Er zijn momenteel 0 gebruikers en 6 gasten online.
Ik heb mail terug gekregen, waarin duidelijk werd dat hij de ruimte wilde hebben. en dat hij nooit meer een relatie met mij wilt hebben. nee is nee en klaar is klaar zegt hij. wel duidelijk.. enigzins ben ik blij dat ik wel een reactie gekregen heb.Hij was ook met een andere meid, zoals ik al een paar blogs terug geschreven heb.Hij gaat verder met zijn leven. Maar ik snap nog steeds niet waarom hij dan woensdag langs wilde komen. Waarom?? zo bot, zo stom.
Het was al over.. maar nu is het echt over....
vraagtekens...
Ik snap wat je bedoelt, ik slaag er ook in om mijn ex (te) veel tegen het lijf te lopen. Aan de ene kant is het een gemengd gevoel. Als ik hem zie zit ik weer zwaar in de put de volgende dag, en dan heb ik ook weer de drang om al mijn verlangens en gevoelens toch nog maar eens bekend te maken. Maar als ze een muur hebben gebouwd kan je er gewoon niet doorheen breken, dus ik hou gewoon mijn mond, en laat niets meer weten. Aan de andere kant...als ik hem een hele tijd niet heb gezien of gehoord begint de hoop weer op te spelen ( omdat ik al een eindje niet meer geconfronteerd word met het feit dat het ECHT over is). We hebben dezelfde vriendenkring dus het vergt behoorlijk wat inspanningen en planning om hem niet tegen te komen, dus vraag ik me soms af...zou het niet beter zijn om hem veel te zien en door de zure appel te bijten? Zo kan ik bijna iedere dag merken dat het echt gedaan is tussen ons en het op deze manier verwerken? Mijn ex heeft ook een nieuwe vriendin, en ik zal er maar moeten aan wennen om ze samen te zien? Ik weet het niet. Het zou me ongelooflijk veel pijn doen, maar mss liever een maand of 2 hevige pijn dan een jaar hoop om dan uiteindelijk toch weer tegen de lamp te lopen? Als er mensen suggesties hebben zijn ze meer dan welkom...
@ belgje
Bij mij is het zo dubbel. Ik vind het wel fijn om hem te zien. Hij mij ook, maar aan de andere kant voelt het zo raar als hij eerder weggaat van een feestje dan ik en niet tegelijk. Afscheid dat hij neemt. Woensdag gaven we elkaar een zoen op de mond bij het zien van elkaar en afscheid en op z'n feestje is het toch afscheid met een zwaai en een doei. Dus ik vind het zelf heel moeilijk om hem vaak te zien en weet niet of dat werkt bij mijn verwerking. Ik zal hem nu denk ik ook lang niet zien nu, dus hoop dat mijn hoop minder wordt. Ik vind het zelf wel fijn dat ik hem lang niet zal zien, omdat ik weet dat ik dan verder kan. Ik merkte wel dat als ik hem zie, bijvoorbeeld afgelopen woensdag dan val ik terug in mijn verwerking. Ik kan het niet aanzien dat hij verder is gegaan met zijn leven zonder mij en dat het ook niet goedkomt.
@belgje en @eva menz
Dames, volgens mij is het juist zo dat het extra veel pijn doet als je hem wel ziet, althans dat is bij mij het geval. Zo lang ik hem niet zie, gaat alles redelijk goed, maar op het moment dat ik hem zie als hij bijvoorbeeld de kids wil ophalen, dan gaat het helemaal mis. Dan heb ik mezelf niet meer in de hand en ga ik hem smeken om terug te komen. En naderhand baal ik weer zo ontzettend dat ik dat gedaan heb, ik voel me echt zo laag dan. Nu heb ik dus besloten dat ik hem niet meer wil zien of spreken. Hij mag ook niet meer binnen komen en dat geeft mij dan weer een soort gevoel van macht. Ik neem de touwtjes in handen. Denk niet dat ik het makkelijk heb hoor, want ik heb zo verschrikkelijk diep gezeten dat ik er ook een einde aan wilde maken en nog steeds is het af en toe onverdraaglijk. Inderdaad het feit dat hij door gaat met zijn leven en dat je totaal niet meer weet wat er afspeelt is zijn leven is onverteerbaar. Eerst wist je (bijna) alles en nu niks meer. Maar op een of andere manier denk ik steeds bij mezelf dat het wel ergens goed voor zal zijn. Dat het met een bedoeling gebeurt, hebben jullie dat ook wel eens? Dat nu het leven heel hard is, maar dat het ooit wel beter zal worden. En misschien echt wel zoveel beter, dat je je later afvraagt hoe het toch zo kon zijn dat je je zo verloren hebt aan die man. Ik hoop het echt dat het zo is. Voorlopig hebben we allemaal alleen maar pijn en willen we alleen maar wat we niet kunnen hebben; hem, hem, hem. En dat is het misschien ook wel, omdat je het niet meer kunt hebben, wil je het zo graag. Volgens mij kun je het beste gewoon afleiding zoeken, misschien op deze site, of bel iemand op. Dat helpt ook bij mij, 2 uur aan de telefoon zitten; het liefst met iemand die in een soortgelijke situatie zit en die snapt wat je bedoelt. Andere mensen kunnen ons never ending story wel eens beu raken. Ik hoop dat jullie sterk zijn en proberen om hem links te laten liggen. Want iemand die ons niet wil, die moeten wij toch ook niet willen?? Heel veel sterkte en liefs. Stuurloos
@ stuurloos
ja, je hebt wel gelijk. De voorpret is leuk dat ik weet dat ik hem weer ga zien. ik krijg alleen niet dezelfde reactie terug zoals ik zou willen en wat ik gewend ben bij hem. dus doet het pijn en stuur ik hem mijn gevoelens weer op en van alles.... Afgelopen woensdag gaf hij mij ook een romantische dvd. Voor mijn verjaardag zei hij. Maar het was een film die we samen in de bioscoop gekeken hadden en dus voor mij veel betekende. Dus dan vraag ik me af of hij juist wilt dat ik nog hoop heb, zodat ik hem niet kan loslaten.
ik weet het niet meer.
mrbean @eva Menz wreed
Hoi eva Menz,
Het klinkt wel wreed, om jou juist zo'n verjaardagscadeau te geven. Misschien om zijn schuldgevoelens jegens jou af te kopen? Maar hoe je het ook wendt of keert, wat hij ook doet, het is nooit goed als hij zijn besluit al heeft genomen. Het is eigenlijk voor jou het beste dat hij afstand neemt, zodat jij ook afstand kan nemen en minder valse hoop krijgt. Dan blijft het ook minder lang doorsudderen.
Wens je verder veel sterkte!
Groetjes,
Mr Bean