De tijd tikt maar door

afbeelding van hartenpijn01

De tijd tikt maar door.... we zijn nu al weer 4 maanden verder.
In juni jl. heeft mijn grote liefde mij verlaten, en onze twee kinderen.

Waarom?
Dat vraag ik mij elke dag weer af. Hij praat niet, heeft niks te zeggen alleen... Het is beter zo voor hem, zijn zoon (van zijn ex) en voor onze kinderen.

Eigenlijk weet ik geeneens wat ik hier wil opschrijven, ik voel me alleen, weggegooid, belazerd, boos, verdrietig...
Daar sta je dan met 2 kinderen, 4 en 2 jaar pas. De tijd tikt door maar het apathische gevoel blijft.
Rusteloos, vermoeid...
Ik wil zo graag antwoorden, weten waarom?

En het liefst dat hij hier bij ons weer is...

afbeelding van Letje

@hartepijn01

Goed dat je het van je af schrijft, blijf het vooral doen, de pijn en het verdriet wordt er misschien ietsje minder van... Ook ik ben alleen achter gebleven met 2 kinderen, wel een stuk ouder dan die van jou, maar toch..
Antwoorden krijgen zou fijn zijn maar vaak krijg je die niet en als je ze krijgt, moet je ook maar geloven dat het eerlijke antwoorden zijn!
Het is erg zwaar om door te moeten gaan, toch heb je een goed doel... je kinderen!!!
Sterkte!!!!

afbeelding van spijt

Hoi Hartenpijn, Zwaar en

Hoi Hartenpijn,
Zwaar en moeilijk.Je zoekt hier wat begrip en hulp.Een ieder met zijn eigen verdriet.Ik ook 4 maanden maar gelukkig geen kinderen.Jij kan je niet zomaar losmaken en moet je proberen sterk te houden voor die twee.Rusteloos dat is zo erg ....Voor jou hoop ik dat je hier soms een uitlaatklep vindt en wat kracht om weer door te gaan.Je blijft ook door je kinderen met hem verbonden en dat is niet gemakkelijk als je zoveel moet verwerken en een plekje moet geven,tot horens en sterkte!
Spijt