die ander........

afbeelding van Gast

Sinds vrijdag speelt er weer een zinnetje door mijn hoofd: "er is dus nog steeds sprake van een ander" aldus de advocaat. Het ging als volgt: we moesten ons verhaal weer doen. Daarbij moest hij dus vertellen dat er sprake van een ander was geweest, de reden dat hij destijds is weggegaan. Zij vroeg hem of dat nu nog speelde. Nee, dat was niet zo, hij had alleen nog af en toe contact met haar! Dus ik zie mijzelf rechtop gaan zitten: contact???? Ook de advocaat sprong hier op in. Hij zegt dat ze af en toe contact hebben, want zij zit schuin tegenover haar op het werk, kan toch niet anders..., en hij ziet haar als uitlaatklep. Dus, zei de advocaat: is er nog sprake van een ander. Nee, dat zag hij zeker niet zo. Maar, zei de advocaat, haar huwelijk is dus ook niet goed? Ja, dat klopt zegt ie. ?????? Hij heeft mij verteld dat zij volledig voor haar huwelijk ging, alle energie daarin stoppen.. Haar huwelijk is dus nog steeds niet goed, zij ontvangt hem met open armen: kom maar hoor, stort je hart maar bij me uit... Wie weet wat hier nog achter weg komt? Ik hoorde hem vrijdag weer dezelfde dingen zeggen als de keer dat hij wegging: betrokkenheid en verantwoordelijk, dat voel ik nog voor je. Precies dezelfde woorden. Wat zit hier achter? Gaan ze het opnieuw met elkaar proberen? Is dat dan ook de reden dat hij de therapie heeft gestopt, niet verder willen zoeken naar ons, nergens meer voor open staan? Nee, hij wilde voorlopig geen relatie meer. Nee, wachtende op haar??? Dan zou hij opnieuw tegen mij liegen. Heb net vanochtend nog even met psych gesproken: zij ziet het als zijn kop in het zand stekend. Dat had ik zelf ook al, de manier zoals hier op dit moment gaat. Dat rottige zinnetje, was het maar uit mijn hoofd! Het voelt alsof ik nooit een echte kans heb gehad. Ik vind het zo oneerlijk!!!

afbeelding van lucha

Herkenbaar....

Oh wat voel ik je nu goed aan. Mijn ex ging ook vreemd. Nee natuurlijk stelde het niks voor. Ik wilde met hem verder en dan mocht er geen contact meer zijn. Dat leek ook zo te zijn, maar toch kom ik er dan na een paar maanden weer achter dat er toch contact is. En oh nee, het is niks hij wil niks met haar, zij heeft een ander, begreep ik hem maar etc etc etc. Maar ik wil dat niet meer. Ook al zou het waar zijn dat er niks meer speelt (geloof ik wel) dan nog vind ik dat hij die deur dicht moet doen uit respect voor mij, om mij pijn te besparen. Heb hem heel duidelijk gemaakt dat het bij ons hoe dan ook is...of zij of ik. Dus is het voor hem belangrijk haar op de messenger te hebben, prima, maar dan is alle kans op herstel tussen ons uitgesloten. Hij kan het accepteren of niet maar ik zal gee mm toegeven. Het doet zo?Ǭ¥n pijn aan de kant gezete te worden, we weten dat je vriend liever met een ander het bed deelde (wel makkelijk om zo van je problemen te vluchten).
Lieverd, dat gevoel zal nog heel lang blijven denk ik, ze hebben ons hele vertrouwen aan diggelen geholpen, maar ja...in hun ogen is het allemaal zo erg niet natuurlijk...
Wij komen er wel echt wel, maar het is moeilijk, pijnlijk....ik heb hem met die ander uit mijn hoofd gezet. Het is tussen ons nu over en ik wil dat probleem niet meer, hij moet er maar mee leren leven dat hij met dat pleziertje een heel gezin uit elkaar heeft gerukt...is echt iets om trots op te zijn. Bah, voel ook weer woede nu, ga ze weer uit mijn gedachten bannen.
Sterkte lieverd...

afbeelding van panic

Ai Odie

De oude vragen zijn verdwenen, en daar komen nu nieuwe voor in de plaats. Het lijkt maar niet te stoppen. Het voelt idd als bedrog dat hij nog altijd contact met haar heeft. Geen intieme relatie..nou ja, lichamelijk dan. Maar geestelijk contact voelt net zo zeer als verraad.
Ik ga weer dartpijltjes voor je gooien Knipoog

afbeelding van odie

contacten

Ik heb hem ook gezegd dat hij mij hier zeer mee kwetst, dat hij had gezegd helemaal niets meer met haar te delen. Ik hem hem destijds gezegd dat het haar geen ene moer aan gaat wat ons betreft, dat ik niet wilde hebben dat hij contact met haar zou hebben. (dat was 1 vd voorwaarde om terug te kunnen komen, daar ging ie mee akkoord). Vrijdag heb ik hem ook gezegd dat hij opnieuw een emotionele binding met haar aangaat. Ach, het interesseert hem geen ruk wat ik vind.... Ik wil ook niet dat mij dit gaat beheersen, dit in mijn hoofd blijft zitten. Ik wil ook verder, alleen even dat zinnetje deleten in mijn hoofd :S

afbeelding van panic

zinnetje deleten

Hoe vaak doen we dat al niet he odie? Die zinnetjes deleten.... Soms wil dat, niet altijd. Zelf heb ik momenteel ook last van weer nieuwe zinnetjes. Ik probeer die te bannen, en mezelf op andere zaken te concentreren. Ik kijk uit naar de tijd dat ik dat niet meer bewust hoef te doen. Want het kost toch best veel energie. Ik ben goed bezig, hard bezig, maar schrik er wel van als mensen me zeggen dat ik er niet zo goed uit zie als anders...vermoeider, minder sprankelend. Grrrr, ik wil hem vergeten, uit mijn hoofd zetten! Maar ja, helaas vindt ie elke keer weer een ingang.

afbeelding van Anzil

lieve odie

wat een ongelooflijke oneerlijke laffe emotioneel onvolwassen jongetje. Heb dr ook een hier thuis zitten...liegen...meer liegen en nog meer liegen...en het is verrekte moeilijk om dat uit je hoofd te zetten..weet er alles van...iedere keer als ik hem weer geloof en denk overal van op de hoogte te zijn komt er weer wat bij...dit lijkt zo langzamerhand niet eens meer op mijn leven....en allemaal door zo'n lul waar je van houd....en we laten ons maar pijn doen...iedere keer weer terwijl we eigenlijk zouden moeten weten dat hij niet te vertrouwen is.....niet meer de man waar je voor ging...ze zijn allang bezig met hele andere dingen...denk niet dat ze zoveel bezig zijn met ons...en toch blijven ze ons (bewust of onbewust) pijn doen..
en we laten het weer gebeuren...wat een kutgevoel...
afstand nemen....hoe moeilijk ook is de enige optie...iedere keer als je in dat rotgevoel komt msn-en met vrienden (moi hihi) en bewust proberen je gedachten de andere kant op te sturen....lieverd..ben dr voor je