Ik had vandaag een dagje vrij van mn werk. Ik loop stage, de ene week 5 dagen werken, andere 4 dagen. Vandaag was ik dus vrij. En het voelt of meteen al mijn energie en vechtlust uit me is gestroomd. Met werk heb ik een ritme, ik weet wat ik moet doen, elke dag nieuwe uitdagingen en dan vergeet ik hem wel. Maar zo thuis zittend, nee dit is niets voor mij. Vanmorgen was ik al om 8 uur wakker, komt door mijn vroege ritme, maja ben met mn moeder naar de stad gegaan en lekker geshopt, zomerkleding gekocht en gekeken voor een horloge als kadootje voor mn verjaardag over 3 weken. Allemaal heel gezellig enzo. Maar terug thuis voel ik me weer zo leeg en alleen, heb nog effe wat gegeten want dat moet ik toch proberen bij te houden. Ben daarna om 2 uur in mn bed gaan liggen, dvd Sex and the city aangezet en beetje op mn laptop gekloot....Weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet. Zoveel dingen die ik moest doen voor stage, al die verslagen, reflectie van het voortgangsgesprek, kwaliteitsproject van onze groep, alles is te veel voor me vandaag. Pffff ik heb gewoon nergens energie voor op mn vrije dag, voel me zo dood en leeggezogen. En ik blijf maar stom bezig, kijk steeds op zn Hyves, kijk in zn naam en zie dat ie zn foto heeft verandert naar en foto van 3 jaar geleden, toen hij me nog niet kende. En ik blijf maar op zoek naar nieuwe steunpilaren, nieuwe lovers, maar dat mag niet! Ik moet mezelf ontwikkelen, dta had hij gezegd, ik heb tijd voor mezelf nodig. Maar het enige wat ik nu zou willen is bij hem zijn, doen wat ik normaal op een vrije dag zou doen....
Een goede vriendin van me zei dat het heel logisch is dat ik me juist op mn vrije dag zo doodmoe voel, omdat ik nu tijd heb om uit te rusten. Omdat elke dag vechten met en voor mezelf echt heel vermoeiend is....
Zou dat kunnen, dat ik zo moe ben door het vechten voor en met mezelf, of waarom ben ik zo futloos?
Vermoeiend, he?
Sanne, dat klinkt niet zo vreemd! Zulke heftige gevoelens kosten heel veel energie. Zeker als je daar ook veel aan denkt, veel tijd hebt om er aan te denken. Ik merk dat ik een aantal dingen behoorlijk verwaarloosd heb de afgelopen tijd, omdat ik elk vrij moment (en trouwens ook op andere momenten!) aan hem dacht. Ik probeer dat nu langzaam weer bij te werken, maar ook dat kost weer veel energie. Het is nog steeds leven met de dag, en inderdaad goed op jezelf letten zodat je genoeg conditie houdt om hier doorheen te komen. Maar elk klein succesje geeft ook weer nieuwe energie, en langzamerhand gaat het steeds gemakkelijker!
Hex
Tuurlijk ben je daarom zo
Tuurlijk ben je daarom zo moe. Zolang je bezig blijft en afleiding zoekt, gaat het allemaal wel. Maar op het moment dat je niks te doen hebt, gaan de radartjes draaien! En dat is logisch, want ook dat is verwerking. En verwerken moet je.
Ik denk dat je eerst gelukkig met jezelf moet zijn voordat je een ander gelukkig kunt maken. En een ander kan jou ook niet gelukkig maken. Je bent alleen op de wereld gekomen en zult daar ook alleen weer af gaan. En tuurlijk is het fijn om met z'n 2en te zijn en het goed en leuk te hebben samen. Maar dan moet je nog steeds eerst blij kunnen zijn met jezelf!
Ik snap het wel hoor, ik was ook druk bezig met voor hem zorgen. En dan vergeet je jezelf. Maar dat is zo belangrijk. Ik heb mezelf compleet weggecijferd, zonder dat ik dat door had. Terwijl iedereen om me heen dit wel zag!
En jij komt er ook echt wel hoor. Dwing jezelf maar om aan je opdrachten te werken. Ik werk ook fulltime in het ziekenhuis en doe daarnaast een opleiding. Maak voor jezelf een schema, je hoeft echt niet de hele dag te leren. Maar sommige dingen gaan door, je moet ook door want je hebt geen keuze.
En waarom zou je ook niet? Jemig, er komen echt nog zoveel leuke en fantastisch momenten, dat zul je zien! Hij is echt niet de enige op de wereld. En dat je nu geen zin hebt in een nieuwe vriend kan ik echt begrijpen maar dat hoeft toch ook niet? Die tijd komt echt wel weer, ga jij jezelf maar eens leren kennen. Want je bent de moeite waard om te leren kennen. Echt waar!
Meiske, heel veel succes en sterkte. Jij komt er echt wel, houd moed.
Liefs Eleanor