Dat rare gevoel...

afbeelding van Carrie07

Nou na al mijn onzekere gedrag jegens hem hadden we vrijdag afgesproken, zoals ik al dacht, hij had totaaaaal niet door dat er iets aan de hand was, en zegt gewoon nooit te berichten, that's just how he is.

Vrijdag een leuke afspraak gehad, een hapje gegeten, en daarna ging hij naar huis, hierdoor was ik (na een aantal wijntjes) een beetje geirriteerd, want waarom kwam hij niet bij mij slapen??? Ik vond het heel raar, en was een beetje op mijn ziel getrapt. Ik fietste naar huis en kreeg een smsje van een vriend van me, ben daar heen gegaan, wijntje gedronken, gewoon even gechilled, maar ik voelde me nog niet veel beter.

Volgende ochtend natuurlijk geen smsje, niet dat ik daar nog op reken.

'S avonds hadden we weer afgesproken, bij hem thuis, eerst een filmpje gekeken, toen gesext, en daarna bleef ik slapen... Gister avond vroeg ik waar we eigenlijk mee bezig waren, was dit een sex ding? Zijn antwoord: Dat wilde jij toch... maar uit deze vraag maak ik op dat dat niet meer is wat je wil..? Ik zei: Ik vroeg het aan jou... Zijn antwoord: Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet indelen, noemen of wat ik hiervan moet vinden... Daarna viel hij in slaap. Vanmorgen was de affectie zo goed als weg, al zei die wel; Ik zie je donderdag (dan hebben we afgesproken).

Vanmorgen ging ik varen, en ik had gevraagd of hij mee ging (wat hij niet wilde), dus ik stuurde een berichtje met een foto daarin; Kijk eens wat je mist Knipoog.. Kreeg ik terug: Nou dat valt mee. Verder niets meer gehoord... Ik weet totaal niet wat ik ermee moet. Is dit goed voor me? Iedere keer als hij niet bij me is wordt ik uit elkaar getrokken door vragen en onzekerheid.

Nu is er aanstaand weekend een feestje, daar zijn al mijn vrienden, en hij komt ook, tenminste ik heb hem uitgenodigd en hij zegt te komen... Ik weet gewoon niet of het slim is, hem voorstellen aan al mijn vrienden, dan voelt het zo als iets... Terwijl we eigenlijk alleen nog maar een sex dingetje hebben... Ik weet het niet meer...

afbeelding van pallmallwoman

@carrie

Misschien moet je dit laten voor wat het is, jij bent teveel bezig met hem, je raakt geiriteerd als hij niet bij je slapen wil.... wat is dat? wil je sex of voel je je afgewezen door hem als hij aan geeft niet bij je te willen slapen?
een date betekent niet dat er gelijk bij elkaar geslapen moet worden, misschien is het handig eens bij jezelf te kijken waar jou gedrag vandaan komt, jou afhankelijkheid, want ik meen te lezen dat je je erg afhankelijk op stelt, dat schrikt mannen af, dat is 1, en 2. ik denk dat jij voor jezelf zo ook niet prettig leeft, lees eens 1 van mijn blogs misschien kan je daar iets uit halen, ook ik was zoals jij nu bent, onzeker en overal bevestiging voor vragen, je zal je eens af moeten vragen waar de kern ligt, hoe het komt dat je dat gedrag vertoont....
ik klink hard nu, zo bedoel ik het niet....weet waar ik over praat vandaar....

Sterkte Liefs Pallmallwoman

afbeelding van Carrie07

@pallmallwoman

Thanks voor je reactie.

Het rare is, onzeker is het allerlaatste wat ik ben - op elk gebied behalve relaties. Ik ben enorm in touch met mezelf, ben trots op mezelf, heb een fantastisch leven, en denk zelfs; Mijn leven is echt briljant zoals het is, een man is niets meer dan een leuke toevoeging op iets wat toch al perfect is.

Waarom ik zo met hem bezig ben? Ik ben in het verleden zo INTENS gekwest dat ik bang ben om "lief te hebben" terwijl ik het wel wil, begrijp je? Ik zoek flaws in mannen, ben er keihard naar opzoek, omdat dat mijn beeld bevestigd. Maar daar kom ik nooit vanaf als ik de oorzaak niet aanpak, de oorzaak is mijn ex. Ik zou niets liever willen dan hem eens goed op zijn plek zetten. Ik kan sinds kort zeggen dat ik nog liever een wortelkanaalbehandeling onderga dan een avond met mijn ex door te brengen, ik weet dat hij op ieder vlak slecht voor me was, maar op een of andere manier kan ik andere mannen niet anders zien. Ik wil eigenlijk horen dat hij zegt: Nee Car, je bent alleen voor de sex. Dan is mijn beeld namelijk wederom bevestigd.

Ik denk dat dat ook de reden is dat er obsesief mee bezig ben....

afbeelding van pallmallwoman

@carrie

Juist en dat is nou precies waarom jij mijn blogs eens zal moeten lezen....

Liefs Pallmall

afbeelding van morgenster

bootycall II

Als je van de sex geniet en het fijn vind dat het slechts een sexding is, ga zo door.
Als je geen bootycall wilt zijn... dan acuut nokken. Hoe kun je uberhaupt je benen nog willen spreiden voor iemand die op ieder vlak slecht voor je was. Ben je zo behoeftig?
Je ex op zijn plek willen zetten is wraak willen.
Daar bereik je niets mee.
De beste wraak is NO CONTACT. Dat werkt heel heilzaam.
Alle mannen over 1 kam scheren is klinkklare nonsens, er zijn ook verschrikkelijke bitches van vrouwen. Daar behoor jij toch ook niet toe?
http://abusesanctuary.blogspot.nl/2012/04/no-contact.html

afbeelding van Carrie07

@morgenster

Hoooo je haalt dingen door elkaar, ik heb geen sex met mijn ex.... Ik ben voor het eerst weer aan het daten met iemand anders, en dat gaat moeizaam na zo een lange, slechte, relatie...

afbeelding van morgenster

ppfff

Pfff gelukkig! Ik schrok al!
Sterkte meid. Voel met je mee.

afbeelding van pallmallwoman

@carrie

Ik zou niets liever willen dan hem eens goed op zijn plek zetten
Wraak nemen dus, de vraag waarom jij dat zo graag wil is mijn volgende vraag aan jou?
Ik denk namelijk dat je daar niets mee opschiet, zou jou obsessie daardoor verdwijnen? En is het niet zo dat jij je hebt laten kwetsen, ipv de schuld in zijn schoenen te schuiven?
Mn haren gaan altijd een beetje recht over eind staan, als de eeuwige ex altijd maar de schuld krijg van pijn en verdriet, en natuurlijk doet dat pijn, maar is t niet zo dat jij zelf diegene bent die die pijn toelaat....

Dat jij mannen niet anders kan zien, dat heb ik ook lang gehad, nooit kunnen geloven of genieten van de juiste intenties van de man, ook alleen maar denken ze lopen hun pik achterna en verder kan je de schijt krijgen, door terug te gaan in mn verleden, en te kijken waar mijn denkwijze en mijn gedrag vandaan kwam, ben ik tot de conclusie gekomen dat de kern in mezelf ligt.....en niet bij de mannen...denk er eens over na...sterkte pallmall

afbeelding van petals

en zo wordt het een self

Geen wonder dat jij helemaal met jezelf in de knoop zit. Er zit van alles in jou waarmee je jezelf enorm kwelt, allerlei aannames over mannen die totaal niet gezond zijn, enorme verlangens tot bevestiging van juist die mannen die je zo wantrouwt... je sluit jezelf tegelijkertijd op een ongezonde manier af (wantrouwen, muur bouwen, alle mannen zijn klootzakken, onverwerkte haat naar je ex) en je stelt jezelf op een ongezonde manier open (wel meteen met iemand naar bed gaan, jezelf aanbieden en smeken, geforceerd laten zien hoe leuk jij het hebt, genoegen nemen met een 'sexdingetje'), zie je dat?

Tuurlijk zal hij het best vinden, want jij bent er wel, en hij wil het uiteraard nog niet benoemen want jullie kennen elkaar net. Maar je stelt jezelf wel al beschikbaar voor veel meer en stelt je daarmee ontzettend kwetsbaar op. Je gaat weer hard vallen hoor, als je hiermee doorgaat en hij kapt het straks af. En zo wordt het een self fulfilling prophecy... want straks als deze ook weer niks van zich laat horen, misschien wel mede omdat jij je zo behoeftig opstelt... dan ben je ook nog met hem naar bed geweest en zie je voor jezelf je theorie weer bevestigd.

Als ik jou was, zou ik een tijdje helemaal NIET met mannen bezig zijn. Alles eens een tijdje laten zakken en tot jezelf komen. Eerst echt voelen wat jouw grenzen zijn, wie jij bent, wat jij wilt, daar sterker in gaan staan, al die wonden echt laten helen voordat je je hier weer in gaat storten. Want nee, dit is NIET goed voor je!! Je breekt jezelf er alleen nog maar meer mee af.

afbeelding van Lovertje85

@Carrie07

Ik moet me in dit geval ook weer aansluiten bij Petals denk ik.

Laat de mannen voorlopig voor wat ze zijn en richt je voornamelijk even op jezelf, je eigen leven, je stabiele basis en vooral op je onzekerheid. Ga hiermee aan het werk, want anders zal je bij elke man hetzelfde krijgen en benauw je mensen veel te snel omdat jij behoefte hebt aan zekerheid omdat jij die zekerheid niet kan vinden in jezelf.

Change the mindset.... No big deal als hij je niet wilt.... It's his loss en scheelt jou een hoop stress. Wat niet werkt werkt niet... So be it. Ga naar een way of life waarin je jezelf compleet onafhankelijk kan opstellen.... Dan sta je ook heel anders tegenover eventuele toekomstige relaties!

Succes!