Dit is nooit meer uit te praten

afbeelding van snowflake

Vandaag hebben we de laatste knopen doorgehakt. GEzamenlijke rekening opgezegd, verzekeringen veranderd, alles staat nu op mijn naam. Dit is wat mij betreft de laatste keer dat ik hem ooit nog zag. Hij wilde perse koffie, dus moesten we nog op zijn faculteit koffie gaan drinken (bank was ook nog niet open). Eerst een beetje oppervlakkige gesprekjes gehad. Toen heb ik hem gevraagd of hij niet bij optredens van mijn koor meer wilde komen kijken, zegt hij: "je daagt me alleen maar uit, nu ga ik het juist doen." Ik weet niet waarom hij dit soort dingen zegt, maar dit moet haast wel zijn om mij opzettelijk te kwetsen. En ook nog zoiets van: "Nu heb je geen controle meer over mijn leven, jammer he?" Als hij echt dacht dat ik al die tijd controle had over zijn leven dan zit er bij hem iets goed fout, ik weet dat ik dominant kan zijn, maar ik heb hem nooit tot iets verplicht.

Een tijdje later vertelde hij dat hij het stom vond dat ik hem en zijn zus niet gegroet had op straat, waarop ik antwoordde dat ik er geen behoefte aan had. Gaat hij me een beetje lopen vertellen hoe kwaad zijn zus wel niet is op mij. Ik vond dat niet eerlijk, want ze kent mijn kant van het verhaal niet en heb hem dat ook gezegd.

Vervolgens zegt hij dat hij geen behoefte meer had om dingen uit te praten, want hij had alles wel verteld aan mij. Ik zei dat dat van mijn kant niet zo was en dat hij nog wel dingen heeft gezegd waar ik moeite mee had en die me pijn deden. Krijg ik een beetje een opmerking als dat heb je verdiend, bovendien kun jij je eigen gevoelens helemaal niet analyseren en heeft het geen zin om er nog verder over te praten. En toen liep hij chagerijnig weg.

Echt als hij en zijn zus en zijn nieuwe vriendin op zo'n manier met me omgaan, dan zijn ze nog meer gedaald in mijn achting dan ze al waren. Dit waren gewoon nog meer kutopmerkingen, waar ik niet op zat te wachten. Ik weet nu echt zeker dat ik hem nooit meer hoef te zien. Als hij na bijna een maand nog steeds de kinderachtige behoefte voelt om mij opzettelijk te kwetsen, ben ik blijkbaar een stuk verder in het verwerken van de relatie.

Zijn zus zat vorig jaar ook in het koor waar ik en het andere meisje dus zingen, blijkbaar heeft zij heel erg meegeholpen aan het beeld wat het andere meisje van mij heeft en misschien was het niet meer dan iets om mij op mijn nummer te zetten. Ik weet het allemaal niet. Maar ik begin er wel serieus over na te denken om er maar gewoon mee op te houden. Ik word gek van de sfeer die er nu heerst.

afbeelding van italygirl

tergen

Lieve Snowflake,

Trek je er niets meer van aan wat hij zegt, of wat hij z'n omgeving wil doen denken.
Hij is nu een muur die zich verdedigt, eigenlijk heel goed beseffende dat hij in fout is, maar daar valt moeilijk mee te leven, 'dus laten we dan maar wat beginnen stenen werpen naar de andere, zodat ik er als 'de goeie jongen' uitkom', denkt hij.
Ik herken exact de woorden die je ex zegt, uit mijn situatie. Je kan er dagen aan spenderen die te analyseren, maar ze zijn op niets gebaseerd.
Ja ok, misschien ben je wel eens dominant geweest, so what? Dat heeft hij dan maar mooi toegelaten...
Geen behoefte om er meer over te praten? Tuurlijk niet, dat is het makkelijkst, voor hem is het over en uit, confrontaties zijn dan ook een onnodige hindernis. Mooi h?ɬ®, een ander zo achterlaten met vragen, onder het mom van 'het heeft geen zin meer, dat is nu allemaal voorbij'.

Ik begrijp dat het heel moeilijk is dat je nog steeds met dat meisje in je koor wordt geconfronteerd, moet vreselijk zijn, ik hoop dat er stilaan een manier voor je opduikt die het mogelijk maakt deze kwetsende situaties uit de weg te gaan. Dat is NIET wegvluchten, maar jezelf beschermen.

En inderdaad, die sfeer wordt onleefbaar. Na een tijd voel je je moegetergd en dan is het beste...gewoon laten gaan...gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar na een tijdje lukt het wel.

Veel sterkte meisje!

italygirl x

afbeelding van Boa

Schoppen na

Tsja, is het uit, kan hij zich ineens wel uiten, waar hij dat eerder niet kon. Ik denk idd dat hij in een andere fase zit dan jij. Maar dat is dan ook zijn probleem. Bescherm jezelf maar tegen kwetsuren. Hij zal er zo te horen nog wel een paar gaan uitdelen. En nee, dat hoef je nu niet meer aan te horen. Die 'plicht' is weg op het moment dat de relatie over is... Sterkte.

afbeelding van snowflake

moe..

Ik weet dat ik hier waarschijnlijk idd niet het laatste van gehoord heb, maar ik ga het nu absoluut niet meer opzoeken, hoe moeilijk dat op sommige momenten ook is.

Ik merk gewoon dat ik er heel moe van ben. Het is moeilijk voor te stellen dat we nu geen contact meer gaan hebben. Het is allemaal voorbij en ik voel me alsof ik al weken niet goed geslapen heb, wat waarschijnlijk ook zo is. Ik zou nog naar een verjaardagsfeestje zometeen, maar ik weet niet of ik het nog trek. Ik ben vooral lichamelijk helemaal op en geestelijk voel ik me ook niet al te top. Ik was afgelopen paar dagen best positief ingesteld, zo van: ik ga deze pijn overwinnen en ik ga hier als een beter persoon uitkomen. Maar blijkbaar eist dat nu zijn tol een beetje.

Zit eraan te denken om misschien over een paar weken met yoga te beginnen, dat schijnt wel goed voor je te zijn.

afbeelding van italygirl

yoga

Yoga schijnt idd een heel goeie manier te zijn om meer in balans te komen, ik speel ook al lang met die gedachte, maar het is er nog niet van gekomen.

Dat moe-zijn herken ik heel goed, enerzijds van moe-getergd te zijn, anderszijds van gewoon heel slecht te slapen.
Mij helpt het altijd wel om, wanneer ik uitgeput ben, toch echt wel m'n rust te nemen en dit te verkiezen boven een feestje of afspraak met vriendinnen. Anders wreekt het zich toch, je moet niet teveel van jezelf vragen. Feesten kan je achteraf nog, maar de wereld ziet er al zoveel beter uit als je opstaat met een uitgeslapen gevoel.

Het feit dat je je rust neemt, betekent geenszins dat je niet meer positief bent ingesteld. Jezelf verzorgen is juist heel positief en ervan leren genieten om alleen te zijn, ook. Dit alles hangt natuurlijk af van hoe een actief persoontje je bent. Ik weet dat sommigen, ldvd of niet, gewoon niet alleen kunnen zijn. Ben dan altijd wel gelukkig dat ik me niet snel verveel op m'n eentje, hopelijk kan jij die momentjes ook waarderen?

Liefs,

italygirl x

afbeelding van panic

over yoga

Hey Snowflake,
Ik vind dat jouw ex wel echt kwetsende dingen tegen je zegt, en het lijkt ook wel zijn bedoeling te zijn om dat te doen. Ik hoop dat hij het koor toch wel gaat mijden. Dat is jouw plek! En jij hebt nu behoefte aan dat beetje veiligheid wat je nog kan krijgen.

Wat betreft yoga, ik doe dat zelf al jaren. Ik ben er ooit mee begonnen omdat er veel nare dingen met mensen in mijn omgeving gebeurde en ik soort van hyperventilatie kreeg. Sinds ik yoga doe heb ik dat nooit meer gehad!!
Rare is wel dat ik er mee gestopt ben nadat het uit was met mijn ex. Ik kon me namelijk absoluut niet concentreren. Tijdens yoga ben je heel erg met je ademhaling bezig (althans als je hatha doet) en focus je je vaak juist op de pijn. Als je je ademhaling namelijk naar een pijnlijke plek stuurt, je je daar als het ware op concentreert, verdwijnt dat vaak omdat je door die ademhaling ruimte maakt. Helaas dwaalden mijn gedachten teveel af. Omdat je je op jezelf focust kan het emotioneel worden.

Maar dat neemt niet weg dat ik er veel aan gehad heb, en het priv?ɬ© nog wel eens toepas. Het is allemaal heel "simpel" maar het werkt wel! Dus ondanks het feit dat ik het even niet meer kon, kan ik het je heel erg aanraden!
Wat wel belangrijk is, is dat je een docent zoekt waar je je prettig bij voelt. Ik kwam toevallig meteen bij de juiste terecht. Klein dingetje alleen al wat ik sindsdien merk: ik haal over het algemeen rustiger adem dan anderen en dit komt omdat ik meestal diep ademhaal. Behalve als ik in paniek ben Knipoog

Ik wens je heel veel sterkte met alles! Groetjes, Panic

afbeelding van elftown

hey snowflake

wat kinderachtig gedrag van je ex ik kan me goed voorsteeln hoe jeje voelt mij ex doet ook vet kinderachtig als ik langs hem loop probeert die me te laten struikelen.
als ik hem op bel zegt die express dingen om me pijn te doen.
ik ben dat ook echt zat waar haalt iemand het lef vandaan om zo triest te doen terwijl je ien gewoon verdriet ervan heb of het liever wil laten rusten.
en je kan er wel wat van zeggen maar het is allemaal verspilde energie het heeft geen zin.
pas als je het met rust laat en ht knopje om heb kunnen zetten en gewwon weer verder gaat. zal dat ook stoppenomdat ze niet meer voelen dat je pijn heb.
in ieder geval zo denk ik erover.
sterkte