De Allerliefste

afbeelding van Gast

De állerliefste

Het is verschrikkelijk moeilijk om iemand waar je heel veel gevoelens voor hebt, te laten gaan...'vrij' te laten..
Je móet eigenlijk wel, want ze hebben je net vertelt met veel of weinig woorden, dat het er op neer komt dat ze niet meer van je houden..niet genoeg meer...

Jij bent niet hun definitieve keuze waarmee ze oud willen worden,en bij wie die keuze wél ligt weten ze zelf soms niet eens...
Je kan ze niet dwingen om van je te houden, alhoewel je dat misschien wel zou willen...
In jouw ogen is er genoeg om voor te vechten, en zijn alle herinneringen je/het dierbaarste bezit.. Maar zou het dan ook werken denk je?
Stel dat je die macht had..?
Had je hem of haar dan tegen hun wil, dienstbaar gemaakt voor jou..?

Hoelang zou jij op díe manier van iemand kunnen houden?
Zie je bij dit gegeven in, dat het 'zinloos' is om nog langer 'door te gaan' om van iemand te houden...?
En ik weet wel dat je niet ergens een knopje hebt zitten wat je aan en uit kan schakelen, maar deze gedachte kan wél de omschakeling zijn die je nodig hebt om los te laten.
Wát voor nut heeft het om van iemand te blijven houden, als die persoon níet meer van jou houd?
Jij kan nóg zóveel voelen,.. als je voor hem of haar de állerliefste niet meer bent , dan heb je vette pech...hard hé? Ja joh..keihard...

Ze 'geven' nog wel om je..maar zien je niet meer als hun állerliefste...
De állerliefste worden gaat soms héél vlug, maar het zijn en blijven heeft NIEMAND als garantie..er zijn er die scheiden na 50 jaar!
En díegene die jou achterliet voor een nieuwe liefde, heeft zelf óók die garantie niet dat hij of zij de állerliefste blijft!
En als je in hun ogen, om wát voor reden dan ook, niet meer de állerliefste ben, nou..zucht.. dan kan je het schudden..
Hoe je ook zal smeken en soebatten..hoeveel tranen je ook zal laten..waarmee je ook zal dreigen te doen of niet te doen, hoeveel water je ook bij de wijn zal gooien, hoe diep de vernedering ook zal zijn die jij je toestaat te ondergaan..

Al huilen en snotteren ze nét zo hard met je mee..huilen en schreeuwen ze zelfs hárder dan jíj, dat ze dít niet gewild hebben, en het niet rot willen laten eindigen...
Bieden zelfs vriendschap aan, maar zullen het negen van de tien keer laten verwateren..
Ze moeten wel, als ze zonder problemen in een/hun nieuwe relatie stappen.
Zit jíj erop te wachten dat je nieuwe vlam met zijn of haar ex aan komt zetten?
Laten we eerlijk zijn..we hebben toch allemaal liever iemand die 'vrij' is van zijn/haar verleden qua ex`en?
We willen toch allemaal liever niet geconfronteerd worden met een man of vrouw uit het verleden? Of wel?
Maar soms..zonder dat we er zelf erg in hebben zíjn we die zeurende en opdringerige ex geworden...geloof het of niet..

Dan bellen we bij nacht en ontij of staan we ongevraagd en onaangekondigd op de ex-stoep...en worden ontvangen met een kwaaie blik of getoond onbegrip en ongeduld...'Wat kom jíj doen', druipt er dan vanaf...
De afschuw en tegenzin die je bespeurt maken dat je hart ineen krimpt, maar tóch wil je dit ondergaan...
Jij komt met alles aanzetten, wat hun trachten te vergeten...
Zij hebben de dingen al in bewaring..zij hebben al die herinneringen al geschift en onderverdeeld..
Zij hadden dat al gedaan voor een groot gedeelte toen ze de handdoek in de ring gooide....

Maar dat willen we niet zien.. Dat willen we niet horen..
We willen het niet voelen..We willen er niet aan.
We willen hen overtuigen dat onze liefde té waardevol is om op te geven...
We denken stuk voor stuk dat hij of zij de enige is op de hele wereld die voor jou gemaakt is...we denken allemaal dat de liefde zat als een perfect passende handschoen..maar in feite droegen we wollen wanten....
Je hebt het nodig, die keiharde afwijzing...
Je moet geraakt worden tot op het bot...duizend keren horen dat jij de állerliefste niet meer bent..en nóg houden we vast..

We doen de gekste dingen, wringen ons in de onmogelijkste bochten,ondergaan vernederingen die zijn weerga niet kent, wat achteraf zo'n diep kwetsent gat heeft geslagen naar twee kanten...de schaamte die gevoeld wordt vanwege je daden, en het verdriet dat je hebt over dat, hoe je jezelf zó kon laten gaan...je wist niet dat je dát in je had...
Je beleefd die vernedering keer op keer in gedachte totdat die wazig wordt, wanneer je hart niet meer iedere keer ineen krimpt bij de gedachte alleen al...
Als je genoeg pijn hebt gehad begint het loslaten...
Wanneer je denkt dat je nú niet meer verder kan zo, ..breekt de zon door..zien we het anders..gebeurt er iets wat onze aandacht trekt...

We trekken ons hangend hoofd weer omhoog en kijken door onze tranen heen..
Schoorvoetend geven we toe aan al het nieuwe, wat we eigenlijk niet willen hebben...we waren tevreden..ondanks..
Maar het nieuwe is net of het 'glimt'..en als eksters worden we er naar toegetrokken..
We doen het liever niet natuurlijk, maar poolshoogte nemen is het minste wat je kan doen.
Vandaaruit vaart het zijn eigen koers..we zullen nog spartelen en enkele kreten slaan, maar als een wonder voelen we ons langzaam maar zeker beter, sterker,krachtiger...
We meten ons een 'nieuwe ik' aan, maar eigenlijk ben jij het al die tijd al geweest..alleen kom en wil je nu beter uit de verf komen...

De échte jij zijn..no matter what..

Freespirit

afbeelding van Patrick_C

Waauw... zo gekend. Een

Waauw... zo gekend.

Een typisch hart-hersen conflict.
Afhankelijkheid leidt tot obsessie, en bij wederzijdse verliefdheid leidt dit tot geluk, maar als je alleen achterblijft...

Ik hoop dat je, door erover te schrijven, het gemakkelijker krijgt om met je eigen leven door te doen. Het inzicht is er althans...

Succes verder,

Groetjes

afbeelding van Cory

2 keer gelezen

Bedankt,

zoiets helpt echt vooruit in deze periode. Ik heb het zelfs 2 keer gelezen en ben ervan overtuigd dat, als ik me weer eens in een dipje bevindt, dit weer zal lezen.

Cory

afbeelding van rmroos

Ik deed ook alles en nog wat

Ik deed ook alles en nog wat om de relatie te behouden maar helaas.......zelfs nadat ik me in alle bochten draaide ging het niet, wel heel even en dan weer niet meer.
Pijn had ik ik ook..en ik ben er al uit en soms nog wel in...naargelang wat er gebeurt..zie blogs..
Je hebt gelijk, we hebben geen keuze in liefde....als ze van één kant stopt dan moeten we gewoon mee verder.......zelfs na een heel lange hang up........
Hard......zeer hard ..

afbeelding van nico_nico

de allerliefste

Hallo Freespirit,

Mooie uitleg met veel wijsheid die we allemaal wel gedeeltelijk hebben doorlopen.

Wat ik kwijt wou is het feit dat ik nog steeds de allerliefste was. Dat maakte het voor mij ook zo moeilijk.

Ik was de allerliefste, mooiste, beste, leukste, de meeste geliefde... Maar blijkbaar is dat niet voldoende om een relatie in stand te houden.

Ochja, 't is eens iets anders zeker?

Groeten,
Nico

afbeelding van KleineZeemeermin

Kans op liefde

Lieve Freespirit,

Mooi verwoord en helemaal mee eens. En eigenlijk geven onze ex-geliefdes ons een heel mooi geschenk (hoe wrang het misschien ook voelt):

Het grootste geschenk wat je iemand kunt geven is de kans op liefde. Als het in een relatie onmogelijk is te krijgen wat we willen (ex-lief), kunnen we ook een ander (wij, ldvd‘er) niet geven wat hij nodig heeft. We koesteren te veel wrok. Slechts door hen te verlaten, is hij vrij om de liefde die hij nodig heeft te vinden!

Dus lieve ldvd’ers, rouw, verwerk, laat los en herstart! (oké, oké, als je er aan toe bent, want weet ook dat ik de eerste periode na mijn verlies nog niet zo kon denken…)

Liefs
KleineZeemeermin