gister avond heb ik en mijn vriend gepraat over ons relatie, dat het niet meer ging omdat wel vaak aan elkaar ergeren, dus hebben we besloten om uit elkaar te gaan, dit is eerder 1 keer voor gekomen. maar we zijn toch weer bij elkaar gekomen omdat we toch veel van elkaar hielden. 7 maart zouden we 1 jaar met elkaar gaan. dus we hadden bijna 1 jaar relatie. we wonen nu sinds oktober 2007 samen. het huis staat op mijn naam dus moest hij een plek voor zich zelf vinden en dat moest hij wel binnen 1 week doen. maar ik dacht bij me zelf het komt wel weer goed bovendien was ik al bijna een week over de tijd van mijn ongesteldheid. dus dacht ik als ik zwanger ben moet het sowieso goed komen. na dat we uitgesproken waren is hij samen met een vriend uit gegaan. hij zou na het uitgaan thuis komen. ik werd ochtends wakker rond 9 uur en hij was niet thuis geweest. ik was wel een beetje bezorgd want ik wist niet waar hij was. want normaal gespreken komt hij altijd thuis hoe dan ook. ik probeerde hem te bereiken maar z'n telefoon stond uit. dus heb ik een vriend van hem gebeld waar hij gister avond mee uit was gegaan, hij wist van niks want hij was nachts vroeg naar huis gegaan, maar hij zei wel dat hij misschien bij zijn moeders huis was. ze moeder sliep bij mij dus. ik en zijn moeder hadden gister avond afgesproken om naar haar huis te gaan, ik zou haar helpen met de was dus besloten om naar haar huis te gaan. en te kijken of hij misschien ook daar was. we liepen haar huis binnen en de eerste wat ik deed is in zijn slaap kamer kijken, en ja hoor hij lag samen met een andere meisje in bed. ik wist op dat moment niet wat er mij allemaal over kwam. het deed zooooo pijn dat ik niks kon zeggen. ik stond echt eventjes te kijken naar het situatie ik wist niet wat mij overkwam. toen kwam zijn moeder kijken. ze was kwaad. de enige wat ze zei was: maak dat je over 10 min van hier oprot . hij schrok zich wakker. 10 min later kwam dat meisje uit zijn slaap kamer, ze glimlachte naar me en liep naar buiten, ik was zooo verdrietig ik kon haar niet aankijken maar wou het toch heel graag. toen ze weg liep naar de deur riep ik der want ze was haar telefoon op talfel vergeten ik gaf haar telefoon aan haar. en vroeg der tegelijk tijd 'lekker geneukt' en haar antwoord was 'op zich wel' ik had echt de neiging om haar hele haren uit te rukken maar ik bleef kalm. want het is haar schuld niet. het was mijn ex’s zijn schuld. ik liep weer naar binnen naar zijn kamer om even te vragen waarom hij dit mij heeft geflikt,. ik vroeg hem waarom doe je mij dit aan, het is niet eens en dag geleden dat het is uit, hoe kan je mij dit aan doen, de enige wat hij zei: 'we gaan toch niet meer met elkaar wat maak jij je nou druk' dus zei ik tegen hem zorg dat jij je spullen vandaag bij me weg kom halen. hij zei is goed. dus liep ik weer naar de woonkamer, 5 min later kwam hij ook naar de woonkamer, hij deed alsof er niks aan de hand was heel normaal. even later was hij weg, ik was erg verdrietig ik zei tegen z'n moeder dat is naar huis zou gaan om z'n spullen zo snel mogelijk uit mijn huis kan zetten. dus ging ik naar huis, toen ik binnen kwam zat hij op de bank te eten, hij voeg me waarom ik thuis was, de enige wat is zei was dit is toch mijn huis. en trouwens ik kom je helpen met je spullen in te pakken. ik vroeg hem of hij mij mee kon helpen. dat zou die doen als hij klaar was met eten. na dat ik wat kleren van hem had ingepakt ging ik even zitten om sigaretje te roken. hij begon met me te praten ik kan me niet meer herinneren wat hij mij allemaal vroeg want ik was ver van de wereld. de enige waar ik aan dacht was: WAAROM. even later ging die aan mij zitten. ik vroeg hem om dat niet te doen maar hij bleef het maar doen. ik begon met hem te praten over waarom hij zich zo gedraagt, waarom hij het alleen maar moeilijk maakt voor zich zelf. ik kon zien aan hem dat hij zich erg klote voelde. even later ging ik naar badkamer want ik wou douchen, eerst vroeg hij of hij met mij mocht douchen voor het laatste keer. ik zei heel duidelijk NEE. en deed de deur van de bad kamer dicht. hij kreeg op en of andere manier de deur open en ging zich bloot kleden, ik begon heel kwaad te tegen hem te zeggen of hij weg wou gaan, maar hij bleef lief vragen of hij met mij mocht douchen, ik met mijn zwakke stomme hart liet dat toe, even later stond hij met z'n lichaam tegen mijn lichaam en zei: 'je hebt gelijk, ik had dat nooit moeten doen, als ik de tijd mocht terug draaien had ik het nooit gedaan, het spijt me. en hij bleef dat maar herhalen. toen vroeg hij mij of hij met mij mocht knuffelen dus gaf ik hem een knuffel. toen begon ik van binnen te huilen. het deed zo pijn dat mijn grote liefde mij dit had geflikt. hij bleef me maar vast houden en te kussen, uit eindelijk waren we in bed beland. wat er absoluut niet gebeuren moest was gebuurd. hierna voelde ik me zo zwak en schuldig ik wist niet wat ik moest doen. want hij gaf me het gevoel dat ik alles voor hem was en dat het allemaal weer goed was, we hebben toen even gepraat over waarom hij dat mij had geflikt en wat hij dacht toen ik hem betrapt had, hij dacht dat't een droom was en later dacht hij van waarom hij mij dit allemaal aan doet, hij bood z'n excuses 100 keer aan en vroeg me of ik hem in z'n gezidcht mocht slaan als dat mij een beter gevoel gaf. ik keek hem aan en deed niks. even later ging mijn deur bel het was zijn vriend hij was binnen gekomen om te kijken hoe het met hem was, dat was de zelfde vriend die gister avond met hem uit was gegaan. ik lig nu op bed dit te typen voor eigenlijk iemand die mij een raad kan geven wat ik hier mee moet, hoe ik hem kan vergeven want ik krijg steeds dat een plaatje voor me gezicht en dat is ( hem zien liggen naast een andere meisje) ik weet niet wat ik nu moet doen.