Er zijn momenteel 0 gebruikers en 0 gasten online.
cry all night
Hoi allemaal,
Aanstaande donderdag is het al 4 weken uit met mijn vriend, maar het lijkt nog zo kort geleden. Het dringt volgens mij nog steeds niet helemaal tot me door dat het echt uit is.
Het was allemaal zo opeens, het ging zo goed allemaal, ik snap er niks van. Aan de ene kant geloof ik hem ook niet... hij wil weer vrijgezel zijn, terwijl we het er zo vaak over hebben gehad, en iedere keer maar zei hij: ik wil je helemaal nooit meer kwijt. Zijn dat dan ook allemaal leugens geweest. Heeft hij al die tijd gedacht: nouja het is leuk voor zolang het duurt?
Ik wil hem terug... ik kan me er nog steeds niet bij neerleggen, hoe lang duurt het voordat dit gevoel nou over is of voordat hij wel weer wil en geen vrijgezel meer wil zijn. Hoe lang moet ik daar dan op wachten of wat heb ik nou zo verkeerd gedaan dat hij weer vrijgezel wilde zijn.
Ik wil hem terug, dat weet ik, maar wanneer wil hij mij nou eindelijk terug...
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
hoi!
Wat ken ik onwijs veel terug in je verhaal!
Mijn vriend heeft het 3 en een halve week geleden voor mij heel plotseling uitgemaakt. Ik had ( en heb nog steeds...) nog erg veel gevoelens voor hem. Hij gaf toe ook nog gevoelens voor mij te hebben, maar dat onze karakters uiteindelijk toch zullen botsen en mij niet meer wilt kwetsen.
Nog steeds hou ik hoop. Hoop dat hij ooit nog in gaat zien dat we bij elkaar horen. Als we weer afspreken is het echt super gezellig! Dan is het weer als vanouds. Dat maakt het nog extra moeilijk. Toch vrees ik dat hij bij zijn standpunt blijft. Ik dwing mezelf geen hoop meer te hebben. Toch is dat moeilijk! Alles herinnert me aan hem en onze relatie. Als ik dan hoor hoe goed het met hem gaat, doet dat pijn.
Ik hoop dat het snel weer goed met je gaat. Ik zit in hetzelfde schuitje en weet grotendeels wel wat er door je heengaat. Sterkte!
Liefs Fiona
holla
kijk meiske ik heb juist hetzelfde meegemaakt
ik weet dat je nu denkt ''wat weet zij ervan ''
maat tis echt waar de mijne heeft et ook uitgemaakt omdat hij vrij wou zijn en hij zij ook iedere dag van ik zal je nooit verlaten je bent meer waard dan mijn eigen leven , ik weet hoe het voelt om dan zo weggesmeten te worden kijk het is nu al 2.5 maand uit met mijn lief en het doet nog even veel pijn als de eerste dag dat het uit was , i know what paine that you are gowing thru girl but hey i know it is hard but hold on , hold on xxx stify
hey
Ik heb net hetzelfde meegemaakt. We waren bijna twee jaar samen en ineens had mn vriend tijd nodig om uit te zoeken wat hij wou. Nu blijkbaar was hij niet klaar voor een relatie. Hij amuseert zich blijkbaar enorm zonder mij. Dat gaat gewoon recht door mn hart.
Ik kan hem niet vergeten. Ik mis hem zo. Ik hou nog steeds van hem maar hij wilt mij blijkbaar voor de moment niet kennen.
Ik vind het zo rot !
Sterkte!
Ik heb je verhaal gelezen en er zijn een aantal dingen die me opvallen.
Je vraagt je af of alle lieve dingen die hij ooit tegen je gezegd heeft, leugens zijn geweest.
Ik denk van niet!!! Maar realiseer je wel dat ze op een bepaald moment, in een bepaalde stemming en met een gevoel dat d?ɬ°?ɬ°rbij hoorde zijn gezegd.
Op dat moment m?ɬ©?ɬ©nde hij waarschijnlijk wat hij zei, twijfel daar alsjeblieft niet aan! Dingen, relaties en gevoelens kunnen veranderen.
Zo ook met zijn gevoel voor jou, maar dat betekent nog niet dat zijn woorden op d?ɬ°t moment geen waarde hadden!!! Je maakt het jezelf onnodig moeilijk en pijnlijk als je dat gaat denken... echt!
Neem jezelf niet kwalijk wat er gebeurd is, vraag je ook niet af wat je verkeerd gedaan hebt. Het is zo gelopen en je zult dat toch, vroeg of laat moeten accepteren, hoe zwaar dat ook is en hoe onmogelijk dat nu ook lijkt...
Zolang jij een afwachtende houding aanneemt ("wanneer komt hij nou terug") zal het extra lang duren voor je hier overheen bent!
Dus mijn advies: probeer verder te gaan met je eigen leven, doe je eigen dingetjes weer, leuke dingen met vriendinnen enzo, ondanks dat je koppie daar misschien niet naar staat nu.
Het leven gaat verder, tis hard maar waar en JIJ zult mee moeten!
Sterkte met alles!
Liefs, regenboogje