jeetje mijn kinderen zijn er niet tot 1 januarie, wat voel ik me alleen zeg.. voor het eerst helemaal alleen en nu ook al een paar dagen... Ben wel aan het werk maar kom je thuis in een leeg huis.... geen zijn om eten te maken geen zin in niets... bah wat is dit rot. Ik kan aan niets anders denken dan aan hem. Word er gek van bahh, wilde een film kijken maar kan me niet eens in de film houden. Ben al onder een warme douch geweest en lekker koffie voor me gezet, maar bevalt me niets... Terwijl ik z on zin had om ff lekker alleen te in mijn eigen huisje.. valt dit even tegen... Kan echt nu aan niets anders denken. Is dit nu ook z on dip ? Waneer komt hier nu eens een eind aan... Morgen zie ik hem weer, want ik heb een vette aanslag voorlopige dan die ik niet kan betal;en en er achter aan moet maar weet niet hoe en voel ik me weer kut dat ik bij hem moet aankloppen,maar ja moet maar even want het moet geregeld worden. En weet je ik heb ook wel zin om hem te zien, maar weet ook hoe ik me voel als ie weer weg is... zwaar ellendig... Want ik weet toch waarom het over is, waarom heb ik dan zin om hem te zien... Jee een hele grote dip ???
gr onzeker