Hi all, merk bijmezelf dat het met pieken en dalen gaat, maar mijn ervaringen van me afschrijven en jullie steun en visie steunen me enorm....het begint meer en meer op een dagboek te lijken en elke dag lees ik mijn verhaal en gemoed terug, hoop dat ik jullie hiermee niet verveel.........maar hoe ging het verder. Ik was dus donderdag toch naar huis gegaan. Ik smsmte haar van te voren en kreeg als response "bedankt" terug. Dit snapte ik helemaal niet, eerst zegt ze dat ik kan wegblijven en dat haar voor haar geen weg terug is, en aan de andere kant bedankt ze me.

Op zoektocht naar een manier om mijn pijn te verwerken kwam ik al googlend op jullie site terecht. Ik ben nieuw hier maar hoop hier mijn hart te kunnen luchten. Ik ben bijna tien jaar getrouwd en heb twee engeltjes, een zoon van zeven en een dochter van vijf.