Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
break-up
bijna een jaar geleden kende ik me eerste echte liefde kennen maar ze woonde in een andere stad, dus het ging niet altijd even gemakkelijk en we waren echt heel lang ook gewoon vrienden. nu was het ong 2-3 maanden serieus geworden en ik vond het helemaal geweldig natuurlijk! en toen ging het opeens helemaal fout :S we spraken en zagen mekaar heel weinig omdat we allebei heel druk waren met school en werk en bepaalde problemen thuis ook. en toen na iets van 2 weken van weinig contact vertelde ze me dat haar gevoelens voor me gewoon weg waren 
nja dat kwam voor mij gewoon heel hard aan omdat ik echt het gevoel had alsof het voor altijd zo zou blijven dat is nu een maand geleden al en ik heb dr in die maand maar 2 keer gesproken en voelde me iedere keer weer heel slecht als ik dr sprak enzo omdat ik ook niet kon laten om gewoon te vragen of ze dit wel zeker wist en toen reageerde ze ook best gefrustreerd
en omdat ze dan in een andere stad woont heb ik dr dus ookal een maand niet echt 'gezien' en daar heb ik het echt heel moeilijk mee
de dagen gaan echt voorbij alsof het eeuwen zijn en iedere dag is even kut en even vermoeiend omdat ik gewoon echt voel dat er iets mist en alles gewoon zo nutteloos lijkt zonder haar :S
ik mis gewoon ieder aspect van dat we iets hadden, de lieve dingen die je tegen mekaar zegt, het bijna alles weten over elkaar enzo ik kan gewoon heel moeilijk bevatten dat het allemaal over is er spookt behalve haar en mn herrineringen aan haar vanalles door mn hoofd: hoe vind ik ook iemand waar ik weer verliefd op kan worden? kan ik dat nog wel? moet ik dr misschien gewoon nooit meer spreken? kan ik dat dan wel?
en als het allemaal goed komt met de tijd hoelang duurt dat dan in hemelsnaam want het is al een maand geleden en ik voel me gewoon nog steeds heel kut 
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
einde relatie
hai amsterdammer ik heb net je verhaal gelezen en ik voel veel herkenning in jouw verhaal en ik moet zeggen al klink het erg ik voel me gesteund en niet meer zo alleen met die verschrikkelijke gevoelens na het einde van mijn relatie. Voor mij is het net 3 dagen geleden pas geeindigd dus de gevoelens zijn nog erg vers allemaal. Ik kan je zo goed begrijpen je leegte je gevoelens van kan ik nog ooit verliefd worden en zo. Ik denk gewoon dat dit een zware moeilijke tijd is. Ik weet wel ik loop met mijn ziel onder mijn arm door het huis. Ik om zelfs niet uit mijn huis zoveel schaamte is er want ik wil niet dat iemand ziet hoe ongelukkig en verdrietig ik ben en me voel. En ik voel me mislukt. De relatie is dan ook op een afschuwelijk manier geeindigd. Ik moet mijn verhaal nog schrijven en dat ga ik dadelijk ook doen. Ik wens jou sterkte in het zoals ik het voel oh zo eenzame alleen proces. Ik heb het gevoel altijd alleen te zullen blijven nooit meer blij te kunnen zijn en alleen maar verdrietig en ongelukkig. Zo voel ik me nu en ik draai maar rond in cirkeltjes de hele dag. Ik word hier letterlijk tureluurs van. Waar ik het het moeilijkst mee heb om op een leuke manier mijn dag door te komen de dag is net zoals jij zegt duurt zo verdomde lang de tijd kruipt voorbij en niks kan mij die afleiding bezorgen waardoor ik het fijn heb. Amsterdammer liefs Steffi
einde
oei, 3 dagen geleden dat is nog vers ja. ik moet zeggen de eerst week nadat het uit ging was ik ook echt een rommeltje. het enige waar je aan kunt denken is hem/haar en je voelt je echt verschrikkelijk
al moet ik zeggen dat ik nu minder aan mijn ex denk, maar de gevoelens van eenzaamheid en dat er iets mist in mn leven zijn nog zeker aanwezig wat de dagen ook echt voorbij laat kruipen ja.
ik ga je verhaal zeker lezen steffi en kijken of ik je kan helpen
liefs amsterdammer
Hey amsterdammer! Het is zo
Hey amsterdammer!
Het is zo herkenbaar wat je schrijft. Ik heb hier mijn verhaal nog niet eens geschreven, misschien dat ik dat alsnog wel ga doen. Maar wat ik nu merk is dat ik zooo moet afkicken van die "verslaving aan haar"
Dat heerlijke gevoel dat je iets aan het opbouwen bent, lekker smssen, zoenen en knuffelen en dan is het zo ineens weg. dat is zoooo frustrerend en maakt je zo gek en onzeker. Ik ga altijd aan mezelf twijfelen, van dan ben ik vast niet leuk genoeg:( Je ken het vast wel.
Misschien is dat de pijn en de leegte die je voelt??????
bij mij iig wel!
Het is zo geweldig als je midden in het "spel"zit, maar verdomme wat moet je sterk zijn eigenlijk, voor als het mis gaat!
Ik kan dat voorlopig niet aan, ik moet mezelf helemaal bij elkaar rapen en het gaat heel langzaam. (is half nov gebeurd)
Dit gebeurd vooral bij onzekere mensen (en dat heeft niks met uiterlijk te maken) maar vooral bj mensen die nog echt weten wat liefde is. Ik krijg soms het gevoel dat mensen steeds meer individualistischer worden en niemand anders "nodig hebben"
pff dat sucks, dan krijg ik het nog heel moeilijk in mijn leven.......
misschien
ik denk dat de leegte en de pijn die ik voel gewoon het feit is dat ik dr gewoon kwijt ben en ook niet meer terug zal krijgen.
ik was ook echt verslaafd aan dr en ik weet precies wat je bedoelt als je zegt dat je moet ''afkicken''
ik was zowiezo nog nooit echt verliefd geweest omdat ik dat ook allesbehalve snel word dus ik had ook nooit echt behoefte aan een vriendin, nu ik opeens zo verliefd werd was het zo mooi dat ik het gewoon nooit meer kwijt wou! maar nu ben ik het wel kwijt en dat is echt heel moeilijk voor me.
over het onzekerheid...mjah ik ben zowiezo nooit zo zelfverzekerd geweest maar met zo een relatie kreeg ik wel complimentjes over bepaalde dingen, dus misschien kan ik die gebruiken in een andere relatie? als ik daar ooit aan toe ben