Na een tijdje weg te zijn geweest hier, weer terug.

Een half jaar na de breuk...Een half jaar van groei, en ook terugval. Zes maanden van intens verdriet je af en toe beter voelen en soms opnieuw keihard weer neer te klappen. Een positieve nieuwe baan, een goede bevestiging van de betekenis van enkele vrienden. Een half jaar van werken aan mezelf, mezelf opnieuw leren kennen. Een half jaar wat nog met haar gedeeld was. Een half jaar van, ondanks dat het over was toch een bepaalde genegenheid, een soort slapende liefde.
Zes maanden om erachter te komen dat verdriet kracht geeft, kracht die als je hem vind kan benutten, keihard, maar ijzersterk. Een blok graniet. Een half jaar hel, met soms wat blikjes naar de hemel. Een half jaar van ontdekking. Een half jaar van verlies. Een half jaar om erachter te komen dat als je niet vecht je bij voorbaat verloren hebt. Een half jaar om uit te vinden dat de Beatles gelijk hadden.

All you need is love...Soms is houden van in principe genoeg.

Nu sta zit ik hier een half jaar later. Alleen, in een huis, vol met spulletjes, maar leeg. Ze is afgelopen dinsdag alsnog vertrokken naar haar ouders. Na een half jaar vechten, bergen neerhalen, bossen verbranden, en heel wat boterhammetjes rookvlees later. Kwam als bliksem, met vernietigende kracht.

Soms voelt het om terug bij af te zijn...