I dare not speak this aloud, so I will whisper instead

Lief...

Plots was je daar weer, niet 'slechts' in mijn gedachten maar ook in mijn droom.
Nou schrok ik daar in eerste instantie niet van, tenslotte ben ik de tel kwijtgeraakt van de nachten waarin ik verwoed naar je heb gezocht & ik kort meende een glimp van je op te vangen Maar vannacht was anders. We waren schijnbaar op een familiegelegenheid waar we allebei voor waren uitgenodigd & ik zag je in mijn droom direct zitten. Er was opnieuw sprake van oogcontact & jij liet opeens je schild zakken, de muur brokkelde voor mijn ogen af
Even later zaten we naast elkaar, alle gesprekken om ons heen verstomden (inclusief het ondertussen antieke commentaar van jouw ouders ) De wereld bestond weer even voor alleen jou en mij voorzichtig tastten we af hoever we konden gaan, maar er bestond eigenlijk geen twijfel en de zoen die volgde was 'inevitable'
& voor ik het wist brak HET moment aan waar ik op gehoopt had, jouw linkerhand gleed doelbewust in mijn rechter...

De dromer kwam vannacht thuis
om vervolgens met een fikse kater wakker te worden

Uit 'Skyfall' van Adele, theme song van een fantastische Bondfilm :

'I know I’d never be me
Without the security
Of your loving arms
Keeping me from harm
Put your hand in my hand
And we’ll stand...'