Je ouders liggen in een scheiding en jij zit niet lekker in je vel, beschadig jezel niet dat is blijvend je zal altijd moeten uitleggen waarom die littekens er staan en dat wil je niet.
Echt ik denk dat je het heel zwaar hebt en misschien een stukkie begeleiding of hulp nodig hebt, dat wett ik niet maar vermoed ik.
Over je wens dood te gaan of te zijn, heel herkenbaar, maar doe het niet ik heb het ook niet gedaan en je komt er wel en hebt nog een kans. Als je jezelf nu vanhet leven beroofd krijg je geen kans meer, dus meid pak die kans.

Zit je nog op school trouwens en lukt dat wel?
Probeer hem ff los te laten die vriendschap kan later wel praat met je vrienden over je pijn en verdriet sterkte meis

Oh ja en leg niet steeds de schuld bij je zelf, voor schuld zijn er altijd twee in het spel .........

Eeffie

Volhouden, dat is het enige wat ik kan zeggen. Ik heb zelf dingen meegemaakt die ik nooit ook maar iemand zou toewensen. Maar ik kan je wel zeggen dat ik, ondanks al de trauma's, echt dankbaar ben voor het leven. En ik zou nooit geworden zijn wie ik ben als ik het niet had meegemaakt.

Het klinkt grof en raar, maar je hebt echt slechte momenten nodig om de goeie de waarderen. Ik wens natuurlijk niemand slechte dingen toe! Ik denk dat ik wil zeggen dat je pas voeling hebt met jezelf als het even wat minder gaat. En dat we dat soms durven vergeten als we gelukkig zijn.

Geen toppen zonder dalen, zeg maar.

Ik wens je het allerbeste toe en geef het niet op. En ik kan alleen maar bewonderen dat je zo vecht om beter te worden. Doe zo voort en het komt goed. Met jou, met de anderen, met mij...

XXX

Broodje