Online gebruikers
- Charlesabalt
dieper dan diep
man
na een weekend van proberen sterk te zijn heb ik gisteren gruwelijk gefaald.
weer appen weer aandacht trekken en zeggen ik mis je.
en dit liep natuurlijk helemaal mis.
mijn laatste app na hem was
ik was je vrouw en moet accepteren dat ik dat nie tmeer ben.
zijn reactie
heb je het eindelijk door.
ik snap niet waarom ik dit mezelf aan doe.
mijn hart breekt, hoe kan ik nu verder het hoogste woord is eruit.
ik heb niet geslapen, na werk gegaan met dikke ogen en na huis gestuurd.
ik kan het niet meer, moet zo me dochter daar ophalen ik ga dood en tegelijk kijk de minuten weg.
zou het menen of is dit reactie omdat hij pissig was ik haat dit gevoel ik snap niet waarom ik blijf twijfelen
hoe kan ik ooit weer die sterke vrouw zijn die alles wist en hoe kan ik een goede moeder zijn als ik niet eens mezelf op de rit heb en geen normale relatie kan behouden met haar vader zonder dat ik in tachtig duizend stukjes val.
en tranen blijven maar komen
- wallesca's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@wallesca
Wees niet zo streng voor jezelf, oke je hebt gefaald, (hoewel ik het zelf niet zo zie, je had een zwak moment,) so what, dat kan gebeuren, probeer jezelf weer op te pakken, momenten van zwakte komen vaker voor, is niet erg, maar blijf er niet in vervallen.
zou het menen of is dit reactie omdat hij pissig was ik haat dit gevoel
Wikken en wegen of hij dingen zegt uit boosheid, of dat het menens is, zijn totaal niet relevant, elke waarom vraag die je jezelf stelt, lokt weer een nieuwe vraag uit.
Waarbij je onnodig energie aan het verspillen bent.
Belangrijke vragen die je jezelf wel kan stellen is, wat verwacht JIJ nog van hem, hoe komt het dat JIJ iets van hem wil hebben wat hij jou duidelijk niet kan geven op dit moment, zoek de antwoorden in jezelf.
Wat heb JIJ bv nodig om weer diezelfde sterke vrouw te worden van vroeger.
Wat mis JIJ eventueel, wat alleen hij op zou kunnen vullen voor jou gevoel, enz enz...
De focus op jezelf leggen kan in dit soort situaties erg verhelderend werken, probeer voor jezelf uit te vinden, waarom je doet, zoals je nu doet, facebook checken, steeds jezelf de vraag blijven stellen waarom doet hij dit, waarom doet hij dat...snap je een beetje waar ik naar toe wil?
zijn reactie
heb je het eindelijk door.
Hoe duidelijk wil je het nog voor jezelf hebben?
(bovenstaande kan ietwat hard overkomen zo bedoel ik t niet)
Sterkte liefs pallmallwoman
Herkenning
Het klinkt allemaal heel bekend. Ik heb 6 dagen geleden te horen gekregen dat de liefde weg is. (Na 20 jaar).
Na dagen van wanhoop (het was op vakantie in Duitsland dus vluchten Ho maar) heb ik nu momenten dat ik kan accepteren dat het over is, maar houd de hoop nog wel vast.
Ik denk dat jij dat ook heel lang gedaan hebt, maar het realisatie moment nu is aangekomen.
Ondertussen heb ik door dat er meer vrienden in mijn buurt zijn om me te steunen dan ik verwachtte, en hoop dat jij die ook hebt.
Mocht je die niet hebben, dan wil ik er ook proberen te zijn voor je. (Heb ik zelf misschien ook wat aan)
Warme knuffel en sterkte van mij.
ik ook..
dag Wallesca,
Ik begrijp je volledig.. Heb net hetzelfde gedaan, één zwak moment en hem toch maar berichten met een antwoord als: je vind ooit wel iemand anders, voor mij is het genoeg, je moet niet wachten op mij..
Na 6 weken voel ik me nu nog slechter als ervoor, terwijl hij gewoon verder gaat met zijn leventje..
Ik moet ook voor mijn kids, maar binnenin ga ik dood en elke avond ween ik mezelf in slaap..
Ik wens jou echt veel sterkte en ik geef je een dikke knuffel
groetjes
Zoals pallmall zei, je hebt
Zoals pallmall zei, je hebt niet gefaald, gewoon ff een zwak moment gehad. Zal ik je wat vertellen? Ik heb dat ook gehad. De dag na mn breuk een kanjer van een bericht gestuurd met alles wat op mn maag lag! Maar ik had zoiets van " ok ik heb het gezegd maar ik ga me niet als een puppy gedragen en er altijd achter zitten". Ben daar ook beetje te fier voor. Moet jij ook doen!! Het vraagt nu ff wat discipline om het niet weer te doen. Je gaat jezelf kwetsen. En je weet dat heus van je jezelf, alleen ben je soms wat te zwak om het te beseffen. En als je een zwak moment kent, probeer dan ff vooruit te denken. Probeer te denken aan dat schuldgevoel en spijt dat je gaat hebben als je het toch gaat versturen en hou je daaraan vast. Of kom hier nog jou verhaal doen? Maar geef hem geen macht. En dat doe je wel als je hem telkens contacteert. En idd, jouw hoofd zit nu vol met vragen, en telkens komen er steeds nieuwe vragen waar je een antwoord op wil. Heel normaal, heb ik ook gehad. Maar ook dat gaat voorbij.