Seetje, waarom twijfel je zo? Nou, dat snap ik best, eigenlijk. Er zijn denk ik twee aspecten aan de zaak. Veel meer, wel, maar twee die ik wil aanstippen. Volkomen onterecht dat ik ze aanstip, want ik ben er niet bij. Toch maar proberen, kijken of je er wat aan hebt.

Ik hink tussen de gedachten dat ik ga zeggen: "Maar Seetje, accepteer de situatie zoals die is, beter dan dit kan je het niet krijgen" en dat ik ga zeggen: "Maar Seetje, als je niet tevreden hiermee ben, moet je het heft in eigen handen nemen en op zoek naar wat beters". Eigenlijk is dat natuurlijk twee keer hetzelfde zeggen, als ik het uittyp snap ik dat ook ineens

Hij is zoals hij is. Dat ga je niet veranderen. Jij bent zoals jij bent. Ook dat ga je niet veranderen. Op sommige vlakjes hebben jullie elkaar gevonden een beetje gevonden, en hebben jullie steun aan elkaar. Op een groot aantal andere vlakjes niet. Leiden jullie een eigen leven. En er zit wat frictie. Jij wilt meer vlakjes samen, hij lijkt soms wat meer tijd voor zichzelf nodig te hebben. Maar allemaal netjes in een dynamisch evenwicht Een soort balanceer-act, die best redelijk loopt. Maar er is beweging, en de hele zaak kan instorten. Balanceer-act.

Met zo'n zinnetje introduceer je wat ongelijkheid er in. Jij stelt jezelf onderdaniger op, hij is de baas. Daar zou ik mee oppassen, hoor. Hij blijft ook bij jou, he, nog steeds, ondanks dat er steeds wat frictie is over die verdeling van tijd. Hij blijft ook terugkomen, hij werkt jou ook niet uit zijn leven. Dus jij geeft, en hij neemt. Hij heeft daar behoefte aan, niet omdat hij dat uitspreekt, en aan je vertelt, maar omdat hij terugkomt. Omdat hij de warmte, de steun, de liefde en de gezelligheid die jij geeft nodig heeft. Anders was hij allang weggeweest. En ook dat doet hij niet. Dus de zaak is in mijn ogen ietsje evenwichtiger dan jij opschrijft met dat zinnetje.

Maar het is een dynamisch evenwicht he. Onderhuids wordt onderhandeld. Over hoeveel investeer ik in deze relatie. En hoeveel investeer jij in deze relatie. En hoeveel haal ik er uit? En investeer ik meer dan dat ik er uit haal, dan komt er hommeles. Maar het is een onderhandeling, he, een zoeken naar een werkbaar compromis. Voor beiden werkbaar. Zolang beiden bereid zijn te zoeken naar dat compromis. Zolang beiden bereid blijven te investeren in elkaar, en zolang beiden (JIJ!!! Voor hem, dat zoekt hij maar uit) vinden dat ze er genoeg uitkrijgen.

Soms lijkt het dat jij vind dat je meer investeert dan hij, en er wat minder uitkrijgt. Zie het effe aan. Blijft dat gevoel, dan moet je zoeken naar wat beters.

Seetje, het belangrijkste in relaties is dat je dicht bij jezelf blijft. Ook in jou geval, gaat hij weg, dan overleef jij dat best. Dat zeg je zelf ook. Dus, is deze relatie een toevoeging aan je leven, ga er dan mee door. Is deze relatie overlast geworden, hou er dan mee op. Maar je leven, dat moet je nog steeds helemaal zelf doen. En daar speelt hij maar een heel klein rolletje in.

Pffffffttttttt Seetje, snap jij het nog? Wat ik wil zeggen? Waarschijnlijk gewoon hart onder de riem, hoor.

Succes van waterman!!!!