De meest hopeloze zoektermen passeren vandaag mijn google zoekbalk, niet omdat ik haar terug wil, niet omdat ik zo verdriet ben maar gewoon omdat ik me afvraag of zij er dan he-le-maal niet meer mee bezig is en niet meer aan denkt. Zitten op een week geen contact en het is prima, hoef het contact ook niet, kan dit een jaar volhouden zo nodig en dan is het helemaal klaar uiteraard. Echter niet mogelijk vanwege een naderend toernooi waar we elkaar tegenkomen over 2 weken, maar waar ik het contact absoluut niet ga opzoeken.

Maar nu het geen contact weer een week duurt vraag ik me dan toch af, zal zij er dan al helemaal niet meer mee bezig zijn, niet meer aan me denken? In tegenstelling tot mij zal zij weinig dingen hebben die ze mij kwalijk neemt, zij is degene die belachelijk heeft gedaan. Ergens had ik gedacht dat ze nog wel aan me zou denken, misschien zelfs een bericht hoe het nu met me ging, maar helemaal niks. Geen enkel initiatief vanuit haar, alsof ik niet besta en we nooit wat hebben gehad samen. Raar hoe ik een half jaar geleden niet eens contact had, en de situatie nu eigenlijk is zoals toen...helemaal niks meer. Niet dat ik verdrietig wordt, zelfs niet boos, meer gewoon.."oh het boeit dus echt niet, heb ik me zo vergist?"

Dit is natuurlijk hoe het lijkt en overkomt, en zolang ik me hier uberhaupt "druk" (niet echt druk meer verbaas) over maak moet ik het contact niet eens willen want dat zegt genoeg over het feit dat ik er nog niet helemaal uit ben...maar wel voor een groot deel denk ik. Het is meer de verbazing dat het haar dan werkelijk niet boeit....vreemd!

Herkent iemand dit? Ik ben 2 weken verder en kijk er zoveel nuchterder naar.. hoop dat ik met nog eens 2 weken afscheid kan nemen van de gedachten en verdriet! Bevind mezelf denk ik in Acceptatie, niet eens zozeer depressie.. dus de weg lijkt nog kort?