Er zijn momenteel 0 gebruikers en 0 gasten online.
boos
Na 4 weken geen contact heb ik mn ex een appje gestuurd om te vragen hoe het met zn moeder gaat, die heel erg ziek is. De toon van zijn reactie was kortaf, geen tijd nu. Door de woorden heen voelde ik zijn boosheid op mij.
Bijna 6 jaar een relatie gehad. Ik heb het "netjes" uitgemaakt. Het voelt alsof hij mij "terugpakt". Jij hebt mij pijn gedaan, nu doe ik jou pijn. Ben ik paranoia aan het worden???
Zonder hem kan ik leven, alhoewel hij nog steeds in mn hart zit maar die boosheid,dat negeren daar kan ik niet tegen.Het voelt alsof hij mij als zijn vijand ziet, terwijl ik geen vijand ben en hij dat niet voor mij is.
Is zijn eigen boosheid en gekwetstheid zijn vijand en projecteert hij dat op mij?
Is het normaal dat ik deep down bang voor hem ben?
- camille's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hoi Camille
Is het normaal dat ik deep down bang voor hem ben?
Wat bedoel je heir precies? Ben je bang voor hem, dat hij wraak gaat nemen, jou wat gaat aandoen? Of ben je bang voor hem, dat het niet goed met hem gaat? Daar zit wel enig verschil in, denk ik....
Bijna 6 jaar een relatie gehad. Ik heb het "netjes" uitgemaakt. Het voelt alsof hij mij "terugpakt". Jij hebt mij pijn gedaan, nu doe ik jou pijn. Ben ik paranoia aan het worden???
Als jij het netjes uitgemaakt hebt, en niet naar hem terug wilt, dan moet je dit verder maar bij hem laten. Als hij geen contact meer wil, dan is dat verder zijn keuze. Daar kun je niks aan doen. Laat je niet kwetsen door iets wat een ander wil en doet...........
Kijk over een paar maanden maar of hij wat bijgetrokken is. Misschien is het nog veel te vroeg om te praten. Geef hem de tijd en ruimte voor zijn verwerking, ga dat niet te veel op jezelf betrekken.
Je had goede redenen om het uit te maken. Je hebt het netjes gedaan. Je hebt geprobeerd om weer te praten. Nu lukt het niet. Maar dat is niet meer jouw verantwoordelijkheid.
Laat hem maar een hele tijd. Misschien laat hij wel weer eens wat horen.
Sterkte!!!!
Waterman
Hoi waterman
Je vraagt wat ik bedoel met bang zijn deep down.
Ik begrijp je vraag, ik stel mezelf nl ook die vraag. Het is niet dat ik bang ben dat hij mij iets aandoet.Ook niet dat ik bang ben dat het slecht met hem gaat. Of dit laatste misschien wel indirect. Ik voel vaak sterk de "energie" die mensen om zich heen hebben hangen. En daar kan ik me slecht voor afsluiten. Hij had vaak een bozige ondertoon.Dit is 1 van de redenen dat ik de relatie heb verbroken. Hij voelde zich snel aangevallen en gekwetst. Ook zwart/wit denken. Toen we nog een relatie hadden kwam ook de andere kant naar voren, zijn liefde voor mij. Maar nu die liefde weg is er is geen compensatie meer voor die boze kant. En ook, toen sprak ik hem erop aan. En nu niet omdat we geen relatie meer hebben. Is dit niet merkwaardig? Het is uit en ineens kun je van alles niet meer uitspreken. Alsof ik gevangen zit in een kooi van emoties.
Later reageer ik verder. Door dit op te schrijven komt er veel los.
Hoi Camille
Later reageer ik verder. Door dit op te schrijven komt er veel los.
Sterkte meid!!!!!! Doe het rustig aan! Hou jezelf op de been!
maar nu die liefde weg is er is geen compensatie meer voor die boze kant.
Poeh............ Wat zeg je daar allemaal mee????? Snap je dat? Ik hoef geen antwoord
maar ik denk dat je hier zelf over na moet denken!
Waterman
Poeh. ..
Wat ik zeg is: Hoe is het mogelijk dat liefde op zo'n dun draadje kan balanceren.
De ene dag zegt hij ik hou van je, de volgende dag als het relatiekader weg is,maakt houden van plaats voor boosheid. Dan is houden van alleen mogelijk als er wederkerigheid is. En is houden van dan eigenlijk niet een egocentrische bezigheid.
Je houdt van iemand omdat je iets terugkrijgt, bevestiging krijgt etc. Krijg je dat niet, of althans niet op de manier die je kunt zien, dan is er geen houden van meer....En in dit geval boosheid, negeren..
Hoi Camille
Dank voor de uitleg. Ik begreep het een beetje verkeerd, ik begreep dat hij een boze kant had, die hij altijd al toonde, maar die eerst gecompenseerd werd door de lieve kant. En nu de lieve kant weg is, de boze kant de boventoon ging voeren. Maar dat van die 'structurele boze kant' lijkt niet wat jij zegt...... Excuses voor het misverstand.
Ik denk dat je maar moet accepteren dat hij een tijdje niet aanspreekbaar is. 'Uitgaan' betekent in veel gevallen dat (in ieder geval voor even) alles wat jullie samen deelden waardeloos is geworden. En daar is hij kwaad om, daar is hij verdrietig om. Het verlies telt op dit moment veel harder dan de herinnering aan wat jullie deelden. Meestal/soms gaat dat standpunt wel iets verzachten. En gaat ook hij weer zien dat er ook mooie dingen waren. En dan kunnen jullie misschien weer praten.
Voor nu is er niets aan te doen, vrees ik. Hij moet met zijn vrienden praten, en daar weer zijn stabiliteit vinden. Jij moet denk ik gewoon even afwachten. Een tijdje.
Waterman
Een relatie beëindigen...
Zoals je in je vorige blog geschreven hebt, was er -voor jou- een eind gekomen aan jullie relatie van 6 jaar.
Tussen de zinnen door merk ik van jouw kant toch een bepaald 'inzicht'.
Dat je -in je volle overtuiging dat jouw relatie met je ex niet meer verder kon- de keuze gemaakt hebt om deze te beëindigen, zal voor hem misschien een beetje pijnlijker onthaald zijn, omdat jij wellicht al verder stond in jouw 'denken/verwerken'.
En dat hij dan niets meer van zich laat horen... Dat zou dan wel eens een tegenreactie van hem kunnen zijn. Je bent waarschijnlijk wel bekend met de processen van het rouwen? Ik vermoed dat hij daar nu mee bezig is... en ja, boosheid zit daar ook voor een stuk in. Ieder van ons doet dat op zijn eigen gereide manier, hij dus ook op de zijne (en jij op je jouwe).
Ik vind het ergens wel lief van je (en waarom ook niet, je houdt/hield immers van je ex... en van zijn moeder) dat je nog een berichtje stuurt om te vragen hoe het met zijn moeder is. 'Volwassen mensen' zouden zich hier toch moeten kunnen over zetten?
Maar dat is helaas niet (altijd) zo.
In 'vriendschap' uit elkaar gaan lijkt me niet voor veel mensen weggelegd... (en dat is mijn voorlopige persoonlijke mening).
Na een tijd(je) terug als 'vrienden' kunnen omgaan met elkaar, daar geloof ik dan wel weer in. Mààr het kan ook zijn dat je elkaar nooit meer ziet/hoort...
Ik moet dan altijd denken aan een 'brute' uitspraak:
"Kiezen is verliezen". Iedereen heeft al voor dergelijke situaties gestaan en verfoeit deze uitspraak volgens mij. Maar het is wel zo dat als je een richting gekozen hebt, je de andere richting 'de rug toekeert'. Ik denk wel dat je begrijpt wat ik bedoel. Ergens had je hier ook al wel aan gedacht, maar het is natuurlijk niet leuk om het te moeten ervaren... of ben ik verkeerd?
Wat betreft het 'negeren'. Mag ik je -in alle vriendelijkheid- vragen wat je had verwacht? Je bent niet paranoia aan het worden hoor, wees gerust, maar hij doet wat hij denkt dat hij moet doen, net zoals jij gedaan hebt (en/of doet). En dat hij hierom boos is en je wilt negeren, dan moet je dat maar accepteren. Net zoals hij 'moet' accepteren dat jij hem niet meer als jouw 'man van je dromen' vindt. (Pas op, ik keur hiermee geen enkel gedrag goed of fout, ik probeer je alleen maar enkele inzichten mee te geven...?)
Succes met de 'aanvaarding' en de 'verwerking'...
#inspirerend
Wat een verademing om reacties van dit kaliber weer sporadisch hier op het forum te zien verschijnen. Goed voor het forum en de mensen die hier met hulpvragen komen om ook eens reacties te zien die vanuit een ander gebied benaderd en geschreven worden
Mooi, Micarus!
Hoi Micarus
Je hebt een mooi, warm stuk geschreven. Ik heb het al een paar keer doorgelezen.
Ja het is waar wat je schrijft. Zoals de situatie waarin ik me nu bevind ook waar is gewoon omdat het zo is.
Kiezen is verliezen schrijf je. Ja, daarvan was ik me bewust. Daarom heb ik er lang over nagedacht voordat ik het uitmaakte. Maar dat was slechts in de geest. De praktijk stelt mij voor nieuwe obstakels. Dat is niet erg maar wel pijnlijk.
Wat betreft het negeren. Mag ik je in alle vriendelijkheid vragen wat je had verwacht schrijf jij (moooooi ). Ik had niet iets verwacht denk ik, ik had enkel gehoopt.
Gehoopt dat hij het eens was met mijn besluit en dat we het dan samen konden besluiten. Naïef? Ja zeker, want waarom zou het verbreken van een relatie vlekkeloos verlopen terwijl er binnen de relatie vaak ruzies waren, ja naïef maar wel wat ik hoopte.