Net terug van een dagje brussel. Waar ik eigenlijk elke dag werk, maar nu gewoon uitstapje onder de collega's gedaan.
Het was zo raar. Ik ben sinds begin juli uit elkaar met mijn ex.
heel onozel kwam mijn ex en vooral het gedrag van zijn moeder ter sprake. mensen die mij de eerste keer zagen en vol verwondering mijn verhaal aanhoorde van hoe ik met hem en zijn familie moest leven.
En plots zit je dan aan tafel te eten en kom je tot het besef dat hij er niet bij zit. Wil je even lopen over de kerstmarkt maar moet je alleen lopen omdat de rest aan de drankkraampjes blijft staan. Dan kom je weer in de groep, drink je samen nog iets, wens jij iets te eten en speel je de rest kwijt en denk je bij je zelf ah ik ga naar huis. Om dan in je auto te stappen en te beseffen hier zit ik weer alleen in de auto. De radio op de achtergrond en plots vloeit er een traan. Ik was er zo over, ik praate nauwelijks nog over hem en vandaag werd het mij te veel. Daarnaast droom ik tegenwoordig weer de allerbizarste dromen en speelt hij steeds mee. Het lijkt keer op keer dat ik voor iets wegloop in mijn dromen. Of dat ik iemand ontmaat die hij ook kent, en dat hij in de buurt komt en dat ik ook zo snel als mogelijk wegloop. Ik kan dit niet meer verklaren en ik mis hem nu weer verdomd. En hij hij ligt vast in de armen van zijn dikke koe zelfs niet denkend aan mij. Zou mama nu ook op hen staan te kijken