geen kroel, geen hartstochtelijke zoen.. Dat kon volgens haar niet meer na acht jaar. Dat het over is is zeker de goede keus daar is mijn hoofd en hart van overtuigd. Zij heeft de beslissing genomen en daar zou ik haar dankbaar voor moeten zijn....vooraltijd. Liefde is voor mij de drijfveer in het leven. Vrienden familie zij geven mij zoveel. Misschien wel meer dan ik verdien. Het feit dat ze mij niet wil doet me pijn... de motivatie waarom klopt niet. Ik ga zeker haar uiterlijk missen. Dat is zo dom dat weet ik maar het is zo. Ik kan mezelf niet overtuigen dat het hier niet om draait maar toch doet dat pijn. Over een paar maanden vertrekt ze uit ons huis en dan is alles definitief. Ik kan dit en ga hier goed uitkomen, buiten de kinderen om. Ik probeer naar de toekomst te kijken misschien dat dat helpt. Ik weet wat ik wil. Dit wil ik in een paar krabbels opschrijven. Er is een liedje dat mij geholpen heeft. Rene Froger -jij moet gaan-

Ik wil een kus met liefde.. twee ogen die me dit geven... vol vuur vol overgave....
Ik wil een vriendinnetje die mijn maatje is waar ik mee kan praten over wat haar dromen zijn en die mijn dromen wil horen...
Ik wil haar diepste geheimen weten en die van mij vertellen....
Samen lachen van het huilen en huilen van het lachen.....
Iemand die me aanvoelt waarbij ik kan schuilen en wegkruipen. Met elkaar kunnen vrijen met het gevoel dat de hemel open gaat en in elkaar versmelten........
Iemand die me waardeert om wie ik ben en me wijst op mijn fouten. Ik kan dit en hoop dat het ooit gebeurd. Misschien ben ik verliefd op de liefde.

Voor een ieder die helemaal naar de klote is. Ik wens jullie alle wijsheid van de wereld en we gaan er allemaal komen. Ook al voelt het nu anders.

Mike