Ging het de laatste tijd goed had ik gisteren weer een terugval.
Ik voelde mijn rot, had het liefst vetrokken en nooit meer terug gekomen. Maar dat is geen oplossing ik zal door de pijn heen moeten.
De scheiding is bijna definitief. Ik merk dat je gauw geraakt wordt door kleine dingen, sinds dat mijn vrouw wilde scheiden gaat er van alles kapot in het huis normaal maak je daar minder druk om.
Ik blijf in mijn woning wonen dus alles wat stuk gaat zijn voor mijn kosten die ik er niet bij kan hebben.

Heb net het verhaal gelezen over accepteren,
Voor mij is het nu belangrijk dat ik mij situatie ga accepteren.
Mijn relatie is over ik ga nu na denken over de afgelopen jaren waren die zo geweldig was ik gelukkig, nee.
Ik ga mij richten op de toekomst en ga nieuwe plannen maken.
Maandag ga ik voor een week naar Spanje naar mijn zoon die woont daar. Zie ik mijn kleidochter ook weer.
Ik weet dat het met ups en downs gaat maar er zal steeds meer ups komen.

Dacht gisteren ik ga naar het jordaan fesitval alleen.
Als je dan zo rond loopt en je ziet dat iedereen het gezellig heeft wordt het steeds moeilijker. Je hoopt bekende tegem te komen want ik heb mijn jeugd daar door gebracht. Maar ik kwam niemand tegen.
Ja als relatie naar 14 jaar eindigd en je bent alleen kan je niet meer zo de draad oppakken. Ik zal het blijven proberen en ik weet dat het gaat lukken want het is mijn ook gelukt naar de eerste scheiding.

Na dat ik de eerste keer gescheiden was ontmoete ik mijn nieuwe liefde na 9 jaar samen zijn we getrouwd we kregen een jaar later een tweeling.
Nu juli 2007 kwam ik er achter dat ze verliefd was geworden op iemand die ze op de laatste dag van de vakantie had ontmoet.
Ze is met hem gaan SMS en e-mailen zo is ze verliefd geworden.
Ze heeft het niet ontkend toen ik het haar vroeg, ze vertelde dat ze al plannen had voor de vakantie te zeggen dat ze wilde scheiden.
We waren uit elkaar gegroeid helaas is dit mij allemaal ontgaan.