Hoi Anita, zijn de spoken uit het verleden de oorzaak geweest, of mede? Ik hoor dat zo vaak, zoals bij mijn vrouw ook, ik kan haar niet begrijpen omdat ik zelf niet zo'n slechte jeugd heb gehad vind ik. Of ik heb het kunnen verwerken, of het zijn de genen? Haar vader heeft haar moeder al vroeg in de steek gelaten voor een andere vrouw, zij had daardoor bindingsangst, een slecht beeld van mannen. Telkens kwam deze issue naar boven, probeerde mij slecht af te schilderen, terwijl ik niet zoals haar vader ben, maar op de een of andere manier blijft dat beeld hangen. Nu heeft zij die angst natuurlijk niet meer, maar ik weet zeker dat haar verleden een zeer grote rol heeft gespeeld, vaak depressies, gevoel van leegte, ik begreep dat niet, maar ze kwam er niet uit, die spoken uit het verleden, ook stukgelopen relaties uit haar verleden.
Tja, ik zit anders in elkaar, we eindigden onze gesprekken altijd met: ik ben ik, jij ben jij, we zitten toch anders in elkaar, maar door de goede communicatie kunnen we elkaars woorden toch enigszins begrijpen, maar onze gevoelens helaas niet.
Ik vrees wel voor onze kinderen straks, hoe beschadigd zullen ze door onze scheiding worden? Straks samen met de kinderen van die ander, opeens geen echt gezin meer, ik weet niet wat ik ervan moet denken. Zullen mijn kinderen straks ook vluchtgedrag vertonen? Maar ik wil zo eerlijk mogelijk tegen hen zijn, ik praat vaak en graag met hen, soms te vaak. Wat is dat toch, zoveel mensen op deze wereld die kampen met hun verleden, deze vicieuze cirkel moet toch door een generatie doorbroken kunnen worden, anders houdt het toch nooit op? Waarom zitten wij mensen zo ingewikkeld in elkaar? Waarom zit mijn vrouw zo ingewikkeld in elkaar? Of ben ik zelf veel te simpel, maar wel gelukkig? Idd, gewoon kunnen genieten, borrelen in de tuin, genieten van de simpele dingen des levens, maar zij kon dat vaak niet, zo zonde.

Ik ben gestopt om te denken dat ik haar nog kan helpen, heb dat te vaak gedacht, ging er zelf kapot aan, nu is het tijd om mijn eigen hartje te helen, voor zover dat nog kan...

Veel sterkte met je gezin!

En blagen, hoor deze term niet vaak, betekent lastige kinderen toch? Een term uit het oosten des lands?

Gr.

Mr Bean