Contact zoeken of niet...?

afbeelding van Gast

Hoi lotgenoten
wat fijn dat er een site bestaat waarop er zoveel mensen zijn die hulp nodig hebben en elkaar geven! Heel fijn om te zien dat ik niet alleen ben, al lijkt dat soms wel zo..

Sinds 4 weken is het over tussen mijn ex en mij. Ookal hadden wij 'maar' 5 maanden een relatie met elkaar, we waren gek op elkaar en iedereen zag dat. Iedereen was blij voor ons en gunde ons elkaar, niemand in mijn omgeving (en degene uit zijn omgeving met wie ik een band had) begreep er dan ook wat van.

We hadden al wel vaker ruzietjes de laatste tijd, steeds goed gepraat en er alleen maar sterker uitgekomen. 1.5 week voordat het uit ging tussen ons, ging hij voor stage 1.5 week naar een outdoorgebied. Voordat hij weg ging ging het heel goed tussen ons en ook toen hij daar was merkten we (en spraken dit naar elkaar uit) dat we gek op elkaar waren en verder wilden met elkaar. 5 dagen voordat hij terug zou komen ging het echter mis. We kregen ruzie over de app om de meest onzinnige dingen (hij reageerde niet zoals ik had verwacht, ongestelde mega(school)gestressde ik werd hier weer boos om etc). Dit ging de avonden daarna weer 3x mis. Tussen die 3x wel weer goed en lief voor elkaar, liefde uiten etc.). Toen hij terug kwam wilde hij me niet zien, hij ging meteen naar bed. De volgende avond ging ik bij hem langs omdat ik het uit wilde praten. Ex deed erg raar en kon mij niet aankijken, hij zette een punt achter de relatie zonder een duidelijke reden benoemd te hebben (later zei hij dat hij al eerder twijfelde of dit het wel is. Nooit wat van gemerkt!). Dagen die daarna volgden vroeg hij wel steeds hoe het met mij ging en zo zorgzaam als hij tijdens onze relatie was, was hij nu weer. We hadden rustige fijne gesprekken (over de app). Na een aantal dagen vroeg ik hem of hij dit deed voor mij, dit wilde ik namelijk niet. Hij gaf aan dat hij graag nog contact met me had als goede vrienden. Ik heb aangegeven dat ik dit niet kan omdat ik nog teveel van hem houd en te gek op hem ben. Hierna heb ik hem gevraagd geen contact meer te zoeken via whatsapp, als hij wat kwijt wilde kon hij bellen/smsen om in het echt af te spreken, whatsapp werkte niet in mijn ogen. Ineens bouwde mn ex een muur om zich heen en deed bot en afstandelijk en enorm aangebrand. Dagen die daarna volgden om de spullen van elkaar om te ruilen, verliepen ook heel aangebrand en enorm geprikkeld van zijn kant. Ieder woord dat ik gaf was te veel. Ik heb hem nog gefeliciteerd met dat hij aangenomen was voor zijn stage voor volgend jaar (iets waar hij heel erg mee bezig was en naar toe leefde, iets waar ik trots op was) en hem gevraagd hoezo het tussen de jongen met wie hij op outdoorstage was en zijn vriendin uit was gegaan (dezelfde dag alsdat het tussen mijn ex en mij uit ging!), dit mocht ik niet vragen en ging mij niets aan en stond helemaal buiten ons. Ook weer erg aangebrand. Hierna heb ik zijn nummer verwijderd (wel naar mijzelf gemaild) en hem van Facebook verwijderd: ik wilde niet alles voorbij zien komen en steeds zijn profiel checken.
Dit bracht mij veel rust.
Ik heb hem hierna nog 1x gecontact (2 weken geleden) omdat ik vond dat hij recht had om iets te weten (was door de dokter achter gekomen: mijn pil is 3/4 maanden geleden veranderd, nodige bijwerkingen als stemmingswisselingen (sinds diezelfde tijd kregen we ruzies en waren mijn stemmingswisselingen een grote rol daarin)).

Nu heb ik veel rust en heb ik veel nuchtere momenten. Tuurlijk ook instortmomenten maar deze horen erbij.
Ik wil het graag goed af sluiten, maar dit vind ik heel lastig omdat ik nog veel vragen heb doordat het zo onverwacht uit is gegaan en ik het gevoel heb dat er andere dingen spelen (kort gezegd: hij voor het blok gezet zou zijn met zijn toekomst als militair).
Ik wil hem normaal gedag kunnen zeggen, maar op deze manier hoe het nu is afgesloten kan ik dit niet.
Daarom wil ik hem over een week of twee opbellen met de vraag om in het echt af te spreken, om het er over te hebben en het goed af te sluiten voor beide kanten.
Nu is mijn vraag aan jullie: waar doe ik verstandig aan? Wie heeft tips voor me etc..?
bedankt X!

afbeelding van rozenblaadje

@livelaughlove

Ik denk dat met hem praten een goede afsluiter kan zijn. Het lijkt wel alsof er voor jou bepaalde dingen niet afgesloten kunnen worden nu, je zit met zoveel vragen nog. Misschien is hij bang om jou te kwetsen, maar soms ben je gewoon beter af met de waarheid, dan kan jij weer verder. Misschien moet je hem even kort uitleggen dat het je niet lekker zit zoals het nu gaat en dat je nog met een aantal dingen zit. Dat van jouw pil is natuurlijk erg jammer, maar dat zou ik niet meer aanhalen tov hem, omdat het voor hem misschien over komt als een excuus... Het lijkt wel alsof jullie in een vicieuze cirkel terechtgekomen waren van misverstanden en prikkelbaarheid. Misschien was het wel goed om even afstand te nemen en alles te laten rusten? Ben je al klaar voor een gesprek? Ik hoop dat hij je antwoorden wil en kan geven, want daar heb je recht op, toch? Om verder te kunnen met je leven... Liefs en sterkte!

afbeelding van livelaughlove

@rozenblaadje

Bedankt voor je reactie! ja inderdaad, we zijn terecht gekomen in een cirkel waar we samen uit moesten. Na de laatste keer ruzie voelden we beide dat we er uit waren.. we hadden het allemaal besproken en goed over gepraat. Onze relatie leek er alleen maar sterker door te worden. tot dat gebeurde toen hij op outdoorstage was... Wat we nodig hadden was een echte pauze van elkaar zodat we beiden het besef zouden krijgen hoe gek we op elkaar zijn. De klap was anders eerder geweest en die klap die er nu is geweest, heeft mij enorm veel geleerd en ik zie in waarin ik moet veranderen. Nu is dat te laat geweest en is er meteen een punt achter gezet, enorm jammer!
Ik weet dat het over is en klaar tussen ons, daar ben ik me van bewust. maar ik weet ook dat ik ervoor bereid ben om te vechten voor onze relatie. Dit moet natuurlijk wel van twee kanten komen. We hebben beide onze dingen waar we in moeten groeien voor een volgende relatie (met een ander).
Ik ben klaar voor een gesprek maar ik wacht hier nog mee omdat ik tentamens heb en ongesteld ben. Als dit gesprek dan ergens deze weken plaatsvindt, positief of negatief, neemt dat veel denkstof en gevoelens met zich mee waardoor ik bang ben mijn tentamens te gaan verprutsen. Ook weet ik niet of hij er al klaar voor is.. hier zal ik ook niet van te voren achter komen. Wel ben ik veel aan het nadenken over wat ik kwijt wil, wat ik wil weten en stel hij is niet klaar voor een gesprek, hoe ik hierop reageer en wat ik dan ga doen.. ik wil antwoord op hoe het voor hem geweest is de afgelopen tijd, wanneer hij begon te twijfelen en waarom hij bepaalde dingen toch graag wilde terwijl hij twijfelde (zoals een weekendje weg waarover ik twijfelde door de ruzies, maar hij juist graag samen wilde doen, waarom hij mij hoe dan ook voor zijn outdoorstage nog even wilde zien, ga zo maar door), buiten de ruzies om was er niets waardoor ik of anderen gedacht hebben: hij twijfelt over onze relatie. Ik wil weten hoe dit voor hem geweest is zodat ik mij er hopelijk in kan plaatsen en het een plek kan geven..
Door alles wat er buiten de ruzies om is gebeurt, hoe sterker we er steeds uit kwamen en hoe de liefde naar elkaar toe is geuit de laatste periode, geloof ik gewoon niet dat hij eerder twijfelde.. Hoe graag ik het ook wil geloven..

afbeelding van rozenblaadje

@livelaughlove

Hey lieve livelauglove
Goed dat je wacht tot na je tentamens enzo. Je moet er klaar voor zijn voor het gesprek, anders krijg je misschien niet gezegd wat je allemaal wou of krijgt t n andere interpretatie dan wat je eigenlijk wou overbrengen. Naar wat je schrijft denk ik wel dat je goed weet wat je hem wil zeggen/vragen, dat is al heel wat! Hoe het gesprek ook zal uitdraaien, feit is dat je dan weet waar je staat en weer verder kan. Je hoeft niet bang te zijn om heel eerlijk en open over je gevoelens te spreken, ik denk dat een mens zich een beetje spiegelt... Hoe kwetsbaarder jij het opstelt, hoe empathischer de ander zal reageren vanuit zijn eigen gevoel. Dat geldt helaas niet altijd. Sommige mensen maken daar ook misbruik van, jij weet beter of je ex respectvol is tegenover jou of niet... Veel succes om te beginnen al met je tentamens Knipoog liefs

afbeelding van livelaughlove

mezelf weer gezien, toch weer een terugval...

bedankt voor je reactie!
de afgelopen dagen heb ik mij heel goed gevoeld maar nu toch weer echt een dag dat ik me enorm down voel.. ik weet gewoon niet meer wat nou wijsheid is. Aan de ene kant wil ik hem zo graag terug, aan de andere kant heb ik ook mijn bedenkingen erbij: wat als hij contact zoekt en mij terug wilt, wil ik dit dan en hoe pak ik dit dan aan? hard to get spelen of meteen er aan toe geven... wat zou een goede tussenweg zijn..?
De afgelopen dagen heb ik me enorm sterk gevoeld. Ik deed lekker mijn ding en voelde me weer de oude. Ook woensdag, toen ik een foto van hem met zijn arm om een meisje heen voorbij zag komen van afgelopen weekend. Ik voelde me even kut, ook al weet ik dat zulke foto's zullen blijven komen. Stel dit zou zijn nieuwe vriendin to be zijn, zou dit te snel zijn?
Die avond ging ik voetbal kijken in de bar waar een vriendin werkt, in zijn dorp/stad. Ik was dus in 'zijn' omgeving terwijl ik daar voor onze relatie bijna nooit kwam (is zo'n half uurtje met de auto verder op). Ik vond dit heel dubbel. aan de ene kant weet ik dat ik ook door moet gaan en lekker mijn ding moet doen, niet denkende aan het volgende: de andere kant; het is zijn buurt, zijn omgeving, komt het niet over alsof ik hem achterna blijf gaan? alsof ik hem stalk? tegenover iedereen die mij daar ziet en weet dat ik de ex van ben..? Als dit laatste heb ik het zeker niet bedoeld, ik wil gewoon door en plezier maken met mijn vriendinnen, ook al is dat in zijn omgeving.
Ik zag een van zijn beste vrienden en merkte later dat hij mij ook zag, waarnaar hij zijn mobiel pakte en ging appen zag ik. Nog geen 5 minuten later stond er een snapchat online van ex (op snapchat volg ik hem nog en hij mij, buiten dat om overal op social media verwijderd) waar je op de achtergrond zag dat hij thuis was. Later had ik uit lol een foto van mijn vriendinnen geplaatst, waarnaar zij weer een foto van mij plaatsten via mijn account. weer nog geen 5 minuten later: een nieuwe snapchat van ex: 5.15 wekker, zzzzzz. Waarnaar ik dacht: uhh.... waarom plaats je zoiets? om zulk soort dingen plaats jij nooit zulke snapchats of wat dan ook.. Het hoeft niet zo te zijn, maar het kwam op mij over alsof hij wilde laten weten dat hij niet in de stad was oid.
Die avond heb ik wel echt een super avond gehad. Ook al was ik in zijn buurt en bleef ik toch alert om mij heen kijken of hij er niet toevallig zou zijn (hoe reageer ik dan... zeg ik hoi? en hoe zeg ik hoi? maak ik een praatje of wat...?zoveel vragen door mijn hoofd...), ik heb genoten en ik heb me echt weer mezelf gevoeld zoals ik ben en ook wil zijn: lekker vrolijk, makkelijk, open en genietend van het moment. Ik heb gewoon vriendelijk hoi gezegd tegen die beste vriend van ex en eigenlijk wilde ik even een praatje maken (niet als contact naar ex toe, maar gewoon uit loyaliteit: zo ben ik) maar dit kwam er niet van omdat mijn vriendinnen weer precies terug kwamen.
Terug in de auto (ik had er zelfs geen alcohol voor nodig om mij op en top goed te voelen daar in zijn buurt.. ;p) was ik vrolijk als het maar kon en zag ik op alle liedjes lekker mee te swingen.

Toch voel ik me nu weer down.. hoe het komt? geen flauw idee.. ik weet ook niet meer waar ik goed aan doe. Ik wil graag weer zijn wie ik ben: die meid die woensdagavond zon top avond heeft gehad. Maar wat als hij er wel was? hoe had ik me dan gedragen en gevoeld? Ik weet dat ik die woensdagavond niet nep deed alsof het zo ontzettend goed met me ging, dit voelde zeker wel echt.
Wat ik het liefste wil is dat hij me weer ziet zoals ik ben, die meid waar hij gek op was en zoals ik beschreef: onbezorgd, lekker vrolijk, makkelijk, open en genieten van het moment. Doe ik er dan wel goed aan om met hem een gesprek aan te gaan? En hoe laat ik in dat gesprek blijken hoe ik me echt voel, hoe gebruik ik de juiste woorden die ik echt wil en bedoel te zeggen? Ik weet dat het mij siert als ik juist dit gesprek wel aan ga, maar hoe breng ik dit gesprek zo dat ik toch laat zien dat ik echt wel zonder hem kan, wil en verder ben gegaan, maar er toch ook weer voor open sta om ervoor te gaan en voor te vechten..? Ik ben er bewust van dat het voor hem helemaal klaar kan zijn maar toch geloof ik de manier waarop het allemaal gegaan is nog steeds niet (ook door acties die daarna zijn geweest etc.. allemaal van die dingetjes die jouw twijfel aan de manier van de breakup zekerheid geven)...

afbeelding van waffles

@livelaughlove

Hey livelaughlove!

Blij te zien dat je je terug wist te amuseren. Dat is al een grote stap, je hebt jezelf terug gezien als de meid die je was voor je met hem samen was. Dit is leuk maar ook confronterend denk ik.
In je onderbewustzijn kan het namelijk wel dat je besefte dat je hem helemaal niet nodig hebt om je te amuseren, vandaar de down denk ik.

Ik heb dit ook al enkele keren ervaren afgelopen weken, mezelf supergoed voelen op de moment zelf, en naderhand echt kut.
Mss is dit wel een soort schuldgevoel (hoewel je hier totaal geen schuldgevoel hoeft te hebben)? Omdat het nog niet volledig overeen komt met wat je hoofd je zegt, je hoofd wil nog vechten voor je relatie en wil hem nog terug, mss voelde dit onrechtstreeks een beetje fout aan..
Ook al is hier helemaal niks fout aan! Je mag, nee, je moet je amuseren en jezelf zijn, ook zonder hem.

Ik kan je niet zeggen wat het beste zou zijn in de zin van terug contact met hem te zoeken, jij kent hem het beste, maar als je met vragen zit waarop je antwoorden wil, moet je die vragen aan hem stellen, de vraag is alleen wanneer.
Dé ideale moment bestaat niet, er is enkel een moment waarop het voor jou echt belangrijk is dat je deze antwoorden hebt om zo verder te kunnen gaan, met of zonder hem. Dit is er dan vanuit gaan dat hij jou deze antwoorden kan/wil geven.
Hierop mag je ook niet rekenen, mss weet hij het zelf nog niet?

Je kan nog even wachten en hem de tijd geven om deze antwoorden ook voor zichzelf te zoeken?
Niemand kan jou hierin echter zeggen wat je moet doen, je gevoel volgen maar zeker niks overhaasten, maar zoals ik al zei, er bestaat geen ideale moment.

Veel succes!
waffles

afbeelding van rozenblaadje

@livelauglove

Hey lieverd
Het is goed dat je je weer kan amuseren, uitgaat met vriendinnen enz. Je schrijft dat je met hem wil praten en hem laten zien dat je nu echt verder kan zonder hem. Dat zijn tegenstrijdige dingen... Ofwel wil je met hem praten om het af te sluiten ofwel wil je met hem praten omdat je hem terug wil (intenties). Vertel gewoon uit je gevoel, zonder oordeel naar hem toe waar jij nog allemaal mee zit. Zeg dat je zijn beslissing accepteert en hem met rust zal laten. Zeg hem dat je verder wil met je leven? Die vrolijke meid komt echt wel weer terug, maar ik denk dat je nog wat issues af te ronden hebt, los van wat de toekomst met zich mee zal brengen. Je mag best "vrolijk" naar hem overkomen, maar wees niet 'hard' door hem volledig af te blokken. Tenzij het dat is wat je wil? Je tentamens zijn achter de rug nu? Dan hoop ik dat je gauw de rust in jezelf vindt om met hem te gaan praten... liefs en heel veel sterkte!

afbeelding van livelaughlove

update!

@waffles
mmm ja het was niet echt confronterend. Ik vond het hartstikke fijn om mijzelf terug te zien, zónder hem. het gaf mij een goed gevoel dat ik sterk genoeg ben om plezier te maken zonder hem. Ik wil graag klaar zijn met de pijn en de rouwverwerking maar aan de andere kant wil ik ook ontzettend graag voor hem(ons) vechten.

Ik zit nu midden in mijn tentamens en ze gaan prima. Daarbij heb ik ook te horen gekregen dat ik uitgenodigd ben voor een interview naar aanleiding van een portfolio, welke ik gemaakt heb nét nadat het uit ging (dus vol van emoties en m'n hoofd er helemaal niet goed bij)! Maar een klein deel van de studenten wordt de eerste keer uitgenodigd, dus dit is een heel fijn motiverend gevoel! Ik ben misschien zelfs wel sterker zónder hem. Zou ik onbewust nu zo goed mijn best doen omdat ik hem zo graag wil bewijzen dat ik echt wel sterk genoeg ben, Om dus ook zonder hem verder te gaan met mijn leven en dat dit me goed af gaat..?

Ik denk dat dit ook mijn tegenstrijdige dingen beschrijft @rozenblaadje. Ja, ik wil hem enorm graag terug. Maar ook ja: ik wil graag dat hij ziet dat ik sterk genoeg ben om te vechten voor onze relatie, hoeveel weerstand deze ook zal krijgen in de toekomst(met zijn toekomst als militair). Ik heb enorm veel geleerd van de afgelopen maand en weet waar de fouten lagen in onze relatie en hoe we deze aan kunnen pakken. Ik weet ook heel goed dat voor een relatie twee mensen nodig zijn. En twee mensen die genoeg van elkaar houden om ervoor te gaan. Ik kan er niet voor zorgen dat hij weer genoeg van mij gaat houden, dat kan alleen hij.. dat weet ik!!
Ik probeer het uit mijn hoofd te praten dat er toekomst voor ons samen is, maar iedere keer wanneer ik dat probeer en er echt in ga geloven, is er weer iets in mij dat zegt: Nee! Kom op! Kijk terug naar jullie liefde, jullie waren gek op elkaar, zowel hij als jij, er was geen twijfel! Er speelt iets anders, iets waar hij mee zit en tot nu toe nog niet kan/wil vertellen (hij wilt sterk blijven? niet opgeven aan zijn sterkte? Zijn koppigheid zit hem in de weg?).. Houd nog wat geduld en geef niet op...!
(ik ben alleen bang dat hij zich vast blijft klemmen aan het sterk zijn en daardoor een muur om zich heen bouwt, waardoor de grens enorm hoog voor hem ligt om contact te zoeken...)