C'est la vie, of niet?

afbeelding van Underdog

Daar ik hier wel helemaal nieuw ben, maar wel mijn ervaring met LDVD heb,
zoals de meesten onder ons zeker vond ik het wel leuk deze site te vinden.

Je komt ook niet zomaar op deze site terecht en ierders heeft zijn verhaal
zo ook ik het mijne......

Omdat ik het vroeger allemaal op papier zette om dan te laten verdwijnen,
dat was of is mijn manier om iets te verwerken. Heb dan ook al een heel bos
opgeschreven hihi

Maar, here goes an new adventure:
Zo'n klein jaartje geleden kom ik (op dat moment) de vrouw van mijn leven
tegen op een leuke, eerder onlogische manier ( zij was klant en ik de verkoper)
Nu, je kent dat, het klikte direct (echt héél raar) en na enkele gezellige babbels en 1 date zitten we beide " gebeiteld"...

Nu, liefde is blind, en liefde gaat waar het niet staan kan, en die dingen zijn in iedergeval nooit uit de lucht gegrepen, wij hebben er een zeer mooie en in mijn ogen unieke tijd van gemaakt... Met zijn up's en down's zoals het denk ik dan toch bij iedereen is.
Nu, ik wist dat er "beperkingen" waren aan onze relatie door afstand en "eerdere" ervaringen van mijn ex partner,zij kon/kan zich maar beperkt
hechten aan mensen en stelde haar huisdieren op de 1e plaats, hield veel van haar privé heel prive, en met momenten was het moeilijk om haar te bereiken
. Dus er was wel een soort van ik wil meer en zij kan niet meer, maar we deden er rustig op los en alles was " rozegeur en maneschijn".
Ik wil echt wel voor alle duidelijkheid haar hier niet zwart maken of wat dan ook, dat zou makkelijk zijn en onterecht...

Zoals eerder gezegd ging het wel met z'n ups & downs maar om de een of anderen reden hebben we, en dit geldt voor ons beide, dingen gedaan, meegemaakt, gevoeld en gezien die ik en zij nog nooit hadden meegemaakt... Heel bizar en heel raar, maar vooral prachtig. En dat was voor mij een reden om te blijvendoorzetten en afwachten of ze ergens meer toegankelijk zou worden.

Nu, vorig weekend is alles een beetje fout gelopen en is de relatie tot een zeer bruusk einde gekomen, in feite zoals ze begonnen was.
Het rare is dat ik anders dan anders een gevoel van rust over me heb, een ontlading en dat ik niet meer een raar gevoel heb in me middenrif als ik aan haar denk???? En dat versta ik nu net niet.

Ik weet dat ik haar echt graag zie, en ook wel mis. Maar ik krijg meer het gevoel dat ik de 'momenten' mis dan dat ik haar in persoon mis. Je weet wel samen in bed, samen dubbel van het lachen, samen een kater hebben, samen
stress. En nu heb ik iets van,zou ik nu niet down moeten zijn of zo????
Het zit'm heel raar ineen vindt ik, en ik heb een onlogsich gevoel over wat er nu allemaal in me leeft.
Zou het kunnen dat een relatie beeindigen ook een ander gevoel kan geven dan enkel een beetje down zijn?

Het is raar en ik geraak er niet aan uit, misschien zou ik beter mezelf geen vragen stellen en verderdoen of misschien of misschien....

Ik ben één en al oor naar jullie bevindingen en commentaren

thanks

afbeelding van Daphje

underdog

Goh, kzou niet weten hoe dit komt. Misschien moet de klap nog komen? Misschien zie je nu al in dat het leven zowel met als zonder haar waardevol kan zijn? Alleszins, voel je vooral niet schuldig omdat je geen diep verdriet voelt. Iedereen gaat met dit soort zaken op een andere manier om.

Liefs
Daph