Wanneer het wat slechter ging of wanneer er wat twijfels opdoken, vluchtte ik steeds weg uit men relaties. Zonder boe of bah maakte ik er dan een einde aan en sloot mezelf op in men eigen wereldje.

Nu was ik reeds enkele maanden samen met een vrouw. Met deze vrouw (meisje) was het reeds na 1 maand al prijs, ik betrapte haar op MSN toen ze met een friend (?) aan het chatten was hoe ze het gedaan zou maken met mij. Ze had het nog niet gedaan omdat het kerstmis was etc. Nu ik heb haar gezegd, fine, doe maar en toen krabbelde ze terug en zei ze dat ze het niet meende.
Ik heb haar "vergeven" en het ging terug goed. Dat was tot verleden zaterdag wanneer ik een telefoontje kreeg. "Its not working out, I think we should end this". Ik kan niet echt zeggen dat ik gechoqueerd was, ik had namelijk ook twijfels over de relatie en had dit met een vriend besproken en tot de constatie gekomen dat het gewoon een moeilijke periode is in de relatie. Maar ja, dat begrijpt zij blijkbaar niet.

Hoe komt het dat er altijd problemen komen na 1-3-6 maand? Beeld ik me dat nu in of valt dat nu bij iedereen voor? En hoe overtuig je je partner dat dit maar tijdelijk is en dat wanneer je doorzet er toch nog een mooie toekomst kan zijn? Ik heb geprobeerd mezelf af te vragen wat ik tegen mijzelf zou zeggen om te argumenteren dat de relatie nog te redden valt, maar ik kan geen deftige points vinden. Vrijdag komt ze haar spullen halen, laatste keer face-to-face met haar... hopelijk vind ik iets goed om te zeggen...

M.